ما و چالش ترامپ؛ ترامپ و آشتی ملی

میثم قهوه‌چیانروزنامه بهاریکی از اولین اقدامات‌ ترامپ در مقام ریاست جمهوری، محدودیت مهاجرت و سفر به آمریکا از ۷ کشور از جمله ایران بود. این اقدام ضد ایرانی در حالی صورت می‌گیرد که اقدام‌ تروریستی از سوی ایرانیان در آمریکا صورت نگرفته است اما به نظر می‌رسد این کار تنها تیر ضدایرانی رئیس جمهوری جدید ینگه دنیا نباشد و سالی که نکوست از بهارش پیداست. اتریش راه مهاجران ایرانی به آمریکا را سد کرد، هواپیماهای قطری پله را از زیر پای هم‌وطنان‌مان کشیدند و سایت گوگل به کارمندان ایرانی‌اش هشدار داده است که آمریکا را‌ترک نکنند، چون ممکن است برگشتی وجود نداشته باشد. حالا دیگر هر ایرانی یک‌تروریست بالقوه در آمریکاست. اقدام‌ترامپ چنان توهین‌آمیز می‌نمود که‌ترانه‌ علیدوستی سفر به آن کشور برای جایزه اسکار را تحریم کرد و البته ساعاتی نگذشته بود که ورود اصغر فرهادی کارگردان نامی ایرانی هم به آمریکا تحریم شد. اما گذشته از آنچه‌ترامپ چه می‌کند مهم این است ما با چنین چالشی چه می‌کنیم. ترامپ و صدمات به حسن روحانی آمدن‌ترامپ وضعیت سیاسی حسن روحانی را با تهدیدات جدی مواجه کرده است. چنین می‌نمود که انتخابات ۹۶ در سایه‌سار برجام، نتیجه محتومی داشته باشد، حالا اما دونالد آمریکایی تهدید جدی انتخابات آتی است. رادیکالیسم بیرونی ممکن است رادیکالیسم درونی را تحریک کند و ضدیت انباشته شده با آمریکا، کار دست رئیس جمهوری مستقر بدهد. جامعه مدنی نیز به تبع صدمه به روحانی متضرر خواهد شد و آفتاب سوزان تحریم‌ها ممکن است، دوباره تابیدن گیرد. روحانی بسیار کوشید تا با تنظیم چرخ‌های سانتریفیوژ کاری کند تا چرخ زندگی مردم هم بچرخد، اما حالا‌ترامپ آمده است تا این چرخ را بر هم زند. آگاهی به این مسئله می‌تواند هواداران دولت بنفش را متحدتر کند، زیرا همسویی‌ترامپ و کیهان، کار را برای جناح اصلاح و اعتدال دشوارتر خواهد کرد. ترامپ و آشتی ملی ترامپ ممکن است که آشتی ملی درکشورمان را تقویت کند و یا قهر را تعمیق بخشد. بسته به اینکه جریان‌های اصلی چه سیاست‌هایی را در قبال‌ترامپ در داخل پیش گیرند، رفتاربا دیگری تنظیم خواهد شد، اما بهتر آن است که آشتی ملی تقویت شود.‌ترامپ دشمن چپ و راست است. برایش ایرانی. مسیحی و مسلمان فرقی نمی‌کند و همه از تیغ تند او خواهند گذشت. آشتی ملی کارآمدی درونی را افزایش خواهد داد و مشکلات محتمل به حداقل خواهند رسید. رفتار رئیس جمهور تازه به دوران رسیده آمریکا نشان می‌دهد که به رغم برخی تحلیل‌ها از شکر‌آبی میان دولت و ملت، این دو سرنوشت واحدی دارند و باید تلاش کنند با همزیستی، مشکلات را از این که هست بیشتر نکنند. آشتی ملی به یادمان می‌آورد که ما باید در مسیر سراشیبیی که در پیش داریم، کمربندها را محکم ببندیم. ترامپ و نزدیکی به شرق سال‌هاست که ایران در سیاست خارجی‌اش، دل در گرو شرق بسته است. روز شنبه، ۹ بهمن بود که‌ترامپ با همتای روسی خود به گفت‌وگوی تلفنی نشست. بسیاری پیش از انتخابات آمریکا، زمزمه نزدیکی دونالد به ویلادیمیر را سر داده بودند. حالا باید دید که رئیس جمهور مدعی تجارت، چه معامله‌ای با متحد استراتژیک ایران در منطقه خواهد کرد، در حالی که در اولین اقدام نهایت خصومت با کشورمان را نشان داده است. نزدیکی به شرق ممکن است نتیجه دهد و ممکن است با جای خالی محتمل روسیه، به فاجعه‌ای دیپلماتیک منجر شود. شاید در شرایط کنونی بهتر باشد که یادمان بیفتد، شرق تنها روسیه نیست و باید هوای همسایه‌ها را بیشتر داشت تا در روز مبادا ایران از امنیت بیشتری برخوردار باشد. ترامپ و مدیریت پلاسکویی ترامپ چون آتشی در نیستان افتاده است، ثبات جهانی را به چالش می‌کشد و معادله‌ای جدید پیش پای مدیریت ما می‌گذارد. آتش‌ترامپ کمتر از پلاسکو نیست. هر چند می‌توان بر تفاوت‌های بی‌شمار این دو دست گذاشت، اما این هر دو چالشی پیش پای یک سیستم مدیریتی واحد است. نمی‌توان گفت مدیریت این جناح با مدیریت آن جناح فرق می‌کند. مدیریت ایرانی، مدیریت پلاسکویی است و‌ترامپ ممکن است عواقب خوبی برای این سیستم مدیریتی نداشته باشد. مراد از مدیریت پلاسکویی حل مشکل به صورت غیرشفاف، غیرعلمی و کند است. همان‌طور که عدم شفافیت در پلاسکو دور باطل شایعه-تکذیبیه را ایجاد کرد که نتیجه آن عدم رضایت مردمی از نحوه رسیدگی به ماجرا بود، عدم مدیریت شفاف، به روز و علمی غائله‌ترامپ هم ممکن است نتایج نامطلوبی داشته باشد. هرچند ممکن است آتش‌ترامپ چهار ساله باشد، اما معلوم نیست در این مدت جهان را چگونه تغییر داده باشد.

منبع: baharnews.ir