پاسخ صندوق نوآوری و شکوفایی به یک مقاله

 نماد یک ساختار نوپای تنظیم­ گر، راهبر و توسعه­ دهنده اقتصاد دانش ­بنیان با ذهنیت غیر دولتی
 
سرآغاز: مروری بر فعالیت صندوق نوآوری و شکوفایی

برای تحلیل و نقد یک ساختار باید به مبانی حقوقی و قانونی آن به­صورت جدی نگاه انداخت. از این رو برای بررسی نحوه شکل­گیری، وظایف و ارزیابی و نقد منصفانه یک ساختار نوپا، همچون صندوق نوآوری و شکوفایی جا دارد تا اساسنامه و اسناد بالادستی آن به صورت دقیق مطالعه گردد. برای این منظور می­توان به سایت صندوق نوآوری و شکوفایی ( www.nsfund.ir ) مراجعه کرد. 

صندوق نوآوری و شکوفایی مطابق با ماده ۵ قانون حمایت ازشرکت­ها و مؤسسات دانش­بنیان و تجاری­سازی نوآوری­ها واختراعات تشکیل شده است. مطابق با این ماده، صندوق “به منظورکمک به تجاری­ سازی نوآوری­ها و اختراعات و شکوفاسازی و کاربردی نمودن دانش­فنی” از طریق تأمین مالی فعالیت شرکت­ها و مؤسسات دانش­ بنیان  به توسعه و تحقق اقتصاد دانش ­بنیان که هدف مصرح این قانون بوده و در ماده ۱ قانون ذکر شده، می­پردازد. برای این­ امر صندوق نوآوری و شکوفایی دو مسیر را پیش رو داشته است:

توسعه ساختار اداری و دولتی برای پاسخ به درخواست­ها و انتظارات شرکت­های دانش­بنیان از طریق ایجاد یک سازمان بزرگ دولتی و نیز توسعه شعب استانی خود مطابق با مجوزهای اساسنامه مصوب

ایجاد یک ساختار چابک و حداقلی با تمرکز بر نیازهای شرکتهای دانش­بنیان و استفاده از ظرفیت شرکت­ها و صندوق­های کارگزار در کشور به ­عنوان شبکه کارگزاری

واقعیت این است که صندوق نوآوری و شکوفایی با تکیه بر تجربیات انباشته شده ملی و نیز روندهای موفق جهانی، مسیر دوم را انتخاب کرده است. در حال حاضر مجموعه صندوق نزدیک به ۱۲۰ نفر نیروی تمام­وقت دارد که در قیاس با نمونه­ های مشابه داخلی و خارجی از کمترین تعداد نیروی متخصص ممکن به نسبت گستره کاری و سرمایه برخوردار است. از سوی دیگر مجموعه این منابع انسانی از زبده ­ترین و متخصص­ترین منابع ­انسانی کشور در رشته ­های مهندسی، علوم زیستی و مدیریتی مرتبط انتخاب شده ­اند، به گونه­ ای که با فضای متقاضیان دانش ­بنیان خود همخوانی داشته­ اند. مطابق با این سیاست­ها، صندوق جدای از ارایه کامل خدمات خود به مجموعه شرکت­های دانش ­بنیان که تماماً خصوصی هستند، با سازماندهی یک شبکه وسیع از کارگزاران، شامل مجموعه مشاوران و خبرگان حقیقی متخصص و دانشگاهی، شبکه شرکت­های مشاور کارگزاری در حوزه ارزیابی و نظارت و نیز مجموعه صندوق­های پژوهش و فناوری به­ عنوان کارگزاران ارزیابی، نظارت و خدمات مالی سود جسته ­است. این امر نه ­تنها بار بسیاری از فعالیتهای صندوق نوآوری و شکوفایی را کاسته و بر سرعت و چابکی عملیات آن به شدت افزوده است، بلکه به توسعه فعالیت­های شرکت­های دانش ­بنیان، شرکت­ها و صندوق­های خصوصی کارگزار منجر شده‌است.

