بایگانی ماه : نوامبر, 2016

به گزارش ایران خبر، در سال گذشته و همچنین سال جاری، تبصره‌ای به بودجه آمد که شرایطی را برای مشمولان غایب فراهم آورده و در راستای اجرای آن تعداد زیادی از غایبان می‌توانستند بر اساس مفاد آن نسبت به پرداخت جریمه اقدام کرده و کارت معافیت دریافت کنند.   بعد از اجرای این قانون در سال ۱۳۹۴، اجرای آن در سال جاری نیز در چند مرحله مورد بحث قرار گرفت، ولی در نهایت تبصره مربوطه با لایحه بودجه سال جاری به مجلس رفت، مصوب  و در قالب تبصره (۱۱) قانون بودجه امسال به اجرا در آمد.

اما در شرایطی که برای تمدید این قانون در بودجه سال آینده نیز گاها اظهارات متناقضی مطرح بود، بر اساس آنچه که منابع مطلع به ایسنا خبر داده‌اند در جریان بررسی و تصویب تبصره‌ها و احکام لایحه بودجه ۱۳۹۶، بار دیگر با تاکید وزیر دفاع و البته تایید وتصویب هیات دولت، تبصره سال گذشته بار دیگر در لایحه قرار گرفته است و برای تصویب به مجلس خواهد رفت.

این در حالی است که تبصره مربوط به شرایط معافیت مشمولان غایب در سال آینده تفاوتی با آنچه در سال جاری اجرا شد نداشته و چارچوب کلی آن تکرار شده است.

بر اساس قانون بودجه ۱۳۹۵، دولت می‌تواند کلیه مشمولان خدمت وظیفه عمومی را که بیش از هشت‌سال غیبت دارند با پرداخت جریمه مدت زمان غیبت از ۱۰ تا ۵۰ میلیون تومان به‌صورت نقد و اقساط تا پایان سال معاف کند که برای سال آینده نیز کلیت آن ظاهرا قابل اجراست، مگر اینکه در مورد قسطی پرداخت‌ها تغییری ایجاد شود.

همچنین پایه جریمه برای مشمولان با بیش از هشت سال غیبت با تحصیلات زیردپیلم ۱۰ میلیون تومان، دیپلم ۱۵ میلیون، فوق دیپلم ۲۰ میلیون، لیسانس ۲۵ میلیون، فوق لیسانس ۳۰ میلیون، دکترای غیرپزشکی ۳۵ میلیون، دکترای پزشکی ۴۰ میلیون و پزشکان متخصص و بالاتر ۵۰ میلیون تومان خواهد بود.

بنابر تبصره (۱۱) لایحه بودجه به ازای هر سال غیبت مازاد بر هشت سال ۱۰ درصد به مبلغ جریمه پایه اضافه و مدت غیبت بیش از شش ماه یکسال محسوب خواهد شد. همچنین برای مشمولان متاهل پنج درصد و برای مشمولان دارای فرزند نیز به ازای هر فرزند پنج درصد از مجموع مبلغ جریمه کسر می‌شود.

منبع: irankhabar.ir

نوعا تفاله های تنباکو که باید در زباله دان ریخته و معدوم شوند در قلیان مصرف می گردند. پس در اصلی ترین بخش، پدیده قلیان که تنباکوی آن است، از زیانبارترین و بدترین نوع تنباکو استفاده می شود که نمی توان آن را کم خطر از مصرف سیگار دانست.

به گزارش تسنیم،«وقتی که کریستف کلمب، کاشف بزرگ، به دنبال چندین ماه تلاش در کنار جزیره ای، که امروزه به کوبا شهرت دارد، لنگر انداخت، با جهانی رویاروی شد که تازگی های فراوانی برایش داشت! وی و همراهانش در این جزیره ناشناس، دیدنی های جدیدی مشاهده کردند. آنان دیدند بومی ها، لوله ای از برگ خشک گیاهی را که به هم پیچیده است، در دست دارند و به لوله آتش بازی که بچه ها در عید بازی می کنند، شباهت دارد. یک سرش را آتش زده و سر دیگر را می مکند و دود آن را با هوا استنشاق می کنند. این استنتشاق دود، نوعی سستی و رخوت پدید می آورد و آدمی خستگی را احساس نمی کرد. لوله یادشده را بومیان «تاباکوس» می نامیدند. بدین ترتیب دریانوردان اسپانیایی نخستین بار توتون را شناخته و به تقلید از بومیان به کشیدن آن پرداختند.»

