ژنتیک چه تأثیری بر دیابت دارد؟

دیابت نوع ۱ و ۲ حداقل تا حدودی ارثی هستند. به نظر می رسد دیابت نوع ۱ در اثر ایجاد بعضی از عفونت ها (به ویژه عفونت های ویروسی) یا با شیوع کمتر، در اثر استرس یا تماس های محیطی (مانند تماس با بعضی از مواد شیمیایی یا داروها) بر انگیخته می شود.
یک عنصر ژنتیکی در افراد مستعد به بعضی از این عوامل برانگیزاننده وجود دارد که از ژنوتیپ های خاص HLA (آنتی ژن لنفوسیتی انسانی) منشأ می گیرد. با این حال به نظر می رسد حتی در افرادی که استعداد مزبور را به ارث برده اند، دیابت نوع ۱ به یک انگیزاننده ی محیطی نیاز دارد. تعداد کمی از افراد مبتلا به دیابت نوع ۱ ، ژن جهش یافته ای را حمل می کنند که موجب بروز دیابت جوانان می شود.
الگوی توارثی دیابت نوع ۲ قوی تر است. در افرادی که بستگان درجه ی اول آنها مبتلا به دیابت نوع ۲هستند احتمال ابتلا به دیابت نوع ۲ بیشتر است و این احتمال با افزایش تعداد بستگان مبتلا ازدیاد پیدا می کند.احتمال وجود دیابت در هردو قُل از افراد دوقلوی یک زیگوتی (مونوزیگوت) به نزدیک ۱۰۰% می رسد و حدود ۲۵ % از افراد مبتلا به دیابت، دارای سابقه ی فامیلی بیماری هستند. چاقی نیز که از عوامل خطر مستقل دیابت نوع ۲ به شمار می آید قویاً ارثی است.
جهش ژن پلی پپتید Lslet Amyloid را نیز که منجر به دیابت با شروع زودتر و شدت بیشتر شود باید در نظر داشت.
منبع: مه شو