به همین دلیل تمامی تمرکز مدیران ارشد صندوق نوآوری و شکوفایی بر توسعه ساختار متناسب با ماهیت فعالیت خود بوده و در این مسیر از ایجاد یک سازمان دولتی بورکراتیک با نیروهای زیاد، به­ صورت جدی پرهیز شده است. از این­رو در ۳ سال گذشته در مجموع بیش از ۳۰۰۰ طرح را هدایت و تعیین تکلیف کرده است و نزدیک به ۶۰۰۰۰ هزار شغل مستقیم و غیرمستقیم دانش‌بنیان را حمایت مستقیم نموده است. ضمناً ازطریق برون­ سپاری­ های انجام­ شده به صندوق­های پژوهش و فناوری بیش از پانصدمیلیاردتومان گردش مالی ایجادشده است. این موضوع نشان می­دهد که نه­ تنها ظهور صندوق­های پژوهش و فناوری مشکلی ایجاد نکرده، بلکه حجم فعالیت آن­ها دراین سه­ سال به­ دلیل ارجاع فعالیت­های ارزیابی، مالی و نظارت چندین برابر شده­ است.

 
صندوق­های پژوهش و فناوری

برای ارایه نقش صندوق نوآوری و شکوفایی در ارتباط با صندوق­های پژوهش و فناوری لازم است در ابتدا صندوق‌های پژوهش و فناوری معرفی شوند. صندوق­های پژوهش و فناوری در دوره اول شکل­ گیری خود ذیل ماده ۱۰۰ قانون برنامه سوم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی و به­ منظور فراهم­ کردن زمینه لازم برای سرمایه‌گذاری و مشارکت بخش خصوصی در امر پژوهش و فناوری به­ وجود آمدند و در این قانون به دولت نیز برای مشارکت در تاسیس صندوق‌ها مجوز داده شده‌بود. در این دوره براساس آیین‌نامه مصوب هیات­ وزیران، دبیرخانه کمیسیون ماده ۱۰۰ در وزارت علوم، تحقیقات وفناوری مستقر شده و از سال ۱۳۸۱ تا ۱۳۹۳ به انجام فعالیتهای خود می­پرداخت. در این دوره تمرکز بر کمک به توسعه بازوی مالی برای شبکه تولید علم و فناوری بود که شامل دانشگاه­ها و موسسات آموزشی و نیز پارک­های علم و فناوری بودند. از این رو اکثر صندوق­های پژوهش و فناوری تاسیس شده   در این بازه با محوریت اصلی پارک­های علم و فناوری، دانشگاه­های بزرگ و نیز سرمایه­ گذاران خصوصی مرتبط فعال شدند. ادامه فعالیت این دبیرخانه در بند ح ماده ۴۵ برنامه چهارم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی نیز تایید شد.

کمیسیون ماده ۱۰۰ در فاصله سال­های ۱۳۸۲ الی ۱۳۹۳ در مجموع ۱۳ جلسه در محل دبیرخانه (وزارت علوم، تحقیقات و فناوری) برگزار نمود و به ۱۸ صندوق پژوهش و فناوری مجوز تأسیس داد.
 
نظم نوین حوزه دانش­بنیان و ماده (۴۴) قانون رفع موانع تولید و ارتقای نظام مالی کشور

بر مبنای تصویب قانون حمایت از شرکت­ها و موسسات دانش‌بنیان و تجاری‌سازی نوآوری‌ها و اختراعات مصوب ۵/۸/۱۳۸۹ و نیز تصویب قانون رفع موانع تولید رقابت­پذیر و ارتقای نظام مالی کشور در ۱ اردیبهشت ۱۳۹۴، تغییراتی در نحوه شکل­ گیری صندوق­های پژوهش و فناوری و کارگروه اعطای مجوز به آنها ایجاد شد. هیأت­وزیران در جلسه ۱۱/۵/۱۳۹۴ و به استناد ماده (۴۴) قانون رفع موانع تولید رقابت­پذیر و ارتقای نظام مالی کشور که صندوق‌های پژوهش و فناوری را ذیل ماده قانونی موجد صندوق نوآوری و شکوفایی، قرار می‌داد آیین­نامه اجرایی ماده ۴۴ و اساسنامه نمونۀ جدید برای صندوق­های پژوهش و فناوری مصوب نمود. مطابق با ماده ۸ این آیین­نامه، برای اعطا و لغو مجوز، هدایت   و نظارت بر فعالیت­های  صندوق­ها، کارگروهی تشکیل گردید.

