کپی‌برداری کی روش از فرگوسن
محمد سررشته‌داری
روزنامه بهار
تیم ملی ایران با ثبت یک رکورد عجیب به جام جهانی در حال صعود است اما با این داشته‌ها و با این زمین‌های تمرین نمی‌توان امیدها و آرزوها را به اوج رساند و به مرحله دوم جام جهانی رفت.این آمار عجیب و غریب و رویایی در حال تولید توقع بالا و البته تولید امید در میان فوتبال دوستان است برای صعود به مرحله دوم جام جهانی فوتبال. تیم ملی ایران تا پیش از دیدار مقابل کره جنوبی ۱۰۱۸ دقیقه گلی از حریفان خود در بازی‌های رسمی دریافت نکرده بود. آخرین گل دریافتی ایران در بازی‌های رسمی نیز در دقیقه ۶۲ دیدار مقابل ترکمنستان در مرحله اول انتخابی جام جهانی ۲۰۱۸ روسیه بود.شاگردان کارلوس کی‌روش با گل نخوردن در بازی برگشت مقابل کره جنوبی رکورد گل نخوردن خود را با ۱۱۰۸ دقیقه رساندند. و حالا همه دنیا با چشم‌هایی مبهوت در حال نگاه کردن به سرنوشت تیمی هستند که می‌رود بدون گل خورده و با آماری بسیار عجیب وارد جام جهانی شود.
رکورد افسانه ای
تیم ملی در حالی تا کنون گلی دریافت نکرده که معمولا مقابل کره و ازبکستان و حتی قطر مشکلاتی را با خود حمل می‌کرده و شکست‌هایی در کارنامه خود داشته است و حتی در اکثر موارد مقابل کره جنوبی عقب تر هم بوده ایم اما حالا نه تنها به صورت سریالی کره جنوبی را می‌بریم و آنها را وادار به عقب‌نشینی می‌کنیم بلکه از آنها گلی هم دریافت نمی‌کنیم.شاید همین نکته باشد که امثال محمد مایلی کهن که مدام فریاد می‌زنند کی روش برای فوتبال ما چه کرده ، باید ببینند. در واقع مایلی کهن باید ببیند آنچه را که با این زیبایی و با این مهندسی در حال انجام است و چوب لای چرخ آن نمی‌رود که نمی‌رود.۱۱۰۸ دقیقه بدون گل خورده بودن آن هم در مهمترین مسابقات قاره یعنی مقدماتی جام جهانی نه تصادفی است و نه حتی نشانه دفاعی بودن ماشین فوتبال تیم ملی ایران.
این امید را از بین نبریم
با چنین شرایطی است که همه امیدوار شده اند برای صعود اما آیا این خواسته و این امید درست و کافی است؟در جام جهانی گذشته ایران در مقابل آرژانتین جانانه دفاع کرد و روی خلاقیت مسی گل خورد و یک امتیاز را نگرفت اما در برابر بوسنی برای تساوی گرفتن حرفی برای گفتن نداشت و البته در مقابل نیجریه برنامه‌ای برای پیروز شدن نداشت چون زورش به این تیم نمی‌رسید. حقیقت این است که نتیجه گرفتن در آسیا یک چیز است و نتیجه گرفتن در جام جهانی و مقابل غول‌ها یک چیز دیگر.حالا باید یک بار دیگر سوال را تکرار کنیم: «آیا حق داریم از تیم ملی و کی روش صعود به مرحله دوم جام جهانی را بخواهیم؟» باید برای پاسخ به این سوال اول پرسید که برای رسیدن به نتیجه دلخواه به تیم ملی و کی‌روش چه چیزی را تحویل داده‌ایم که این نتیجه گیری را می‌خواهیم؟
دریغ از یک زمین خوب
تیم ملی ایران همچنان زمین تمرین مناسب ندارد. یعنی در این کشور بزرگ و پر از منابع مالی و زمین حاصل خیز و کارشناس کشاورزی محض رضای خدا یک زمین تمرین چمن درست و درمان برای آماده‌سازی تیم ملی وجود ندارد. در نتیجه برای برگزاری اردوی تیم ملی در تهران سرمربی تیم ملی مجبور است برای تمرین کردن در یک زمین خوب با مدیر ورزشگاه آزادی بر سر تمرین کردن در ورزشگاه شماره یک بحث و مجادله کند.مهمترین عامل برای عبور از این سد تاریخی، آمادگی تیم ملی برای مقابله با تیم‌های درجه یک جهان است. کی‌روش برای مرحله مقدماتی در آسیا تیمی ساخته که در دفاع کم‌اشتباه است و با حملات سریع و خط حمله زهردارش به خوبی از فضاهای خالی و اشتباهات دفاعی حریف استفاده می‌کند. با این حال تیم ملی برای موفقیت در جام جهانی به بیش از این نیاز دارد. تیم‌های مرحله نهایی در دفاع مثل قطر و چین پراشتباه نیستند، فرصت‌های گلزنی به حداقل می‌رسد و بی‌دقتی مهاجمان نابخشودنی خواهد بود. خط دفاعی هم که در مرحله مقدماتی روزهای آرامی داشته، تحت فشار خیلی زیادی خواهد بود و هماهنگی‌ها باید خیلی بیشتر شود.