تاریخچه قلیان در ایران

به گزارش سادس «قلیان وسیله ای آبی است برای کشیدن تنباکو که در خاورمیانه و آسیای مرکزی متداول است. در فارسی به صورت قلیان و غلیان نیز ثبت شده و گاه نارگیلی نیز نامیده شده است. قلیان برای استفاده از دود حاصل از تماس ذغال گداخته و تنباکوست که به این عمل کشیدن «قلیان» می گویند.

تاریخ دقیق اولین استفاده از قلیان در ایران مشخص نیست با این حال، بنا به نوشته سیریل الگو، «اولین بار ابوالفتح گیلانی (متولد ۱۵۸۸) پزشک ایرانی دربار اکبر اول، سطان مغول هند بود که دود تنباکو را از یک ظرف آب عبور داد تا آن را خالص تر و سرد کند و از این طریق قلیان که در شبه قاره به «حقه» معروف است را ابداع کرد.»

نخستین تصویری که از قلیان به وسیله هنرمندان کشیده شده، احتمالاً تصویر «نشمی کماندار»، کار رضا عباسی، نقاش دربار شاه عباس بزرگ است که تا اواخر نیمه نخست سده یازدهم هجری زنده بوده است.

جهانگردان اروپایی که به ایران سفر کرده اند، از آن جمله «تاوارنیه» که در دوران صفویه به ایران آمد، به قلیان و کشیدن تنباکو در ایران اشاره کرده اند. از جمله وی نوشته است که «ایرانیان تنباکو را با دستگاه کاملاً اختصاصی می کشند. در کوزه گلی دهان گشادی به قطر سه انگشت، تنه قلیانی از چوب با نقره که سوراخی در وسط دارد، قرار می دهند و بر سر آن مقدار تنباکوی نم دار با اندکی آتش می گذارند و در زیر قلیان سوراخ ممتدی است که در حالی که نفس را بالا می کشند، دود تنباکو با شدت از امتداد سوراخ پایین آمده و درون آب که به رنگ های گوناگون می آمیزد، داخل می شود این کوزه مرتبا تا نصفه آب دارد دودی که در آب است به سطح می آید و هنگامی که نفس را بالا می کشند، از نی قلیان دود به دهان وارد می شود. به واسطه آبی که به قلیان می ریزند، دود تنباکو تصفیه می شود و کمتر ضرر می رساند. والا با این همه قلیان که می کشند، مقاومت برای آنها غیر ممکن است ایرانیان اعم از زن و مرد، به طوری از جوانی عادت به کشیدن تنباکو کرده اند، که کاسبی که باید روزی پنج شاهی خرج کند، سه شاهی آن را به مصرف تنباکو می رساند. او می گوید اگر تنباکو نمی داشتم، چطور ممکن بود کیف و دماغ داشته باشم.»

اولئاریوس نیز که در سال ۱۰۴۶ در ایران بوده است می نویسد: چندین گونه ظرف قلیان در ایران ساخته می شد. شیشه ای، کوزه ای، از جوزهندی (نارگیله)، کدویی که تا نیمه آب می شد و گاهی در آن عطر می ریختند.

«شاردن»، جهانگرد دیگر دوران صفوی، در سفرنامه خود می نویسد: شاه عباس بسیار کوشید تا از استعمال قلیان در بین مردم جلوگیری کند برای این کار، روزی در مجلس رسمی دستور داد که به جای تنباکوی قلیان، مهمانان را با سرگین (پِهن) چاق کنند و سپس در حالی که آنان مشغول کشیدن قلیان خود بودند، گفت این تنباکو را که وزیر همدان برای من فرستاده است و ادعا می کند که بهترین تنباکوی دنیاست، چگونه است؟ آنان همگی از این تنباکو تعریف کردند. آنگاه شاه خطاب بدیشان گفت: «مرده شوی چیزی را ببرد که نمی توان آن را از پِهن تشخیص داد.»

