کوهکن: باز هم می گویم بهتر از باهنر نداریم
اعتماد در مصاحبه با محسن کوهکن،نایب رئیس جبهه پیروان از قول او نوشت:اگر زمانی ورود کنیم و گزینه‌ای را بخواهیم معرفی کنیم قطعا از آقای مهندس باهنر عبور نمی‌کنیم.
در ادامه آمده است؛
جلسه‌ای از اعضای جبهه پیروان تشکیل شده بود و آقای باهنر هم حضور داشت، در این جلسه من این حرف را گفتم و ویژگی‌های آقای باهنر را شمردم. تعداد قابل توجهی از برادران در جلسه که نماینده ١۵ تشکل هم حضور داشتند، عرایض من را تایید کردند. البته رای‌گیری انجام نشد. بنده در ارتباط با شاخص‌ها و ویژگی‌های مهندس باهنر آمادگی دارم با هر کسی که مصداق دیگری را مناسب می‌داند و در هر رسانه‌ای حاضر هستم، مناظره کنم و دلایل خود را بگویم.
برخی خبرگزاری‌ها این مطلب را به نوعی مطرح کردند که گویا این مساله در جبهه پیروان مطرح شده و به جمع‌بندی رسیده است. جبهه پیروان به بحث تعیین مصداق و پیشنهاد ورود نکرده است. عموم دوستان در جبهه پیروان هم استدلال دارند که در شرایط موجود مناسب‌ترین گزینه آقای باهنر است. البته سه روز گذشته که مجمع عمومی نخستین جلسه جامعه اسلامی نمایندگان را داشتیم و سخنران جلسه آقای باهنر بود، تاکید کرد که قصد کاندیداتوری ندارد. بنده همانجا در مورد ویژگی‌های مناسب آقای باهنر برای کاندیداتوری صحبت کردم و گفتم که شما ببینید تکلیفی احساس می‌کنید یا خیر. ایشان در مقابل سکوت کرد و مطلبی نگفت اما دوستانی که آنجا بودند کسی مخالف حرف بنده نبودند و حتی عده زیادی این مطلب را تایید می‌کردند.
الان هم معتقد هستم از تمام کسانی که برای ریاست‌جمهوری مطرح هستند آقای باهنر از هر نظر یک سر و گردن بالاتر است.
آقای باهنر در آن جلسه اشاره کرد که در رسانه‌ها از قولش مطلبی را نوشته‌اند و تاکید کرد که چنین قصدی ندارد. او وقتی چنین مطلبی را گفت، بنده نزدیک یک ربع صحبت کردم و عرضم به آقای باهنر این بود که شما ویژگی‌هایی دارید که آنها را می‌شمارم اگر آنها را قبول ندارید رد کنید و اگر ویژگی‌ها را قبول دارید، ببینید که درباره کاندیداتوری در انتخابات مجلس احساس تکلیف می‌کنید یا خیر. الان هم به صورت خودجوش کمپینی از برخی محافل دانشجویی و برخی دیگر از همکاران برای دعوت از آقای باهنر به کاندیداتوری در انتخابات ٩۶ تشکیل شده است. برخی دوستان هم با آقای باهنر صحبت میکنند و به او فشار می‌آورند که اگر هم سوالی در مورد کاندیداتوری می‌پرسند، نگویید که کاندیدا نمی‌شوم و لااقل سکوت کنید.
جریان اصولگرا باید در یک فرآیند همگرایی به یک نامزد واحد برسد. بحث من شخص آقای باهنر است. نخستین ویژگی آقای باهنر این است که در مراحل مختلف ۵ برنامه توسعه کشور حضور داشته است و کاملا محاط به ۵ برنامه کشور است. برنامه ششم هم که با آقای باهنر صحبت کردم کاملا مسلط است. در بین داوطلبین دیگر اصولگرا کدام را سراغ دارید که چنین ویژگی‌ای داشته باشد؟ زمانی هست که فردی از روی پنج برنامه توسعه کشور خوانده است. حرف من این نیست بلکه قدرت تحلیل و ارزیابی عملکرد برنامه‌ای است که اهمیت دارد. در این زمینه بین تمام کسانی که مطرح هستند آقای باهنر رتبه یک را دارد. آقای باهنر سالها مسوولیت داشته است؛ از معاونت استانداری تا چندین دوره مجلس بوده است و در تمام این مدت هیچ گونه مسائل حاشیه‌ای اقتصادی ندارد. آن هم در زمانی که مساله فساد امروز حساسیت ایجاد می‌کند. آقای باهنر حتی به مرد لابی مجلس معروف بود. او قدرت تعامل با مخالفین، موافقین و منتقدینش را دارد و این قابلیت را دارد که با منتقدان خود دوستانه و حتی در قالب مزاح و به دور از مسائل جنجالی بحث کند.