برای روسیه باید جور دیگری آماده شد
بی‌توجه به ذوق‌زدگی‌ها و سیل تبریکات، کی‌روش گفت که امیدوار است اجازه بدهند برنامه آماده‌سازی‌اش را پیش ببرد. او توانایی‌ها و محدودیت‌های تیمش را می‌شناسد و خوب می‌داند که تیم فعلی برای موفقیت در جام جهانی روسیه باید به کیفیت بالاتری برسد. او همچنان اصرار دارد که اردوها را برقرار کند و رسیدن به هماهنگی را تنها از مسیر تمرینات ممکن می‌داند.فرآیند آماده‌سازی تیم ملی با بازی‌های دوستانه مناسب کامل می‌شود. در جام جهانی ۲۰۱۴، تیم ملی در نیمه اول بازی مقابل نیجریه و همچنین آرژانتین مرعوب حریف بود. بازی مقابل قطر و چین با بازی مقابل بهترین‌های اروپا و آمریکای جنوبی قابل مقایسه نیست و بازیکنان تیم ملی باید به تنه به تنه شدن با این ستارگان عادت داشته باشند و شاید به همین دلیل هم هست که رئیس فدراسیون فوتبال آلمان در حال سفر به ایران است و شاید دیداری با قهرمان دنیا در پیش داشته باشیم.این البته عزمی ملی می‌طلبد و کاری بزرگ هم به لحاظ مالی و هم از منظر وحدت رویه و تفکر.کی روش را باید یاری کرد و نباید اجازه داد این امید برای صعود به مرحله بعد از بین برود و نابود شود و حبابی باشد که به زودی بترکد.مهندسی درست برنامه‌ها بسیار مهم است. این تیم می‌تواند به صعود به مرحله دوم جام جهانی هم امیدوار باشد اما باید مسیر را برای آنها هموار کنیم.
نکته ای خاص
یکی از کارهایی که کی روش در طول سال‌های گذشته انجام داده است تغییرات زیاد نفرات کنار خودش و نفرات داخل زمین است. او هرگز اجازه نمی‌دهد انگیزه در میان مردانش کم شود و یا از بین برود چه در کادر فنی و چه در درون زمین چمن. کی روش تغییرات زیادی را در دستور کار قرار می‌دهد و با آوردن نیروهای تازه نفس همیشه انرژی را در سطح بالا نگه می‌دارد. این مسئله اگر چه خوشایند نیست و جای انتقاد برای ما ایرانی‌ها دارد و می‌توان برای کی روش در این رابطه نوشت که او پای هیچ کس در کادر فنی نمی‌ایستد اما واقعیت اینست که این کار کی روش تیم ملی را همیشه تازه و پرنفس و پر انگیزه نگه داشته است.در خود منچستر یونایتد هم این موضوع تا حدودی توسط فرگوسن ساری و جاری بود و فرگوسن با همین روش‌ها توانست برای مدت بیست سال این تیم را در اوج نگه دارد.به نظر می‌رسد که باید در این رابطه خوب فکر کرد و از روی رفتارهای کی روش نت برداشت و الگو گرفت این تنها کاری است که در قبال این متخصص بد اخلاق باید انجام داد.
منبع: بهارنیوز