نقش سلنیوم در تغذیه

سلنیوم، عنصری شبه فلزی و کمیاب از گروه گوگرد است که در خاک و غذا یافت می شود.
سلنیوم، آنتی اکسیدانی قوی است و از واکنش های شیمیایی زیان آوری که در سلولی های بدن روی میدهند جلوگیری می کند و در نتیجه، سلولی های حمایت شده خواهند توانست بهتر در برابر بیماری های قلبی، سرطان و اختلالات وابسته به سن، از خود مقاومت نشان دهند.
اکثر افراد مقدار کافی سلنیوم را از طریق رژیم غذایی دریافت نمی کنند و پایین بودن مقدار سلنیوم در بدن، فرد را در معرض ابتلا به بیماریهای مختلف قرار میدهد زیرا این کمبود، موجب ضعف سیستم ایمنی و ساخته شدن مواد سمی در خون می شود.
در صورت پایین بودن سلنیوم در رژیم غذایی، معمولاً باید از مکمل سلنیوم که به صورت ترکیب با ویتامین E است استفاده کرد. مصرف سلنیوم همراه با ویتامین E، سلامت عمومی بدن را تقویت می کند و در درمان یا پیشگیری بسیاری از بیماری ها موثر است.
سلنیوم خطر ابتلا به سرطان پستان، رودهای بزرگ، کبد، پوست و مری را کاهش میدهد و از طریق کمک به گلبولهای سفید خون، از رشد سلولی های سرطانی پیشگیری می کند.
سلنیوم از طریق کاهش سطح کلسترول بد خون (LDL)، از بروز سکته قلبی جلوگیری می کند و نیز سرخرگها را از رسوب خطرناک چربی، بعد از حمله ی قلبی محافظت می نماید.
سلنیوم به ساختن گلبولهای سفید کمک می کند و با این کار، دستگاه ایمنی را بر ضد بیماری و عفونت، فعالی نگه می دارد.
سلنیوم در آقایان موجب افزایش باروری می شود.
سلنیوم به عملکرد طبیعی کبد، تیرویید و پانکراس کمک می کند و موجب پیشگیری از پیری زودرس و تشکیل آب مروارید می شود.
سلنیوم به درمان لوپوس، روماتیسم مفصلی و سیروز الکلی کبد، کاهش قابلیت ارتجاع پوست، آکنه، اگزما و پسوریازیس کمک می کند.
سلنیوم در مخمر آبجو، سبوس گندم، کره، ماهی، صدف ماهی، سیر ، غلات، تخمه آفتابگردان، یونجه، ریشه ی گیاه باباآدم، دانه ی رازیانه، جین سنگ و برگ گیاه بومادران یافت می شود.
تهیه ی فرآوردههای غذایی موجب از بین رفتن سلنیوم مواد غذایی می شود. بنابراین باید انواع مختلف شده و آماده پرهیز کرد.
سلنیوم را میتوان به صورت مکمل های مواد معدنی و ویتامین ها و یا به شکل مخمرهای غذایی مصرف نمود.
مقدار نیاز روزانه به سلنیوم، در بزرگسالان ۴۰ تا ۵۵ میکروگرم؛ در کودکان ۲۰ تا ۳۰ میکروگرم و در نوزادان ۱۵ تا ۲۰ میکروگرم است. تحقیقات نشان دادهاند که برای مقابله با بیماری ها و افزایش سلامتی بهتر است روزانه بیش از ۱۰۰ میکروگرم مکمل سلنیوم مصرف شود.
قبل از مصرف مکمل سلنیوم در کودکان، با پزشک مشورت کنید.
به منظور تأثیر بهتر سلنیوم، آن را همراه با ویتامین E (و بر طبق تجویز پزشک) مصرف کنید.
سلنیوم را همراه با ویتامین C مصرف نکنید زیرا باعث کاهش اثر سلنیوم و سمیت بیشتر آن می شود.
نکته: افراد تحت شیمی درمانی به مقدار بیشتری سلنیوم نیاز دارند.
از جمله سایر عناصری که به مقدار کم مورد نیاز بدن هستند می توان از مولیبدن (ضروری برای آنزیم گزانتین اکسیداز و اکسیدازهای وابسته به آن) و نیکل (موجود در اوره آز) نام برد.
منبع: mahsho.com