ورزشگاه‌ها، چشم به راه زنان ایرانی
گروه جامعه: روزنامه ایران نوشت: زنان ایرانی با‌وجود خرید بلیت بازی ایران و سوریه نتوانستند به تماشای این بازی بنشینند. این درحالی بود که «مسعود سلطانی فر» وزیر ورزش و جوانان آن‌طور که «سهیلا جلودارزاده» نماینده مردم تهران در بهارستان به روزنامه «ایران» می‌گوید قول داده بود که این بازی مقدمه ورود زنان به همراه خانواده در ورزشگاه بزرگ آزادی خواهد بود. این درحالی بود که زنان سوری بدون هیچ ممانعتی از جلو چشم زنانی که پشت درهای آزادی ایستاده بودند وارد ورزشگاه شدند وبرخی از آنها تیم خود را بدون حجاب تشویق کردند. همچنین ممانعت پلیس از ورود زنان ایرانی باعث شد تا از دو نماینده فراکسیون زنان هم «پروانه سلحشوری» در حمایت از زنانی که پشت دردهای بسته ورزشگاه ایستاده بودند، به زمین نرود اما «طبیه سیاووشی» بازی را به تماشا نشست. با وجود این سیاووشی که رئیس کمیته زنان، جوانان و ورزش و عضو فراکسیون امید است از اینکه نمی‌تواند این بازی را در کنار دخترانش نگاه کند، اظهار تأسف می‌کند. براساس آنچه در شبکه‌های اجتماعی بویژه در توئیتر منعکس شد، بسیاری از زنانی که پشت در استادیوم ماندند ادعا کردند پلیس هنگام ممانعت، از آنها خواسته اگر می‌خواهند وارد استادیوم شوند پرچم کشور سوریه را به دست بگیرند؛ پیشنهادی که بسیاری آن را تحقیر مردم ایران می‌دانند.
از وزیر ورزش سؤال می‌کنم
«شکور پورحسین شقلان» نماینده مردم پارس آباد و بیله سوار هم در گفت‌و‌گو با «ایران» از مورد سؤال قرار دادن وزارت امورخارجه و وزیر ورزش و جوانان در جلسه آتی بهارستان خبر می‌دهد و می‌گوید:«ورزش عرصه هنرنمایی کشور است. در جنگ نرم و کار فرهنگی، پرستیژ کشور با ورزش سنجیده می‌شود.»
او یکی از مشکلات اساسی در سیاست خارجی کشور را ارتباط بین‌المللی می‌داند و می‌گوید: «ما چقدر به «سوریه» کمک می‌کنیم چرا باید چنین اتفاقات ناخوشایندی بیفتد؟ این سؤال را وزارت امورخارجه باید پاسخ بدهد.» براساس خبری که در سایت «گل» رفته است اتحادیه ورزش سوریه رسماً اعلام کرده که به کادر فنی و بازیکنان سوریه به ازای هر گل زده به ایران ۴ هزار دلار پاداش می‌دهد.
پورحسین در واکنش به این اقدام هم می‌گوید:«کشور باید پرستیژ خود را در جهان، بویژه در منطقه و در میان کشورهای دوست و همسایه حفظ کند. قابل پذیرش نیست که سوریه برای هر گلی که بازیکنانش به تیم ایران می‌زنند، چهار هزار دلار جایزه در نظر بگیرد!»
او درباره پیامدهای سیاسی بازی ایران و سوریه می‌گوید:«ما همیشه با عرب‌ها مشکل داشته وخواهیم داشت مگر با یک اجماع ملی تغییراتی را به وجود بیاوریم.کشور سوریه دوست و برادر ماست و ما آن را ناموس خود می‌دانیم، چرا باید مشکلاتی در میادین ورزشی به وجود بیاید که باعث آزار واذیت ملی شود.» او تأکید می‌کند:«حتی تحقیر یک ایرانی، تحقیر تمام مردم ایران است و زن و مرد آن فرق ندارد.» پورحسین سؤال از وزیر ورزش را نخستین کار خود بعد از پایان تعطیلات مجلس می‌داند.
ناهید تاج‌الدین نماینده اصفهان نیز در توئیترش نوشت: « اسفناک‌ترین بخش بازی دیروز در ورزشگاه آزادی، اضافه شدن تبعیض ملیتی به تبعیض جنسیتی و حضور زنان سوری با‌وجود غیبت زنان ایرانی بود.»