بنابراین از یک ‌سو وظیفه هدایت، نظارت و اعطاء و لغو مجوز این صندوق­ها برعهده کارگروه بالا قرار دارد و از سوی دیگر به موجب تبصره ۱ ماده ۸، دبیرخانه کارگروه در صندوق نوآوری و شکوفایی مستقر می­گردد و رییس هیات­ عامل صندوق یاد شده عضو و دبیر کارگروه خواهد بود. در حال حاضر این کارگروه با ۱۲ عضو دارای حق رأی و به ریاست وزیر محترم علوم، تحقیقات و فناوری و دبیری رییس هیات عامل صندوق نوآوری و شکوفایی موظف است مطابق تبصره ۲ ماده ۸ آیین­نامه اجرایی هر ماه حداقل یک جلسه تشکیل داده و در خصوص درخواست­های تاسیس صندوق پژوهش و فناوری ظرف مدت یک ماه اعلام نظر (موافقت یا عدم موافقت) نماید.

این کارگروه در فاصله آذرماه ۱۳۹۴ تا اسفند ۱۳۹۵، به تعداد ۱۵ جلسه تشکیل داده است و ضمن تصویب مقررات لازم برای پیشبرد فعالیت­های کارگروه در چارچوب جدید، مجوز فعالیت ۱۶ صندوق پژوهش و فناوری جدید را صادر کرده است. از این ۱۶ مجوز، ۹ عدد به صورت نهایی مصوب شده و در حال ثبت است.
 
پاسخ به نظرات نویسنده

مشخص است که نویسنده عزیز با اسناد بالادست تشکیل صندوق نوآوری و شکوفایی و نیز کارگروه صندوق­های پژوهش و فناوری آشنایی کامل نداشته است. برای مثال پر واضح است که:

صندوق نوآوری و شکوفایی تصدی‌گری صندوق­های پژوهش و فناوری را دارا نیست و این صندوق­ها ماهیت غیردولتی دارند و تنها وظیفه هدایت، نظارت، اعطا و لغو مجوز آن­ها برعهده کارگروه صندوقهای پژوهش و فناوری است که صندوق نوآوری و شکوفایی در آن کارگروه یک رای از ۱۲ رأی را داراست.

انتخاب صندوق نوآوری و شکوفایی از سوی وزارت امور اقتصادی و دارایی و سازمان مدیریت و برنامه­ ریزی کشور به­ عنوان دبیرخانه کارگروه در چارچوب قوانین جدید اقتصاد دانش­بنیان کشور و نزدیکی ماهیت فعالیت این صندوق از نظر ساز‌و‌کار مالی به نسبت سایر دستگاه­های فعال در حوزه علوم، تحقیقات و فناوری بوده است.

با تکیه بر موارد بالا صندوق نوآوری و شکوفایی دو نقش عمومی داراست: 

الف) پیگیری سیاست­های تامین مالی شرکت­های دانش‌بنیان:

در این مسیر صندوق سعی نموده است با توسعه       شبکه کارگزاران و نیز استفاده از ظرفیت­های صندوق­های پژوهش و فناوری به انجام امور و ماموریت­های خود بپردازد.

ب) ایفای نقش کارشناسی مناسب به­ عنوان دبیرخانه کارگروه صندوق­های پژوهش و فناوری:

در این مسیر صندوق ضمن رعایت استقلال حقوقی خود سعی نموده است تا با آسیب­ شناسی فعالیت صندوق­های پژوهش و فناوری و نیازهای آن­ها، به ارایه چارچوب­های کارشناسی لازم برای تصمیم ­گیری و هدایت عالیه کارگروه بر آن­ها بپردازد.

از این رو در پاسخ به نکات اصلی مطرح شده از سوی نویسنده جمع­بندی زیر ضروری به نظر می­رسد:

الف) تناقض جایگاه تصدی­گری و تنظیم­گری و هدایت­گری (؟):

با اشاره به ماهیت حقوقی صندوق نوآوری        و شکوفایی و تمایز فعالیت­های آن در ارتباط با شرکت­های دانش ­بنیان و دبیرخانه کارگروه صندوق پژوهش و فناوری مشخص است که صندوق به عنوان یک نهاد نماینده حاکمیت سعی نموده است با چابکی و کوچکی لازم به توسعه فعالیت­های شرکت­های دانش­ بنیان، شرکت­های مشاور و کارگزار و نیز صندوق­های کارگزار بپردازد که همگی از فعالان بخش خصوصی کشور هستند. از این‌رو صندوق سعی نموده است تا از ظرفیت­های قانونی خود برای تنظیم‌گری (Regulatory) در عین خروج از تصدی‌گری (­Ownership) به اندازه لازم استفاده نماید که شاید در طول عمر کوتاه آن اتفاقاً نمونه­ ای نادر و قابل پیروی برای سایر ساختارهای توسعه‌ای کشور باشد.