سرانجام کار مخالفت شاه عباس بزرگ با تنباکو به تحریم آن کشیده شد و هنگامی که متوجه گردید سربازانش پول خود را صرف کشیدن توتون و تنباکو می کنند آنها را ممنوع ساخت و بازرگانانی که این دو را به اردوی وی آورده بودند، با تنباکوی خود یکجا سوختند و سربازانی که مرتکب کشیدن توتون و تنباکو می شدند، بینی و لبان شان را می بریدند!

قلیان در دوران قاجار بخشی از ضرورت های زندگی بود اشراف و بزرگان در خانه های خویش انواع قلیان را نگهداری می کردند که برخی از آنها جواهرکاری شده بودند واقعه قیام تنباکو در دوران قاجار و در نتیجه فتوایی توسط میرزاحسن شیرازی مبنی بر تحریم مصرف و فروش تنباکو رخ داد.

ضمنا گردشگران پرتغالی، قلیان سنتی خود را که در بین آنها قلیان هایی با چند لوله برای استفاده مشترک چند نفر از یک قلیان دیده می شد، در شهرهای جنوبی و حاشیه خلیج فارس در معرض دید مردم قرار می دادند، از آن زمان پدیده قلیان با فرهنگ ایرانی درآمیخت و مردم به گمان اینکه مصرف تنباکو، خطری ندارد، آن را به صورت یک سرگرمی پذیرا شدند تا بدانجا که امروزه قلیان در بسیاری از خانواده های ایرانی، چایخانه ها، سفره خانه ها و مراکز گردشی و تفریحی، جا خوش کرده است!

قلیان، زمینه ساز اعتیاد جوانان

نوعا تفاله های تنباکو که باید در زباله دان ریخته و معدوم شوند در قلیان مصرف می گردند. پس در اصلی ترین بخش، پدیده قلیان که تنباکوی آن است، از زیانبارترین و بدترین نوع تنباکو استفاده می شود که نمی توان آن را کم خطر از مصرف سیگار دانست. دیدگاه کارشناسی در امور دخانیات براین است که درصد سرطان زایی از نوع حاد آن در کسانی که قلیان می کشند، بیش از افرادی است که معتاد سیگارند. برخلاف تصوراتی که قلیان را اعتیادآور نمی پندارند، این پدیده به علت بالا بودن میزان نیکوتین در خون، خاصیت اعتیادآوری دارد.

البته تهیه و تدارک قلیان پیوسته زمان بر است و آسان نیست به همین خاطر، افرادی که از این شیوه دخانیات استعمال می کنند، با دشواری هایی که رو در روی آنان است، روش ساده تر را برمی گزینند و گاه گاهی به سراغ قلیان می روند. از طرف دیگر کسانی که قلیان را به شکل تفننی استفاده می کنند وقتی به سطح خونی خاص نیکوتن می رسند و در واقع معتاد به مصرف دخانیات می گردند، راهکار آسان تری را که همان مصرف سیگار است برای رفع نیاز خود در نظر می گیرند و به راستی اعتیاد در قلیان کشی با روی آوردن فرد معتاد به استعمال سیگار نمایان می شود.

صاحب نظران اجتماعی که مصرف قلیان را یک ضد ارزش فراگیر می دانند، براین باورند که قلیان شبیه بازی است و در مصرف آن قبحی وجود ندارد و متأسفانه در میان اقشار جامعه، زشتی ویژه ای در پدیده قلیان مشاهده نمی شود.تا جایی که در صورت استفاده شدن توسط زن ها و بچه ها بیشتر به صورت تفنن و تمسخر شبیه می گردد.

قلیان کشی، پدیده فعلی جامعه ما نیست. سال ها در اقشار مختلف جامعه ایرانی بوده و از آن به عنوان وسیله ای برای تفنن و سرگرمی یاد می شود و در تاریخچه مصرف قلیان در ایران، اصلی ترین قشری که قلیان دامنگیر آنان شده است زنانی بوده اند که در حاشیه شهرهای استان های جنوبی کشور زندگی می کردند.