ورزشگاه آزادی با مالیات مردم ساخته شده است
«سهیلا جلودارزاده» نماینده مردم تهران در بهارستان از قول مساعد وزیر ورزش برای ورود زنان به ورزشگاه آزادی در بازی ایران و سوریه خبر می‌دهد و می‌گوید:«وزیر ورزش به ما گفتند که این بازی مقدمه حضور خانوادگی زنان در وزشگاه آزادی بدون برخورد خواهد بود.» او ورود به ورزشگاهی که با مالیات مردم ساخته شده، را حق هر خانواده ایرانی می‌داند و می‌گوید:«مگر خانواده‌ها با هم به پارک و خیابان نمی‌روند.
چرا باید در ورزشگاه‌ها چنین اتفاقی نیافتد؟»به گفته جلودارزاده، عدم ورود زنان به ورزشگاه نه فتوای شرعی دارد نه قانون مصوب مجلس:«تنها یک سلیقه است که با خواست مردم مخالفت می‌کند.» او ورزش را باعث سلامت جامعه می‌داند ومی گوید:«الان چاقی یکی از مشکلات و معضلات جامعه ماست چون مردم برای ورزش انگیزه ندارند.» این نماینده مجلس خواستار شناسایی نهادهای مقصر وقوع چنین اتفاقاتی می‌شود و می‌گوید: «مجلس دوست ندارد در ابتدای دولت، به سمت سؤال کردن برود، بنابراین مجموعه دولت همکاری کند، رئیس جمهوری هم وظیفه خودش را انجام بدهد. باعث شرمندگی است که یک خانواده ایرانی نمی‌تواند به ورزشگاه برود اما زنان سوری می‌توانند بروند.»
باعث شدیم سوریه به جام جهانی برود!
«شهلا لاهیجی» فعال حوزه زنان هم در گفت‌و‌گو با «ایران»، می گوید «ما باعث شدیم که سوریه به مسابقات جهانی برود. بنابراین هرچیزی را مجاز دانستیم. از یک سو زنان سوری بی‌حجاب وارد ورزشگاه می‌شوند درحالی که زنان ما بلیت می‌خرند اما نمی‌توانند وارد ورزشگاه شوند، آن هم با رعایت حجاب. البته قرار هم نبوده که بدون حجاب بروند.» به گفته برخی از زنانی که به پشت در آزادی رفته بودند درنهایت بلیت‌های زنان جمع‌آوری و پاره می‌شود. این زنان چند روز پیش در شبکه‌های اجتماعی خبر دادند که توانسته‌اند بلیت بازی ایران و سوریه را خریداری کنند. اما فدراسیون فوتبال ایران خیلی زود این خبر را تکذیب کرد. گزینه انتخاب جنسیت زن یا مرد هم از روی سایت فروش الکترونیکی بلیت حذف شد. مسئول فروش اینترنتی بلیت هم این خریداری را براساس یک اشتباه فنی خواند واعلام کرد:«پول بلیت زنان به آنها مسترد می‌شود.» همچنین در کانال تلگرامی این وب سایت از فروش بلیت به زنان عذرخواهی شد. با وجود این بسیاری از زنان روز بازی را پشت درهای بسته ورزشگاه سپری کردند.
لاهیجی می‌گوید: «رئیس جمهوری باید فکر اساسی برای این دو بینی‌ها و دوگانگی ها بکند. خارج از اینکه مسابقه چه بود و کیفیت بازی چطور بود، درباره نحوه برگزاری این مسابقه باید گفت چطور می‌شود زنان سوری بتوانند به ورزشگاه بیایند اما زنان ایرانی نه.» او وقایع بازی ایران –سوریه را نه تنها تحقیر زنان ایرانی که تمام مردم ایران می‌داند و می‌گوید:«تا کی باید این اشتباهات سیاسی و دیپلماتیک اتفاق بیفتد.»
بسیاری از کاربران فضای مجازی هم اتفاقات پیرامون بازی ایران و سوریه را تحقیر مردم ایران دانسته‌اند. لاهیجی انتقادها را به سمت بهارستان می‌کشاند ومی گوید: «نمایندگان مجلس، فراکسیون امید و بویژه «عارف» و جناح‌های دیگر هیچ پاسخی برای این دست اتفاقات ندارند و همه چیز را با سکوت برگزار می‌کنند.»
او می‌گوید:«باید از کسانی که از ورود زنان به ورزشگاه جلوگیری می‌کنند پرسید چه نگاهی به زنان ورزشکار ایرانی که علی رغم همه محرومیت‌ها درخشیده‌اند، دارند که باعث تحقیر مردان وزنان یک کشور می‌شوند.» او تأکید می‌کند که اتفاقات پیش آمده در بازی ایران به سوریه اهانت به تمام مردم ایران است.
