یوری گاگارین، اولین فضانورد تاریخ

او در باشگاه پرواز خوش درخشید به طوری که در سال ۱۹۵۱ هم‌زمان با فارغ‌التحصیلی از هنرستان و آن‌هم با رتبه‌ی ممتاز توانست اولین پرواز انفرادی خود را با هواپیمای سبک یاک-۱۸ با موفقیت انجا دهد.

پس از هنرستان در سال ۱۹۵۵ یوری گاگارین به دانش‌کده‌ی نیروی هوایی رفت تا در آن‌جا پرواز با هواپیماهای نظامی را بیاموزد. پس از گذشت زمان کوتاهی از پرتاب «اسپوتنیک-۱» که در زبان روسی به همعنای همسفر-۱ بود و نخستین ماه‌واره‌ی فضایی جهان بود که توسط اتحاد جماهیر شوروی سابق از پای‌گاه فضایی بایکونور به مدار زمین پرتاب شد، یوری گاگارین مدرک خلبانی هواپیمایی میگ-۱۵ را با امتیاز ممتاز دریافت کرد و فارغ‌التحصیل شد. او به عنوان خلبان میگ-۱۵ برای مدتی در پای‌گاه هوایی لوستاری در نزدیکی مرز روسیه و نروژ به کار مشغول شد.

یوری گاگارین در سال ۱۹۵۹ درخواست کتبی خود را جهت فضانوردی به سازمان فضایی شوروی ارائه داد که یک هفته پس از این درخواست از او دعوت شد تا برای آزمایش‌های ابتدایی به بیمارستان نیروی هوایی شهر مسکو برود. در سال ۱۹۶۰، سازمان فضایی شوروی، پس از مراحل ابتدایی گزینش، تعداد ۲۰ نفر از جمله یوری گاگارین را برای پست فضانوردی انتخاب کرد.

«سرگئی کارالیوف»، رئیس و مهندس ارشد پروژه‌های فضایی شوروی که پدر برنامه‌ی فضایی شوروی لقب گرفته است بر انتخاب این نامزدها نظارت مستقیم داشت.

یکی از دغدغه‌های دولت‌مردان شوروی این بود که مبادا ایالات متحده آمریکا زودتر به چنین کاری مبادرت ورزد. اخبار و اطلاعاتی که به شوروی می‌رسید نشان از آن داشت که آمریکا در روز ۲۰ آوریل ۱۹۶۱ برنامه‌ی اولین سفر فضایی خود را به اجرا می‌رساند.

شوروی تصمیم داشت که پیش‌دستی کند و اولین فضانورد خود را زودتر از آمریکا به فضا بفرستد. فاصله‌ی زمانی ۱۱ تا ۱۷ آوریل برای اولین پرواز فضایی شوروی در نظر گرفته شد. در این مدت استقامت بدنی و روانی منتخبان پرواز به فضا مدام مورد بررسی قرار می‌گرفت.

روز ۸ آوریل،یوری گاگارین به عنوان نامزد اصلی پرواز انتخاب شد. «گرمان تیتوف» نیز به عنوان فضانورد ذخیره انتخاب شد. تیتوف جوان‌ترین فضانورد تاریخ فضانوردی جهان است. او نخستین فضانوردی بود که سفر فضایی‌اش با فضاپیمای وستوک-۲ به مدت یک شبانه‌روز به طول انجامید. برخی نظرها در مورد انتخاب گاگارین وجود دارد که از آن‌رو او را بر تیتوف رحجان دادند که او از خانواده‌ای کارگری بود و حزب کمونیست شوروی او را بر نفر ذخیره ترجیح داده بود.

تا پیش از پرواز گاگارین هیچ انسانی هنوز به فضا نرفته بود. پزشکان و روان‌شناسان هراس داشتند که فضانورد با ورود به مدار زمین و قرارگرفتن در تجربه‌ی بی‌وزنی و مشاهده‌ی فضای بی‌کران هستی تعادل روانی خود را از دست بدهد. از همین‌رو بود که فضاپیمای «وستوک-۱» به شکلی ساخته شد که تمام پرواز را به طور خودکار انجام دهد.

نخستین جملاتی که گاگارین به زمین مخابره کرد این جملات بود: «پرواز به خوبی ادامه دارد، دید خوبی دارم، من زمین را می‌بینم، خیلی زیباست.» گفته می‌شود که گاگارین در حال اوج‌گرفتن به مدار زمین، آهنگ یک سرود میهن‌پرستانه روسی را با خود زمزمه می‌کرده است.

«مام میهن می‌شنود، مام میهن می‌داند، که فرزندش، تا کجای آسمان‌ها پرواز کرده است.» گاگارین پس از ۱۰۸ دقیقه پرواز و یک دور کامل در مدار زمین، در ۲۶ کیلومتری غربی شهر انگلس در منطقه‌ی ساراتوف فرود آمد. یوری گاگارین پس از بازگشت به زمین به ستاره‌ای مشهور بدل شد.