دو هفته پیش با یکی از دوستان صحبت می‌کردم که می‌گفت آقای باهنر را برای انتخابات سال ١۴٠٠ بگذارید. من پاسخ دادم که فرض محال که محال نیست. چنانچه در انتخابات ٩۶ دو گزینه یعنی آقای باهنر و آقای روحانی را رو در روی هم داشته باشیم، بحث‌های بسیار داغ مناظره‌ای در می‌گیرد که به دور از هر گونه هیجان و جو‌سازی است و مردم به واقعیت خیلی از مسائل پی می‌برند. تسلط آقای باهنر در این گونه بحث‌ها به حدی است که مناظره اخلاقی و جدی که به نفع مردم باشد، شکل می‌گیرد و نگرانی امنیتی وجود نخواهد داشت. دیگر ویژگی آقای باهنر که آن را در کمتر کسی دیده‌ام این است که عاشق پست و مقام نیست و از آن فرار می‌کند. در دوره هفتم مجلس اگر آقای باهنر می‌خواست رییس مجلس شود، رایش از آقای حداد عادل بیشتر بود. بنده جایی این مطلب را گفتم آقای حداد عادل، برادر محترم مقداری دلخور شده بودند. نباید ایشان دلخور شود؛ من واقعیت را عرض می‌کنم. آقای باهنر آن زمان لااقل ٢٠ رای بیشتر داشت. با اینحال آقای باهنر ایستاد و گفت کسانی که می‌خواهند به من رای دهند به آقای حداد عادل رای دهند.
آقای باهنر در یک دوره مجلس هشتم برای نایب‌رییسی رای نیاورد. آقایان ابوترابی و صدر رای آوردند. خاطرم هست که آقای باهنر به این دلیل که رای نیاورده فضا را رها نکرد. در همان دوره در صحن علنی مجلس تلاش کرد که نظر نمایندگان را جلب کند که به چه کسی رای دهند. آقای باهنر به خرد جمعی معتقد است. زمانی بود که آقای باهنر در فراکسیون برای نایب‌رییسی رای آورد و آقای ابوترابی رای نیاورد. من شاهد و ناظر بودم که او آقای ابوترابی را قسم کفاره‌دار می‌داد که کاندیدا بشود. بنده هشت سال با آقای باهنر در هیات رییسه بودم، در مواقع حساسی در تصمیم‌گیری‌ها برخی آقایان به سمت تصمیم‌های مصلحتی می‌رفتند. من ندیدم باهنر تصمیمی بگیرد که مصالحی غیر از مصالح نظام مدنظرش باشد.
شما سراغ هرکسی که بروید به هر جهت اهل رفیق و رفیق‌بازی است و رییس‌جمهور شود دوستان و اطرافیانش را می‌آورد. اگر شهردار شود اطرافیانش سر کار می‌گذارد. آقای باهنر ترکیب همکاران را به نوعی بر مبانی مطرح می‌کند که نشان می‌دهد اهل رفیق و رفیق بازی نیست. یکی از دلایل واجد شرایط بودنش این است که می‌گوید حاضر نیستم به صحنه بیایم. او گرفتاری‌ها و سختی‌های کار رییس‌جمهور را می‌شناسد. او فرد امتحان پس‌داده‌ای است و نظام به او اعتماد دارد. آقای باهنر دارای ذهن دوار است. از این جهت که کسی کلاه نمی‌تواند بر سرش بگذارد. در این هشت سال ندیده‌ام کسی بتواند با زرنگی بر سر او کلاه بگذارد. آقای روحانی هم نماینده مجلس بوده و این به عنوان یک ویژگی مشترک این دو فرد محسوب می‌شود. کسی که نماینده مجلس باشد به اقتضای شغلش اطلاعات و دانش زیادی در حوزه‌های مختلف دارد.
حتی در یک جلسه که شرکت داروسازی دولتی آقای باهنر را برای سخنرانی دعوت کرده بود. او آنجا یک بحث تخصصی در مورد داروسازی و پزشکی را مطرح کرد. اصولگرایان شخصی و فردی بهتر از مهندس باهنر ندارند. دلیل پافشاری‌ام بر کاندیداتوری آقای باهنر این است که او را از نزدیک و دقیق می‌شناسم و توانمندی‌هایی را در او می‌بینم که در فرد دیگری نمی‌بینم. کسانی که تا به حال مایل به کاندیداتوری بوده‌اند، برادران خوب ما هستند و ویژگی‌های مثبتی نیز دارند اما در آقای باهنر مجموعه ویژگی‌های آنها را به اضافه توانایی‌هایی که دیگران ندارند، می‌بینم.
منبع: alef.ir