کاربرد پرتوتابی در سرطان پروستات چگونه است؟

در درمان با پرتوتابی یا پرتودرمانی، از پرتوهای پرانرژی برای کوچک کردن توده سرطان و توقف رشد سلولهای سرطانی استفاده می شود. همانند جراحی این روش هم یک درمان موضعی است و تنها بر روی سلولهای ناحیه ای که درمان می شود اثر می گذارد.
این درمان چگونه روی بیمار انجام می شود ؟
دو نوع پرتودرمانی وجود دارد که هر دو به وسیله رادیولوژیست یا متخصص سرطان شناسی پرتوتابی، که درمان را طرح ریزی کرده و بر آن نظارت می کند، انجام می شود.
روشی که بیشتر از آن استفاده می شود رادیوتراپی توسط پرتوهای خارجی است که در آن دستگاهی توده سرطانی و ناحیه لگن را هدف پرتوها قرار می دهد. شخص این نوع درمان را با ۵ بار مراجعه در هفته به مدت ۷ هفته دریافت می کند.
نوع دوم درمان پرتوتابی چیست؟
این روش نوعی پرتودرمانی است که توسط مواد رادیواکتیوی که به صورت دانه ها یا گلوله های کوچکی در داخل یا اطراف پروستات کار گذاشته می شود، از درون روی بیمار انجام می شود. پرتودرمانی درون نسجی، کوتاه درمانی یا پرتوتابی درمانی بینابینی نیز نامیده می شود.
انواع مختلف فزاینده ای از طرزکار گذاشتن مواد رادیواکتیو وجود دارد. برخی به طور دائمی در محلی که قرار داده شده اند باقی می مانند در صورتی که سایر آنها پس از تأمین هدف مورد نظر بیرون آورده می شوند. نوع سرطان، طرز کار گذاشتن مواد رادیواکتیو را تعیین می کند. بعضی نامهایی که ممکن است شنیده باشید پالادیوم ۱۰۳ و ید ۱۲۵ است؛ دو ماده رادیواکتیویته که وسیعاً به کار می روند و به طور دائمی در بیضه ها قرار داده می شوند و به ترتیب پالادیوم به مدت دو هفته و ید به مدت چهار هفته از خود پرتوهای کم انرژی ای ساطع می کنند. از دیگر اسمهایی که ممکن است به گوش شما خورده باشد، طلای ۱۹۸، که به مدت چند روز انرژی بسیار زیادی از خود آزاد می کند و ایریدیوم ۱۹۲ یک ماده رادیواکتیو که موقتاً کار گذاشته می شود و پر انرژی است، می باشند.
چگونه این دانه ها کار گذاشته می شوند؟
می توان آنها را از طریق سوزن و با کمک اولتراسوند تزریق کرد یا به وسیله جراحی باز- فوق عانه ای یا پشت عانه ای، در پروستات جای داد. روشی که پزشک از سوزن استفاده می کند روش سریعی است که تحت بی هوشی نخاعی انجام می شود و تا حدود ۸۰ دانه می تواند در عرض یک ساعت کار گذاشته شود.
منبع: مه شو