نتیجه افراطی‌گری؛ توهین به مراجع!
محمد توکلیمجری پر حاشیه و دلواپس برنامه‌ای تلویزیونی با اهانت آشکار به دو تن از مراجع معظم تقلید آنان را مراجع خودخوانده نامید!! یامینی‌پور که چند ماه پیش سودای حضور در مجلس را داشت و پس از مشاهده عدم اقبال جریانات سیاسی و مردم به حضورش در این عرصه از صحنه رقابت انصراف داده بود پیش از این نیز سابقه چنین تندروی‌هایی را در برنامه‌های تلویزیونی داشته است. مطالب مطرح شده توسط او گاه چنان غیر قابل تحمل می‌شود که رسانه انحصاری صداوسیما نیز در چند مدت طاقت از کف داده است و این چهره سیاسی تندرو را کنار گذاشته است.او این بار در برنامه «جهان آرا» که از شبکه افق به عنوان شبکه‌ای که به شکل کامل در اختیار یک اقلیت خاص و شناخته شده است مرحوم آیت الله منتظری و آیت الله صانعی را مراجع خودخوانده نامید. چنین بی حرمتی نسبت به این دو مرجع عالیقدر که کمتر شخص درس دین خوانده‌ای را می‌توان یافت که در علمشان در حوزه دینی تشکیک کند را می‌توان نتیجه افراطی گری دانست.خصلت تندروی حق مطلق دانستن خود است و نتیجه چنین نگاهی به اینجا ختم می‌شود که هر فردی (حتی یک مرجع تقلید) را اگر در موضوعی مانند این جماعت فکر نکند مرجع خودخوانده می‌نامند و حتی در تخصصش در امور دینی که اظهر من الشمس است هم‌تردید کرده و فرد را فاقد دانش لازم برای مرجعیت می‌نامند. این نوع از مواجهه با مراجع تقلید را می‌توان در وقایع ۸۸ نیز مشاهده کرد. زمانی که همین اقلیت تندرو با حضور در برابر بیوت مراجع تقلید با شعارهای ناروایی نسبت به بی بصیرتی مراجع معظم دینی اعتراض می‌کردند! درباره جایگاه فقهی مرحوم منتظری می‌توان به نامه امام خمینی (ره) مراجعه کرد، نامه‌ای که با وجود انکه گلایه آمیز و اعتراضی است اما هیچگاه نسبت به علم آیت الله منتظری در موضوعات فقهی و دینی تعریضی در آن نشده است. در نامه بنیانگذار جمهوری اسلامی خطاب به مرحوم منتظری می‌خوانیم: «من صلاح شما و انقلاب را در این مى بینم که شما فقیهى باشید که نظام و مردم از نظرات شما استفاده کنند. . . جنابعالى انشاءاللّه با درس و بحث خود حوزه و نظام را گرمى مى بخشید.»در خصوص مرجع عالیقدر آیت الله صانعی که پس از انتخابات۸۸ به واسطه اختلافات سیاسی از سوی جامعه مدرسین طی بیانیه‌ای اعلام شد که: «ایشان فاقد ملاکهای لازم برای تصدّی مرجعیت می‌باشد.» نیز باید گفت در واکنش به این بیانیه پرسش‌هایی در بین مردم پیش آمد که مگر مرجعیت دینی یک فقیه با بیانیه یک تشکل در حوزه علمیه (با احترام به همه سوابق انقلابی که جامعه مدرسین از آن برخوردار است) ایجاد می‌شود که با بیانیه‌ای از بین برود؟ همین پرسش‌ها کار را به آنجا رساند که بسیاری از مراجع تقلید نسبت به بیانیه جامعه مدرسین واکنش منفی نشان داده و تقلید از آیت الله صانعی را بلا اشکال اعلام کردند. به عنوان مثال آیت الله سیستانی در این باره اعلام کرده‌اند: «جامعه مدرسین مرجع تشخیص صلاحیت مراجع نیست، در این موارد نظر شخص مقلد ارجح است» نظرات سایر مراجع عظام تقلید در این خصوص به این شرح است: مرحوم آیت‌الله موسوی اردبیلی: «ادامه تقلید از آیت‌الله صانعی بلامانع است.»آیت الله مکارم شیرازی: «در پیروی از آیت‌الله صانعی ایرادی وارد نیست و همانطور که امام خمینی دیدگاههای سیاسی آیت‌الله منتظری را مردود می‌دانستند اما به مرجعیت ایشان خللی وارد نشد و ایشان هم‌چنان مقلدانی داشتند، در موضوع آیت‌الله صانعی نیز به همین‌گونه برخورد شود.»آیت‌الله جوادی آملی: «در این موضع تشخیص به عهده خود مقلد است و اگر قول و حرف جامعه مدرسین برای مقلد حجت است باید از پیروی از آیت الله صانعی برگردد.»حتی آیت الله نوری همدانی که در وقایع۸۸ موضعی مشابه برخی جریانات اصولگرا را به شکل صریح و علنی مطرح می‌کردند نیز در این خصوص اظهار داشتند «به سادگی نمی‌توان صلاحیت یک مرجع تقلید را زیر سوال برد… اگر شخص مقلد با تحقیقات از آیت آلله صانعی پیروی می‌کند می‌تواند ادامه دهد»به نظر می‌رسد که اقلیت تندرو ذیل جریان اصولگرا که از جانب برخی چهره‌های ارشد اصولگرا به‌ترویج اسلام منهای روحانیت متهم می‌شوند باید این نکته بدیهی را که حضرت آقای مکارم نیز در پاسخشان گفته‌اند یاد بگیرد که اختلافات سیاسی نمی‌بایست خللی در مرجعیت علمای دین وارد آورد. ساحت مرجعیت دینی همانقدر که از مقدس‌سازی‌های افراطی صدمه می‌خورد از این گونه نگاه سیاست بازانه اصولگرایانه تندرو به مقوله مرجعیت و فقاهت هم دچار آسیب خواهد شد. شاید بتوان موضع گیری شفاف حوزه علمیه را نسبت به این توهین آشکار به دو تن از مراجع عظام تقلید در یک برنامه تلویزیونی را حداقلی‌ترین واکنش ممکن به چنین رفتارهایی که تبدیل به عادت این جماعت شده است دانست.
منبع: baharnews.ir