قلیان به خاطر شکل و شمایلی که دارد گاهی برای تزیین خانه ها خریداری می شود و وسوسه آزمایش آن، خانواده را به سمت قلیان کشی سوق می دهد و این در حالی است که این پدیده شیوع مصرفی بالایی ندارد بررسی های آماری وزارت بهداشت در سال های گذشته در سرشماری شاخصه های بهداشت طرح سلامت نشان می دهد که در برابر ۲۰ درصد مصرف کنندگان سیگار، ۲/۳ درصد معتادان قلیانی هستند و این اختلاف بیشتر به سبب اختصاص محل های خاص در سفره خانه ها و قهوه خانه ها برای استفاده از قلیان است اگر به شیوه استعمال دخانیات در روش قلیایی بنگریم، درمی یابیم که آماده کردن قلیان از حوصله خارج است در خانه ها، زن خانواده وظیفه قلیان چاق کردن را دارد و با گسترش آپارتمان نشینی این امکان از آنان سلب شده است و افراد قلیانی برای رفع نیاز نیکوتین خون خود، مشتری ثابت قهوه خانه ها شده اند و از آنجایی که آمد و شد به این مکان ها در هر زمان ممکن نیست به مصرف سیگار روی می آورند.

به باور یکی از کارشناسان سرطان زایی قلیان کشی بیشتر از سیگار است وی می افزاید: در قلیان همه عوامل دست به دست هم می دهند و آن را خطرناک تر از سیگار می کنند.

نامرغوب بودن تنباکو، درجه حرارت زیاد، تولید گاز۲CO و مکش های ریوی و سرطانی مختلف را برای افراد قلیان کش به ارمغان می آورد. درجه حرارت و دود ناشی از تنباکو در سیگار حدود ۲۰۰ درجه سانتی گراد است و همین دما و حرارت در قلیان بسیار بالاتر درجه بندی شده است از سویی ذغال های نیمه سوخته و سوخته آتشدان قلیان، گاز مونواکسیدکربن را مستقیما به بدن انتقال می دهد و احساس گیجی بعد از مصرف تنباکو که افراد آن را نشانه مرغوبیت تنباکو می دانند در واقع از گاز ۲CO است.

یکی دیگر از مضرات قلیان، برخاسته از اسانس های شیمیایی با بو و مزه میوه ای است که این نوع توتون ها بر اثر حرارت بالا هیدرولیز می شوند. در قلیان کش ها، سرطان های دهان، حلق و حنجره بیشتر دیده می شود و در قلیان همانند پیپ و چپق چون حرارت در راه های تنفسی فوقانی بسیار اثر می گذارد،

دهان، حنجره و حلق در معرض خطر بیشتری هستند و این در حالی است که سرطان های ریوی در افراد سیگاری بیشتر نمود پیدا می کند مواد بیماری زایی که از تنباکوی عادی و میوه ای متصاعد می شود، سازوکار (مکانیسم) دفاعی بدن را از بین می برد و با مساعد شدن زمینه برای بیماری ها افراد به برونشیت و انسداد ریوی حاد مبتلا می گردند در مصرف قلیان مکش ریوی است و باید ریه ها را پر کرد. در حالی که برای سیگار، مکش دهانی هست و دود آن قورت داده می شود.

بنابراین دود قلیان که مضرتر است با مکش ریوی عمیق تر تا انتهایی ترین خانه های ریه نفوذ می کند و گاز مونواکسیدکربن باعث به وجود آمدن زمینه سرطان در خون شده و با غلظت خون، فشار آن نیز پایین آمده و نوسان پیدا می کند.

در زمینه خاصیت آب در قلیان باید گفت برخلاف دیدگاه هایی که از طرف مصرف کنندگان تنباکو در روش قلیان مطرح می شود، آب قلیان در پایین بودن زیان های تنباکو، نقش اساسی ندارد، آب در واقع دو کار انجام می دهد ابتدا اینکه دمای دود را پایین می آورد زیرا محفظه آتشدان دمای بسیار بالایی دارد که این امر استعمال دود ناشی از تنباکو را غیرممکن می کند، از طرف دیگر آب، نقش صافی (فیلتر) سیگار را بازی می کند و مقداری از تار یا قطران حاصل از سوختن تنباکو را می گیرد که کدر شدن آب پس از قلیان کشی به خاطر حل شدن قیر دوده و جرم در آن است این دو عمل که آب قلیان در آن دخیل است هیچ تأثیری برای جلوگیری از رسیدن مواد بیماری زا به بدن ندارد و تنها تنباکو را قابل استفاده می کند.»