ب) عدم کنترل چالش­های ناشی از صندوق­های دولتی(؟!):

وجود مجوز دولت برای سرمایه‌گذاری بخش دولتی تا سقف ۴۹% در صندوق­های پژوهش و فناوری، به سابقه تشکیل آن­ها از سال ۱۳۸۱ بازمی‌گردد. در آن سال­ها که خبری از تشکیل صندوق نوآوری و شکوفایی نبود، سیاستگذاری دولتی با تکیه بر تجربیات آغازین کشور در حوزه تجاری‌سازی شاید این گونه اندیشیده است که فعالیت این صندوق­ها یک نوع ایجاد سازوکار مالی در خدمت شبکه دانشگاهی و پارک­های علم و فناوری است که اکثراً دولتی هستند. از سوی دیگر شاید اعتماد کامل به حضور بخش خصوصی برای سرمایه‌گذاری در توسعه و تأمین مالی فناوری و نوآوری وجود نداشته است. با این وصف مطابق قانون برنامه سوم و چهارم و نیز آیین‌نامه اجرایی ماده ۴۴ قانون رفع موانع تولید، این سهام دولتی به صورت حداقلی است و در شکل‌گیری صندوق­های پژوهش و فناوری الزامی به حضور بخش دولتی نیست. سیاست ترغیب مشارکت بخش خصوصی در تشکیل این صندوق­ها اتفاقاً در دوره جدید فعالیت کارگروه و برنامه­های مشارکتی دبیرخانه واقع   در صندوق نوآوری و شکوفایی، با جدیت پیگیری شده است که گواه آن کسب مجوز ۶ صندوق با ساختار کاملاً خصوصی و جذب مشارکت ۲۸۰ میلیارد ریال سرمایه بخش خصوصی در تشکیل صندوق­های جدید است.

ج) عدم نظارت بر نسبت­های مالی و ریسک­ها در صندوق­های پژوهش و فناوری:

نکته مورد نظر به­ درستی اشاره شده است. از این­رو در ساختار جدید کارگروه ضمن احترام به فعالیت صندوق­های پژوهش و فناوری فعال کشور که در طول این سالیان بار بسیاری را از دوش دستگاه­های دولتی در زمینه تامین و توسعه مالی فعالیت­های فناورانه برداشته­ اند، کارگروه چارچوب کلی نظام ارزیابی، نظارت و رتبه‌بندی صندوق­های پژوهش و فناوری کشور را در ارتباط تنگاتنگ با بانک مرکزی و وزارت امور اقتصادی و دارایی که فعالیت­های مشابه را برای ارزیابی نهادهای مالی و پولی کشور بر عهده داشته و نمایندگان آن­ها هم در کارگروه حضور دارند، مصوب نموده است.

با توجه به این که تنها نزدیک به ۱۶ ماه از فعالیت این کارگروه می‌گذرد، مجموعه فعالیت­ها برای تدوین این مدل در حال نهایی‌سازی و اجرای آزمایشی است و امید می‌رود تا پایان سال ۱۳۹۶ مجموعه صندوق­های پژوهش و فناوری کشور در چارچوب این مدل به صورت پویا و مستمر ارزیابی گردند. این ارزیابی هم جزء وظایف قانونی کارگروه است. ضمن این­که اجرای آن یک معیار مناسب برای دستگاه­های دولتی که نیاز به فعالیت با صندوق­های پژوهش و فناوری دارند را ارایه می‌کند.

