مقیاس هایی که برای اندازه گیری شدت ناتوانی در بیمار مبتلا به پارکینسون کاربرد دارند

مقیاس هوئن و یاهر در مورد شدت ناتوانی
در مقیاس هوئن و یاهر، بیماری پارکینسون ۵ مرحله مجزا دارد.
مرحله اول
صرفا بیماری در یک طرف بدن
مرحله دوم
بیماری خفیف و در دو طرف بدن
مرحله سوم
بیماری دو طرفه به همراه نخستین اختلالات در وضعیت پایدار بدن
مرحله چهارم
بیماری شدید که مستلزم کمک رساندن بسیاری است.
مرحله پنجم
ماندن در رختخواب و یا صندلی چرخ دار، مگر این که به بیمار کمک شود.
وخامت بیماری
به طور کلی، روند بیماری کند است و بعید است که ناگهان رو به وخامت نهد، مگر این که یک یک بیماری دیگر و یا استفاده از داروهای نامناسب باعث آن شود. بنار تجربیات من و سایرین احتمالا در ۱۵ تا ۲۰ درصد بیماران ، این بیماری ۵ تا ۱۰ سال و یا حتی بیشتر ثابت می ماند. معلولیت ها در این دوره خفیف بوده و افزایش نمی یابند که البته ما هنوز دلیل این مساله را نمی دانیم.
کنترل درمان
تاثیرات درمان در تعیین میزان بروز مشکلات ناشی از بیماری بسیار حائز اهمیت است. معمولا نتایج درمان تا چندین سال رضایت بخش است. به منظور براورد نمودن کارایی درمان و یا تعیین مرحله بیماری در هر مقطع زمانی، بهتر است مشکلات، علایم و معلولیت های عمده را ثبت و یادداشت نمود. این کار در اتاق معاینه انجام می گیرد. به هر حال چندین مقیاس برای تقسیم بندی مراحل بیماری وجود دارد. میزان شدت و وخامت کلی بیماری را بر مبنای مقیاس هوئن و یاهر می سنجند.
البته مقیاس های مشروح دیگری نیز وجود دارد که مشکلات موجود در راه رفتن، غذا خوردن، لباس پوشیدن و سایر فعالیت های روزمره (ADL) را توضیح می دهند.
«عدم تعادل»
تعادل ناکافی، یکی از نشانه هایی است که توسط سیستم های امتیاز دهی ارزیابی می شود. سایر نشانه ها عبارتنداز صحبت، لرزش، حالت بدن و کندی حرکت.
امتیاز و بستر در مورد ارزیابی بیماری پارکینسون
پزشکان به منظور ارزیابی الگوی کلی نشانه های بیماری پارکینسون از مقیاس و بستر استفاده می نماید. تکمیل این ارزیابی حدود ۵ تا ۱۰ دقیقه به طول می انجامد.
نشانه های استاندارد مورد ارزیابی
هر مورد بر مبنای جدول خاصی درجه بندی می شود که امتیازات اختصاص یافته به آن از صفر (پایین ترین) تا ۳ (بالاترین) می باشد:
۱-کندی غیر طبیعی حرکت دست ها
۲-سفتی عضلات
۳-حالت بدن
۴-طرز حرکت دست ها و بازوها به عقب و جلو
۵-طرز راه رفتن
۶-لرزش
۷-حالت صورت
۸-فعالیت غدد چربی پوست
۹-طرز صحبت کردن
۱۰-مراقبت از خود
سایر موارد پیشنهادی جهت ارزیابی
(امتیاز از صفر تا ۳، هر کدام یک امتیاز)
• تعادل
• برخاستن از روی صندلی
• اختلال حرکتی-عصبی
وضعیت روحی و روانی
(امتیاز از صفر تا ۳)
• گیجی
• توهم
• زوال عقل(دمانس)
مقیاس UPDRS، مقیاس بیمارستان کالج کینگ و مقیاس معلولیت دانشگاه نورث وسترن، نیز کاربرد رایجی دارند.
امتیاز وبستر، مقیاس ساده تری جهت ارزیابی است و استفاده از آن صرفا ۵ تا ۱۰ دقیقه به طول می انجامد. پزشکان برای ثبت و ضبط کندی حرکت (کندی غیر طبیعی حرکت)، سفتی عضلات، لرزش، طرز راه رفتن و صحبت و همچنین موارد دیگر از آن استفاده می کنند. این مقیاس شامل ۱۰ مورد می شود که هر کدام از ۰ تا ۳ درجه بندی شده اند و در نتیجه به کار بردن آن امتیازاتی از صفر (عدم وجود هیچ نشانه ای از معلولیت) تا حداکثر ۳۰ (شدیدترین نشانه ها) به دست می آید. این مقیاس دو ویژگی مفید دیگر نیز دارد که کنترل تعادل بیمار و کنترل توانایی او در برخاستن از صندلی می باشند.
منبع: مه شو