ریشه های اجتماعی قلیان کشیدن

روانشناسی معتقد است که قلیان خود انگیزه و کشاننده اصلی نیست کشاننده اصلی، خوش گذراندن است که به تدریج جنبه اعتیاد پیدا می کند روی آوردن بر چنین خوشگذرانی های ناشی از بیکاری و بی مسئولیتی بیشتر افراد است یعنی فردی که در محیط خانه هیچ نوع مسئولیتی از او خواسته نمی شود فضای زندگی اش را از اینگونه خوشی ها پر می کند و برای تخلیه روانی نیز در بین بسیاری از خانواده ها بخصوص قشر مرفه محدودیتی وجود ندارد لذا اینگونه اقشار به چنین پدیده ای روی می آورند و اقشار متوسط و پایین هم از آنان پیروی می کنند این مسئله در بین دختران بیشتر جنبه «مُد» پیدا می کند برای اینکه جلب توجه می نمایند.

مهم جدید بودن این پدیده در شهرهای بزرگ در بین دختران است وگرنه جنبه زیبایی ندارد. دختران نیز به گروه همسالان خود نگاه می کنند و می خواهند احساسات پسرانه مقابل با محدودیت های دخترانه و ابراز استقلال را در خودشان تقویت کنند.

اما بیشتر در میان افرادی ظاهر می شود که انگیزه خاصی برای زندگی کردن ندارند و در مقابل هم نه مسئولیتی دارند و نه کاری در خانواده بلد هستند. در زمان های قدیم در مجالس خاصی قلیان می کشیدند و مربوط به برخی افراد بود ولی امروزه متأسفانه جوانان که زندگی فانتزی را ترجیح می دهند، در واقع همان مراسم قهوه خانه ها را به کافی شاپ ها تبدیل کرده اند، البته اینکه چرا خوشی و شادی را در استفاده از دود تعبیر می کنند، جای تأمل دارد، اما خود این استفاده باعث توقف بیشتر در مکانی می شود که اوقات فراغت افراد را پر می کند و ممکن است شکارگاه آنانی شود که می خواهند خلوتگاه های اعتیاد را پشت عرصه قلیان فراهم کنند خود پدیده قلیان به تنهایی آسیب اجتماعی به حساب نمی آید اما جوان هایی که قدرت دفاع از خود و توانایی نه گفتن بدین گونه دام ها را ندارند در پشت قلیان در معرض آسیب های اجتماعی بزرگتری قرار می گیرند.

پیامدهای مطالعات صورت گرفته چنین می نماید که میزان گاز دی اکسیدکربن در خون مصرف کنندگان قلیان، بیشتر از سیگاری ها بوده و مقدار نیکوتین موجود در قلیان به مقدار چشمگیری بیش از سیگار است.

منبع: alef.ir

«بر اساس معیار سطح اهمیت بهداشتی شاخص کیفیت هوا (AQI) به ترتیب از صفر تا ۵۰ در شرایط پاک (سبز)، ۵۱ تا ۱۰۰ سالم ( زرد )(حدمجاز استاندارد یا حد سلامت)، ۱۰۱ تا ۱۵۰ در شرایط ناسالم برای گروه حساس(نارنجی)، ۱۵۱ تا ۲۰۰ در شرایط ناسالم (قرمز)، ۲۰۱ تا ۳۰۰ در شرایط بسیار ناسالم (بنفش) و ۳۰۱ تا ۵۰۰ در شرایط خطرناک (ارغوانی) تعیین شده است».

به گزارش ایرنا، محمد رستگاری در گفت و گویی افزود: کیفیت هوای شهر تهران در ۲۴ ساعت گذشته منتهی به ساعت هشت صبح روزشنبه با افزایش ۲۲ عددی میزان غلظت میانگین آلاینده ذرات معلق با قطر کمتر از ۲٫۵ میکرون، با شاخص ۸۹ سالم است.

