هومیوپاتی چیست ؟

هومیوپاتی در لغت یعنی درمان بیماری ها از طریق میزان بسیار کم از ماده ای که در بدن سالم علایم مشابه بیماری را بوجود می آورد . به بیان دیگر ، این یک روش درمانی است که از کمترین میزان ماده ای فعال ، برای درمان بیماری ، استفاده می کند ، حتی اگر این ماده یا ترکیبات در مرحله ی اول موجب ابتلا به بیماری در فرد شود . در واقع ” شبیه شبیه را درمان می کند.”
صدها نوع راه درمان هومیوپاتی در حال حاضر وجود دارند . درمان از طریق هومیوپاتی از دسته ای از مواد طبیعی سرچشمه می گیرد که این مواد می توانند در دسته ی گیاهان ، مواد معدنی و یا با منشاء حیوانی باشند . موادی که یک پزشک در درمان هومیوپاتی از آنها استفاده می کند معمولا شامل گیاهان تازه و خشک ، زغال فعال ، سرکه ، سیر ، کافئین ، گیاهان کوهی ، زنبور ، آرسنیک سفید و گیاه گزنه می شوند . این مواد به طرز متفاوتی مورد فرآوری قرار می گیرند و از آنها قرص ، کرم ، قطره ، پماد و ژل می سازند .
برخی از درمان های هومیوپاتی که احتمالا آنها را می شناسید نیز عبارت اند از : مخمر سنت جان ، بابونه ، کلسیم کربونات ، پتاسیم و سیلیس .
هومیوپاتی روش درمانی بی خطر محسوب می شود و تحت تایید FDA می باشد . اما همیشه برخی این سوال را مطرح می کنند که آیا این روشی درمانی واقعا موثر است ؟ واقعیت این است که بسیاری از بیماران تا کنون از مشکلاتی نظیر حساسیت های فصلی ، بی خوابی ، خستگی و غیره توسط هومیوپاتی رهایی یافته اند .
چگونگی عملکرد هومیوپاتی

شاید استفاده از ماده ای بیماریی زا برای درمان بیماری کمی عجیب به نظر آید . اما ایده ی هومیوپاتی این است که این روش به تحریک سیستم ایمنی بدن و توانایی ذاتی آن برای درمان بیماری می پردازد . “همانطور که ماده قادر به ایجاد بیماری است ، قادر به درمان آن نیز می باشد ” این نظری است که یکی از مدارس هومیوپاتی به آن معتقد است .
یکی از مهمترین قوانین هومیوپاتی این است که درمان باید ” شخصی سازی ” و با توجه به علایم خاص ، تاریخچه ی بیماری و نیاز های بدن خود بیمار طراحی شود . حتی اگر دو بیمار در حال نبرد با یک بیماری باشند ، ممکن است تحت درمان های کاملا مجزا و منحصر به فرد و با توجه به پاسخ بدن خود قرار بگیرند .
آنچه هومیوپاتی را از دیگر روش های درمانی مجزا می سازد ، اهمیتی است که در این روش به احساسات و شخصیت بیمار می دهند . در درمان هومیوپاتی صحبت عمیق پزشک با بیمار در مورد میزان استرس ، روابط ، خصوصیات شخصی ، اعضای خانواده و غیره امری کاملا عادی است . بیماران واکنش های مختلفی به میزان داروهای هومیوپاتی نشان می دهند ، برخی به دوز بسیار بالایی احتیاج دارند و در برخی دیگر میزان دارو به وضعیت اخیر بیمار بستگی پیدا می کند . درمان های هومیوپاتی ، چه گیاهان آداپتوژن و چه مواد معدنی ، قارچ های درمانی و محصولات حیوانی باشند ، تا حدی که بیمار به آن نیاز داشته باشند رقیق و از قدرتشان کاسته می شود . هدف در هومیوپاتی همیشه استفاده از کمترین میزان دارو ، برای بهره بردن از فواید آن ، است.
علاوه بر مصاحبه با بیمار ، آزمایش هایی نیز برای کمک به دکتر در درمان بیمار انجام می پذیرد . اما آزمایشات تمام کننده ی نطرات پزشکی نیستند و همیشه تنها به روشن شدن علایم بیماری و گفته های خود بیمار کمک می کنند . علاوه بر آزمایشات خون ، هورمون ، اوره و تجویز دارو ، هدف دکتر هومیوپاتی بیشتر کسب آگاهی درباره تجارب و تصورات بیمار ، برای کمک به درمانی جامع و همه جانبه که بیشترین تاثیر را نیز داشته باشد ، می باشد.
تاریخچه ی هومیوپاتی

تکنیک های هومیوپاتی حدود دویست سال است که مورد استفاده قرار می گیرند و امروزه هم در جوامع مختلف و در فرم های گوناگون در سراسر دنیا دیده می شود . اما تولد هومیوپاتی توسط مردی بنام ساموئل هانمن ، در سال ۱۷۹۶ و با استفاده از ایده ی طب سنتی یونانی صورت گرفت .
فلسفه ی تکنیک های او بر پایه ی ایده ی توانایی بدن برای درمان خود پی ریزی شد . علایم همیشه نشان دهنده ی آنچه در بدن بیمار در حال رخ دادن است می باشند . هومیوپاتی با دیگر درمان ها متفاوت است زیرا نشانه های بیماری را تنها پاسخگویی عادی بدن در نظر می گیرد و آن را تلاش برای درمان می پندارد .
در واقع در این طب ، علایم ” پیامرسان ” هستند و باید تفسیر شوند تا در کنار آن درمان شروع شود . زمانی که هانمن این طب را طرح ریزی کرد ، ایده ی هومیوپاتی اساس علمی و واقعی نداشت ، اما با توجه به منطق ، مشاهدات و بیماران خود ، این روش را بوجود آورد . قوانینی که هانمن در ابتدا برای هومیوپاتی وضع کرد ، هنوز هم توسط متخصصان در سراسر دنیا مور استفاده قرار می گیرند .
منبع: mahsho.com