چگونه متوجه کراتوزاکتینیک می شوید؟

کراتوزاکتینیک ( در بعضی اوقات به اسم کراتوز خورشیدی نامیده می شود) در نواحی که بیشترین مواجهه با خورشید را دارند، یعنی صورت، پوست سر (در صورت طاس بودن) و پشت دست ها، ایجاد می شود. عموما ناحیه زرد رنگ یا قهوه ای از اجزای شاخی در یک زمینه قرمز وجود دارد ولی بعضی مواقع تنها بستری قرمز دیده می شود. کراتوزاکتینیک در لمس سفت تر از کراتوز سبورئیک و برخلاف کارسینوم سلول سنگفرشی، زمانی که بین انگشت شست و اشاره لمس شود، تورم ندارد.
آیا می توان در سطح خدمات اولیه کراتوزاکتینیک را درمان کرد؟
درمان آن شامل در نظر داشتن خود ضایعه و همچنین خود بیمار است. پس از تشخیص کراتوزاکتینک باید معاینه کامل پوست در جهت یافت سایر ضایعات و سرطان های پوست انجام شود. همچنین باید در مورد آثار مواجهه با اشعه ماوراء بنفش آموزش داده و توصیه شود تا در آینده در مورد حفاظت در برابر آفتاب اقدام شود.
اکثر کراتوزهای اکتینیک در واقع خوش خیم هستند و خوش خیم نیز باقی می مانند، تنها حدود یک در هزار ضایعه در سال به کارسینوم سلول سنگفرشی تبدیل می شود، بنابراین ممکن است درمان تنها به این علت تجویز شود که ضایعات بدمنظره هستند، با ضربه خفیف دچار خونریزی می شوند، خارش دارند یا ناراحت کننده هستند. تمام بیماران در صورتی که ضایعات کمتر آشکار باشند و خارش کمتری داشته باشند، کفایت می کند. انتخاب درمانی در سطح خدمات اولیه در مورد یک یا چند ضایعه، شامل کرایوتراپی با نیتروژن مایع و کورتاژ است. در صورتی که ضایعات بزرگ، با حدود نامشخص یا متعدد وجود داشته باشد، استفاده از کرم فلوروراسیل ۵% (افودیکس) یا ژل دیکلوفناک (سولاریز) می تواند موثر باشد. داروی اول تحریک کننده تر است ولی سریع تر از داروی دوم منجر به محو شدن ضایعات می شود. به تازگی ایمی کوئیمود موضعی سودمند شناخته شده است.
در صورت عدم قطعیت تشخیصی بین ضایعه کراتوزاکتینیک و کارسینوم سلول سنگفرشی مرحله ابتدایی، خارج کردن ضایعه این مزیت را دارد که یک نمونه بافت شناسی به دست می دهد. در صورتی که هم سرطان بوده باشد، خارج کردن ضایعه می تواند درمانی باشد، اگر چه زمانی که ضایعه با تراشیدن از بین برود، این مورد کمتر مطرح خواهد بود.
منبع: مه شو