هلند در دوراهی سرنوشت‌ساز
هلندی‌ها فردا در انتخابات سراسری به پای صندوق‌های رأی می‌روند تا برای ۱۵۰ کرسی پارلمان تصمیم‌گیری کنند.در نظام پارلمانی هلند، آرایش احزاب سیاسی در پارلمان است که سرنوشت دولت را تعیین می‌کند. انتخابات هلند هیچگاه کانون توجه کشورهای دیگر و رسانه‌های جهان نبوده اما امسال همه‌‌چیز متفاوت است؛ انتخابات سراسری هلند، نخستین رویارویی جدی ساختار حاکم در غرب اروپا با راست‌های افراطی است. «خرت ویلدرز» رهبر حزب «آزادی» و یکی از افراطی‌ترین چهره‌ها در میان سیاستمداران اروپایی، یک پای انتخابات است.
او متهم است که با ایراد سخنرانی‌های نژادپرستانه، جامعه هلند را چندپاره کرده است. مخالفت با اسلام، مقابله با حضور پناهجویان در کشورهای اروپایی و تقابل با اتحادیه اروپا محور سیاست‌های اوست. ویلدرز بقای کشورش را در «زدودن اسلام» می‌داند. روزنامه نیویورک‌تایمز در گزارشی به بررسی وضعیت انتخابات در هلند پرداخته است.
به گزارش همشهری، سیاست در هلند همیشه آرام و بی‌دردسر بوده اما انتخابات پارلمانی امسال متفاوت از گذشته است. پوپولیسم در حال درنوردیدن جهان غرب است. پوپولیست‌های افراطی همچون مارین لوپن در فرانسه و خرت ویلدرز در هلند اگرچه با هم تفاوت‌هایی دارند اما اشتراکات‌شان بیشتر از اختلافات‌شان است. آنها با ادامه حیات اتحادیه اروپا مخالفند و مسلمانان و پناهجویان را تهدیدی بزرگ برای هویت‌های ملی در اروپا می‌دانند.
آنچه در هلند رقم بخورد، سرآغاز رویدادهای بعدی در اروپا و دیگر انتخابات پیش رو در این منطقه است. ویلدرز و لوپن هر دو در مورد تعیین تکلیف ادامه حضور هلند و فرانسه در اتحادیه اروپا، وعده برگزاری رفراندوم داده‌اند؛ رفراندومی شبیه آنچه به خروج انگلیس از این سازمان منجر شد. بستن مرزها به روی پناهجویان و آوارگان جنگ، تعطیلی مساجد، ممنوعیت قرآن و اخراج مسلمانان ازجمله برنامه‌های اعلامی آنهاست.
براساس نظرسنجی‌ها، شانس پیروزی حزب آزادی به رهبری خرت ویلدرز از حزب حاکم یعنی حزب محافظه‌کار «حزب مردم برای دمکراسی و آزادی» به رهبری نخست‌وزیر هلند مارک روته بیشتر است. به این ترتیب حزب آزادی پیروز میدان و حزب حاکم دوم خواهد شد. تنها عاملی که می‌تواند مانع تشکیل دولت از سوی ویلدرز شود، ساختار ائتلافی حکومت در هلند است. در مجموع ۲۸حزب در انتخابات حضور دارند و هیچ حزبی آنقدر بزرگ و فراگیر نیست که توانایی تشکیل دولت به‌تنهایی را داشته باشد.
در نهایت حتی حزب پیروز هم باید برای تشکیل دولت با احزاب دیگر ائتلاف کند. حزب حاکم احتمال ائتلاف با حزب آزادی را کاملا رد کرده است اما در عالم سیاست هیچ‌چیز غیرممکن نیست. روته هم ممکن است مثل هر سیاستمدار دیگری تغییر موضع دهد.پیش از این در فضای سیاسی هلند، ویلدرز همیشه یک آدم «لوده» بوده و هیچگاه کسی او را جدی نمی‌گرفته است. او تنها چهره مطرح حزبش است. غیر از موهای عجیب و غریبش، دیدگاه‌های افراطی و سخنرانی‌های عجیبی هم دارد.
او اما اکنون یکی از کانون‌های توجه رسانه‌ها در انتخابات این کشور است. هلندی‌ها همیشه ملتی آرام و شکیبا بوده‌اند. آنها همیشه کشورشان را مهد تنوع فرهنگی می‌دانسته‌اند؛ جایی که همیشه از پناهجویان استقبال می‌شده است. شرایط اکنون تغییر کرده است. جامعه هلند در راستای اعتقادات چهره‌‌ای چون ویلدرز دوپاره شده است.مثل همه پوپولیست‌های دوران حاضر، ویلدرز شعارش این است:
«کشورمان را پس می‌گیریم». در جامعه، آنهایی که خود را در معرض تهدید نهاد‌های بین‌المللی، جهانی‌شدن، تکنولوژی، اسلام، مهاجرت، آوارگان و بحران‌های متعدد اقتصادی می‌بینند، جذب چنین شعارهایی می‌شوند. آنها به‌دنبال رسیدن به ناکجاآبادی هستند که چهره‌های سیاسی پوپولیست ترسیم می‌کنند؛ ناکجاآبادی که از گذشته ریشه می‌گیرد. ویلدرز حتی اگر به قدرت نرسد، تا به اینجا در ضربه به منافع ملی هلند قدم‌های بزرگی برداشته است.
منبع: الف