به جای محدود کردن زنان، رفتار مردان را کنترل کنند!
الهام فخاری، عضو شورای شهر تهران با تأکید بر اینکه این تبعیض و نابرابری، موضوع تازه‌ای نیست، اما فضا برای طرح و پیگیری مطالبات، تغییر کرده است، به «ایران» می‌گوید: در گذشته نیز زنان سفارتخانه‌ها و همراهانشان می‌توانستند با هماهنگی سفارتخانه‌هایشان، بازی‌ها را از نزدیک تماشا کنند، اما مسأله اینجاست که زنان امروز مطالبه گر شدند و بدنبال خواسته‌شان هستند، حتی اگر پشت درهای ورزشگاه بنشینند، از طرفی فضای مجازی هم به کمک آنها آمده تا به مطالبات آنها بیشتر از گذشته پرداخته شود.او می‌گوید: این تبعیض، یک پیام متناقض به شعاری است که می‌گوییم، «ما به ایرانی بودنمان افتخار می‌کنیم». اگربخواهیم هویت ملی و ارزش‌های ایرانی تقویت شود و به آن اعتبار ببخشیم، نباید زن ایرانی پشت در بنشیند و زن خارجی از نزدیک بازی را تماشا کند! جدا از این، مگر در ورزشگاه، اقدامی خلاف شئونات اسلامی رخ می‌دهد که زنان نباید باشند، این مسابقات معمولاً به صورت زنده از تلویزیون پخش می‌شود و مسابقه مثلاً شنا نیست که ملاحظاتی داشته باشد. درهرحال حل این مسأله نیازمند اقدام چند جانبه است و با مقاومت یکی از طرفین حل نمی‌شود.
فخاری با بیان اینکه در هیچ کجای قانون و شرع، منعی برای ورود زنان به ورزشگاه‌ها وجود ندارد، می‌گوید: مسأله به سلیقه مدیریتی در یک دوره‌ای خاص برمی‌گردد. شاید بعد از انقلاب، این موضوع در اولویت نبوده یا کسی به آن توجه نکرده است، اما هم‌اکنون فرصت خوبی برای حل آن است.جالب اینکه براساس نظریه‌های روان شناسی، ورود زنان، فضای عمومی را امن‌تر کرده و خشونت اجتماعی را کاهش می‌دهد. از طرفی می‌توانند روی رفتارآقایان، کنترل بیشتری داشته باشند.
فرصت حضور زنان و خانواده‌ها در ورزشگاه‌ها فراهم شده
زهرا‌نژاد بهرام، عضو شورای شهر تهران هم از منع ورود زنان ایرانی به ورزشگاه آزادی در جریان بازی سه‌شنبه ایران و سوریه ابراز تأسف و تأثر کرده و به «ایران» می‌گوید: این رفتارها درشأن زنان ایرانی نیست، اما مسأله زشت‌تر زمانی است که به آنها بلیت فروخته شده و در اقدامی غیر منتظره، به آنها اعلام می‌شود که اجازه تماشای بازی را ندارند و بلیت‌ها پس داده می‌شود، خب این شیوه برخورد صحیح نیست و باید با دقت و توجه بیشتری به سراغ حل این مسأله رفت.او می‌گوید: اگر تا به امروز یکی از دلایل منع ورود زنان به ورزشگاه‌ها، مسلمان بودن آنها بود که ما در بازی پریشب شاهد ورود زنان مسلمان سوری بدون هیچ مانعی به ورزشگاه آزادی بودیم و اگر هم مسأله زنان ایرانی است که آنها می‌توانند در خارج از کشور از نزدیک، مسابقات ایران را تماشا کنند، بنابراین ما در هر دو مورد، تجربه کسب کرده‌ایم و به نظر می‌رسد درمورد بازی ایران و سوریه هم مشکل خاصی مشاهده نشده است. نژاد بهرام تأکید می‌کند: من فکر می‌کنم با پیش‌بینی تمهیداتی می‌توان ظرفیت‌های لازم برای حضور زنان و خانواده‌ها را در ورزشگاه‌ها فراهم کرد. به‌هرحال این علاقه‌مندی در بین خانواده‌های ایرانی وجود دارد و باید از ظرفیت فوتبال برای شادکردن مردم، تقویت سرمایه‌های اجتماعی و پیوستگی ملی و مذهبی استفاده کرد. اگرچه باید با اتخاذ تصمیماتی، دغدغه‌ها و نگرانی‌های بخشی که برای حضور زنان در ورزشگاه‌ها وجود دارد، هم مرتفع کرد.
منبع: بهارنیوز