وی با اشاره به افزایش میزان غلظت آلاینده منواکسید کربن از ۲۸ به ۳۵ اظهار کرد: همچنین در همین مدت میزان غلظت ذرات معلق با قطر کمتر از ۱۰ میکرون نیز از ۴۵ به ۴۸ افزایش یافته است.

معاون نظارت و پایش محیط زیست استان تهران خاطرنشان کرد: ایستگاه های شهرداری منطقه چهار با شاخص عددی ۱۳۱، سوهانک (منطقه یک) با شاخص عددی ۱۱۹ و تربیت مدرس (منطقه شش) با شاخص عددی ۱۱۸ آلوده ترین هوا را طی ۲۴ ساعت گذشته در بین مناطق شهری تهران داشتند.

به گفته وی ایستگاه های پونک (منطقه پنج)، گلبرگ (منطقه هشت) و ژئوفیزیک (منطقه شش) به ترتیب با شاخص های عددی ۵۸، ۷۰ و ۷۳ سالم ترین مناطق جوی تهران در این مدت بودند.

شاخص کیفیت هوا، Air Quality Index) AQI) شاخصی برای تعیین روزانه کیفیت هوا و میزان ارتباط آن با سطوح سلامتی افراد است.

منبع: alef.ir

چرا توجه به دختران ۱۰ ساله ضروری است؟ به این دلیل که در معرض آسیب‌های زیادی هستند مانند ناقص‌سازی جنسی، محرومیت از تحصیل، ازدواج اجباری، بارداری ناخواسته و …
 

به گزارش خبرآنلاین، صندوق جمعیت سازمان ملل متحد (UNFPA) که از سال ۱۹۶۹ تاسیس شده، بزرگترین منبع ذخیره مالی بین‌المللی برای برنامه‌های جمعیت، تنظیم خانواده و بهداشت تولیدمثل است. این صندوق با دولت‌ها و سازمان‌های غیردولتی بسیاری در بیش از ۱۴۰ کشور جهان همکاری دارد و برنامه‌های متنوعی را برای توجه جهانیان به سلامت جمعیت اجرا می‌کند. 

در یکی از پروژه‌های این سازمان که به دختران ۱۰ ساله در کشورهای مختلف اختصاص دارد، به این موضوع پرداخته شده که آینده چقدر می‌تواند در گروی تصمیمات این دختران نوجوان در این سن تعیین‌کننده باشد و هر کدام از آنها در صورتی که در شرایط مناسب زندگی و آموزش قرار بگیرند، چطور می‌توانند در جهانی که در پیش رو است، نقش موثری ایفا کنند.
 

چرا دختران ۱۰ساله؟

آمارها نشان می‌دهند حدود ۱۲۵ میلیون نفر در سن ۱۰ سال در جهان زندگی می‌کنند که ۶۰ میلیون آنها را دختران تشکیل می‌دهند و جالب اینجاست که بیشتر این کودکان ۱۰ ساله، در کشورهایی زندگی می‌کنند که نابرابری جنسیتی در آنها بسیار زیاد است.

صندوق جمعیت سازمان ملل متحد تاکید می‌کند توجه به دختران در سنین کودکی و نوجوانی که ۱۰ سالگی به عنوان نمادی برای توجه به آنها مورد اشاره قرار گرفته است، از آنجا ضروری است که این سن به عنوان ورود به مرحله بزرگسالی در نظر گرفته شده و در بسیاری از نقاط جهان، دختران با ورود به مرحله بزرگسالی و عبور از کودکی، با محدودیت‌های زیادی روبه‌رو می‌شوند.

مقایسه شدن با پسرها، ناقص‌سازی جنسی، آزار جنسی، مورد زورگویی و قلدری واقع شدن، محرومیت از تحصیل، قاچاق دختران، تغذیه نامناسب، ازدواج اجباری، بارداری ناخواسته، به کار گرفته شدن در مشاغل مختلف، محدودیت‌های اجتماعی و بسیاری از موارد دیگر، موانعی هستند که باعث می‌شود دختران نتوانند در آینده به زنانی توانمند و تاثیرگذار تبدیل شوند.

