ویژگی رنگ موهای موقتی و دایمی

رنگ موی موقتی (Temporary)
در این نوع رنگ مو رنگدانه ها فقط روی سطح موها را می پوشانند ولی به علت بزرگ بودن اندازه ملکولشان به داخل پولکهای مو نفوذ نمی کنند. در این نوع رنگ مو از رنگدانه های قابل حل در آب استفاده می شود از این رو این رنگ با یک بار شستن زدوده می شود. اثر این نوع رنگ به مدت ۱۴ تا ۲۸ بار شستشو با شامپو در مو باقی می ماند. مولکول های این نوع رنگ غلاف دورمو را می پوشانند و بدرون پوسته ی آن نفوذ می کنند. سپس در محلی که مولکول های رنگدانه ی طبیعی قرار دارند ساکن می شوند. آمونیاک رنگ موی موقت به اندازه ای است که رنگدانه ی طبیعی را روشن یا بی رنگ نمی کند. بعلاوه، مقدار پیروکسید هیدروژن آن هم اندک است. با این وجود، موهای سفید را پوشش می دهد.
رنگ موهای دایمی (Permanent)
این رنگدانه ها نیز همانند رنگدانه های نوع دوم، اندازه کوچکی دارند از این رو به داخل پولک مو نفوذ می کنند. با این تفاوت که با رنگدانه های طبیعی مو ترکیب شیمیایی تشکیل داده و در اثر این ترکیب ملکولهای ریز تبدیل به ملکولهای درشت تری می شوند. بنابراین در داخل مو محبوس گردیده و لذا اثرشان دایمی است، این نوع رنگ مو برای ایجاد تغییرات کلی در شکل ظاهری است. موهای سیاه را بور می کند و بالعکس در رنگ دایمی، از آمونیاک و نیز پیروکسید هیدروژن برای رنگ کردن مو استفاده می شود. مولکولهای رنگ وارد پوسته ی مو می شوند و با شستشو از بین نمی روند. این محصول بر رنگدانه های مو اثر می گذارد و آنها را روشن تر می کند. به همین علت است که رنگ مو روی موهای افراد مختلف به رنگهای متفاوت در می آید. در حدود ۴ تا ۶ هفته زمان لازم است تا رنگ از ریشه ی مو خارج و رنگ طبیعی مو بر روی پوست سر ظاهر شود.
رنگ موهای دایمی شامل ۳ قسمت هستند :
مولکولهای واسطه اولیه مثل همان پارافنیلن دی آمین
عامل جفت کننده
عامل اکسید کننده که تقریباً همیشه از هیدروژن پراکسید (H_2 O_2) به این منظور استفاده می شود.
منبع: مه شو