شایان ذکر است پنج­روش برای واگذاری کامل فعالیت­های تامین­ مالی شرکت­های دانش­ بنیان به صندوق­های پژوهش و فناوری، طراحی شده است. این روش­ها عبارتند از: خط اعتباری (مشابه رابطه صندوق توسعه ملی با بانک­های عامل) ، وام، مشارکت، ایجاد صندوق مشترک و عاملیت نوع ۲ (همراه با مسئولیت پذیرش ریسک و اختیار تصمیم­گیری). اما صندوق­ها، تمایلی به عاملیت نوع ۲ و پذیرش ریسک نشان نداده­اند و به همین دلیل ارزیابی و نظارت بر طرح­ها و عاملیت مالی را می­توانند انجام دهند، اما تصمیم­گیری نهایی درباره تصویب یا رد طرح­ها بایستی در داخل صندوق نوآوری و شکوفایی انجام شود. برای روش مشارکت و خط ­اعتباری نیز مصوبه هیات­ امنا اخذ شده است و در زمینه مشارکت مشکلی وجود ندارد و خط اعتباری دردست اجرایی­ شدن است ولذا صندوق نوآوری و شکوفایی به­ تنهایی به ­دنبال سلطه بر بازار نیست، بلکه سعی می­کند که صندوق­ها نقش اساسی، البته نه در حوزه ضمانت­نامه­ ها و تسهیلات، بلکه عمدتاً درحوزه مشارکت خطرپذیر پیدا کنند.

سخن آخر

تأمین مالی فناوری و فرآیندهای توسعه شرکت­های کوچک و متوسط از اصلی­ ترین مؤلفه های یک نظام ملی نوآوری است. کشورهای مختلف تجارب مختلفی را برای تکمیل چرخه تبدیل ایده به محصول و تجاری­ سازی طی کرده­ اند  و در این مسیر از ظرفیت­های مختلف مدیریتی و مالی سود جسته­ اند. در ایران نیز در طول سالیان مختلف فرآیندهای حمایت و تامین مالی در دو طیف حمایت­های مالی دولتی در دانشگاه­ها و مراکز پژوهشی و بانک­های حامی صنایع     و معادن خلاصه شده بود. فارغ از این­که در طول فرآیند تجاری­ سازی، امکان تامین مالی تنها از طریق بودجه پژوهشی و یا ارایه تسهیلات بانکی، عملی نیست.

این جمع­بندی از این رو ارایه می­گردد که برداشت عمیق از سخن نویسنده و نیز بسیاری از دست ­اندرکاران کشور در حوزه اقتصاد دانش ­بنیان، حاکی از تمرکز بر رفع مسایل تامین مالی شرکت­های دانش‌بنیان و فناور به­ ویژه با نگاه به ایجاد تسهیلات و منابع بلاعوض یا ارزان است. در حالی­که تجربه سال­های گذشته   حکایت از این دارد که شاید شکل­ دهی سازوکارهای بازار و نیز ایجاد زیرساخت­های حقوقی و قانونی مالکیت فکری در کنار توسعه فرهنگ و دانش کارآفرینی و توسعه نوآوری، اصلی­ترین گلوگاه­های این ساختار مساله‌دار باشند. با این وصف شاید بهتر بتوان درک کرد که هر کاری را صرفاً با پول نمی‌توان پایه­ گذاری یا حمایت کرد و زیرساخت­های آموزشی، فرهنگی، قانونی و بازار عرضه و تقاضای آزاد مهمترین اجزاء و مراحل تکامل اقتصاد دانش‌بنیان و موضوعات فناورانه هستند.

از سوی دیگر در مورد صندوق­های پژوهش و فناوری دستیابی به هدف نهایی شکل‌گیری زیست‌بوم سرمایه‌گذاری خطرپذیر کشور هدف قانونگذار بوده است. از این رو ضمن وجود بسیاری از مشکلات موجود، صندوق نوآوری و شکوفایی هم در چارچوب قوانین بالادست خود و هم از طریق مصوبات کارگروه صندوق­های پژوهش  و فناوری سعی در استفاده از ظرفیت صندوق­های پژوهش و فناوری برای تشکیل و توسعه صندوق­های خطرپذیر و صندوق­های خطرپذیر شرکتی نموده است. در این راستا صندوق نوآوری و شکوفایی تا ۴۹% سهام  این صندوق­ها را آماده تامین کرده است، ضمن این که شرکت­های فعال خصوصی می‌توانند این صندوق‌ها را با مشارکت ۱۰۰% سهام خود و بدون هیچ محدودیت سهام با کسب مجوز از کارگروه تاسیس نمایند. هم­چنین برای توسعه این امر برنامه توانمندسازی صندوق­های پژوهش و فناوری از دیگر ارکان فعالیت­های کارگروه است که  با پیگیری دبیرخانه در محل صندوق نوآوری و شکوفایی در حال برنامه‌ریزی و اجرا در سال جاری خواهد بود.
                                                                                                                                                                                                  
 


منبع: الف