این شرایط باعث شده آمارهای ناخوشایندی از وضعیت دختربچه‌ها در کشورهای مختلف وجود داشته باشد که از جمله آنها می‌توان به این اشاره کرد که ۳۲ میلیون دختر در سن مدرسه در جهان، از تحصیل محرومند. بنابراین، این دختران ۱۰ ساله به نمایندگی از تمام دختربچه‌ها تاکید می‌کنند میلیون‌ها دختر همسن ما در جهان زندگی می‌کنند که به حمایت‌های خانوادگی، اقتصادی و اجتماعی نیاز دارند.

بیش از نصف ۱۰ساله‌ها، در کشورهایی زندگی می‌کنند که نابرابری جنسیتی زیادی در آنها وجود دارد



این دخترها چه آرزوهایی دارند؟

توجه به آرزوهای ساده اما مهم دختران، تشویق آنها به داشتن رویا و تلاش برای رسیدن به آن، امید بخشیدن به آنها برای ایفای نقش مهم و کلیدی در آینده و تقویت اعتماد به نفس آنها، از کارهایی است که بر اساس این پروژه در ۱۰ سالگی دخترها مهم تلقی شود.

با توجه به این موضوع، از چندین دختربچه در قاره‌های مختلف درباره آرزوهایشان سوال شده و آنها در پاسخ به این که «آرزویم این است که …» اینطور پاسخ داده‌اند:

سامانتا (برزیل): آرزویم این است که یک مامور پلیس شوم
ایزابل (آمریکا): آرزویم این است که جهان در صلح باشد
اورتیلیا (گواتمالا): آرزویم این است که برای خودم دوچرخه داشته باشم
هیبا (اردن): آرزویم این است که پدرم پیش ما باشد
اینگبورگ (نروژ): آرزویم این است که زندگی سالم و خوبی داشته باشم
دالین (کامرون): آرزویم این است که خانواده‌ام در صلح کنار هم زندگی کنند
آدیتی (بنگلادش): آرزویم این است که زیبایی‌های کشورهای مختلف را ببینم



اورتیلیا می‌گوید در آینده می‌خواهد معلم باشد و به دخترها یاد بدهد چطور قوی باشند

مجموع آرزوهای این دختران اینطور برآورد شده که اگرچه در کشورهای مختلف با امکانات متفاوت و شرایط گوناگونی زندگی میکنند، اما هر کدام به تناسب خودشان برای دسترسی به آرزوهایی که دارند، با موانعی مواجهند که بسیاری از آنها را می‌توان با اقداماتی نه چندان دشوار برطرف کرد.

به عنوان مثال، بر اساس گزارش یونیسف، میلیون‌ها کودک زیر سن پنج سال که بخش عمده‌ای از آنها دختران هستند، از محدودیت‌هایی مانند نداشتن شناسنامه، مخصوصا در آسیا و کشورهای جنوب صحرای آفریقا رنج می‌برند. این در شرایطی است که زندگی بدون شناسنامه باعث می‌شود آنها نتوانند در مدرسه ثبت نام کنند، از خدمات بهداشتی و سلامت برخوردار شوند، از خدمات اجتماعی بهره ببرند و در نهایت به شغل و درآمد مناسب دسترسی داشته باشند.

چرا باید امیدوار بود؟

امیدواری‌های زیادی وجود دارد که در صورت توجه به دخترها در سنین کودکی و نوجوانی، اتفاقات خوبی در آینده آنها و حتی آینده دیگران رخ بدهد. در دو دهه گذشته افزایش چشمگیری در میزان و کیفیت تحصیل دختران وجود داشته، مادری آنها کاهش پیدا کرده، مرگ و میر نوزادان کمتر شده و تلاش‌های زیادی برای کم شدن فاصله بین جنس‌ها صورت گرفته است.

همین نتایج، کارشناسان را متقاعد کرده که اگر این تلاش‌ها و همکاری‌ها از سوی کشورها ادامه داشته باشد و آگاهی بیشتری به مردم در قاره‌های مختلف درباره توجه به دختران و زنان صورت بگیرد، می‌توان شاهد وضعیت بسیار بهتری در آینده‌ای نه چندان دور بود و تا سال ۲۰۳۰ می‌توان دخترانی را دید که در شرایط زندگی مناسبی زندگی می‌کنند و در آن زمان دختران ۱۰ ساله امروز به زنان توانمندی بدل شده‌اند که استعدادهای بالقوه‌شان را بالفعل کرده و هرکدامشان می‌توانند باعث افتخار مردم کشورشان در زمینه‌های مختلف باشند و جهانی را بسازند که درد و رنج کمتری داشته باشد.

این تلاش‌ها، شامل مواردی است که کشورهای مختلف لازم است در نظر بگیرند و صندوق جمعیت سازمان ملل برای حمایت از برنامه‌هایی در زمینه ارتقای وضعیت سلامت دختران، ارتقای وضعیت آموزشی، ارائه خدمات اجتماعی و کاهش انواع تبعیض و خشونت برای آنها اعلام آمادگی کرده است.



با این همه، صندوق جمعیت سازمان ملل متحد، علاوه بر درخواست از کشورهای مختلف برای سرمایه‌گذاری در زمینه بهتر کردن وضعیت زندگی دختران، تاکید می‌کند نباید از موانع قانونی غافل شد و برای رسیدن به این اهداف، باید در نظر داشت که چطور می‌توان در هر کشور شرایط قانونی و فرهنگی را بهبود بخشید که دختران از بدو تولد، با تبعیض‌ها و خشونت‌های جنسیتی مواجه نباشند و دیوار نابرابری به جای بلندتر شدن، برایشان شکسته شود.

منبع: alef.ir

دادستان سمنان از بازداشت سه نفر از عوامل برخورد دو قطار مسافربری در سمنان خبر داد.

به گزارش میزان؛ قاضی آسیابی گفت: پیروی دستور ریاست محترم قوه قضائیه و دادستان محترم کل کشور در رابطه با پیگیری این حادثه دادستانی با قاطعیت و بدون فوت وقت به این موضوع ورود کرد و شب گذشته با اعطای نیابت از سوی شعبه سوم دادسرای مرکز استان سمنان به دادستان شاهرود دستور شناسایی عوامل و مقصرین این حادثه صادر شد.

وی ادامه داد: در جریان رسیدگی به این پرونده سه نفر از عوامل شامل مسئول مرکز کنترل فرماندهی راه آهن شمال شرق کشور که در شاهرود مستقر است، مسئول مرکز کنترل خطوط و مسئول شیفت مرکز کنترل بازداشت شدند.

قاضی آسیابی افزود: دادستان شاهرود و قاضی کشیک از ساعت ۷ شب تا ۳ بامداد مشغول انجام تحقیقات این حادثه بودند، افراد بازداشت شده تفهیم اتهام و با صدور قرار تامین روانه زندان شدند.

قاضی آسیابی گفت: دستورات لازم برای شناسایی سایر مقصرین این حادثه صادر شده است، کمیسیون بررسی فنی حوادث مسئول بررسی فنی شده و اعلام گردیده که هر چه زودتر این کمیسیون تشکیل و نظر کارشناسی را به صورت کتبی و رسمی اعلام کند.

وی گفت: از آنجایی که نسبت به شناسایی اجساد از طریق DNA در سمنان امکانات لازم وجود نداشت، اجساد شب گذشته حوالی ساعت ۲۳ از سمنان به سازمان پزشکی قانونی کشور انتقال داده شده اند و ساعت سه و نیم بامداد اعلام شد که اجساد رسیده و اداره پزشکی قانونی تهران مشغول تشخیص هویت اجساد از طریق آزمایشات DNA هستند.

وی ادامه داد: با توجه به بررسی های صورت گرفته برای تشخیص هویت اجساد آمار ۴۴ کشته تایید نمی شود و بر اساس مستندات فعلا این حادثه ۳۹ نفر تلفات جانی به همراه داشته است.

قاضی آسیابی در رابطه با تعداد مصدومین هم گفت: این حادثه ۱۰۳ مصدوم به همراه داشته است که هیچکدام دچار سوختگی نشده اند و فقط از ناحیه دست و پا دچار مصدومیت شده اند.

دادستان عمومی و انقلاب مرکز استان سمنان خاطرنشان کرد: ۲۵ نفر از مصدومین حادثه فعلا در بیمارستان های دامغان و سمنان بستری هستند و بقیه ترخیص شده اند، وضعیت مصدومین نیز خیلی حاد نیست و بیم فوت آن ها نمی رود.

منبع: alef.ir