«لیلا» پس از ۲۰ سال به سینماها میآید
فیلم سینمایی «لیلا» پس از بیست سال در روز ملی سینما و در گروه هنروتجربه دوباره بر پرده سینماهای میآید.

عصرایران – گروه هنروتجربه از همان آغاز فعالیت خود، به مناسبتهایی یکی از فیلمهای کلاسیک و ماندگار تاریخ سینمای ایران را به نمایش درآورده است از جمله این فیلمها میتوان به «گاو»، «ساز دهنی»، «باشو، غریبه کوچک»، «اون شب که بارون اومد»، «گاوخونی»، «شهرزیبا»، «رقص در غبار»، «چهارشنبه سوری»، «دختر لر»، «دیدهبان» و … اشاره کرد و حالا این گروه اعلام کرده است همزمان با روز ملی سینما فیلم خاطرهانگیز و پرطرفدار «لیلا» به کارگردانی داریوش مهرجویی اکران خود را در هنروتجربه آغاز میکند.
«لیلا» دوازدهمین فیلم بلند داریوش مهرجویی در سال ۱۳۷۵ ساخته شد و در سالی که به نمایش درآمد، تمام جوایز اصلی جشنواره فیلم فجر را از آن خود کرد. این فیلم همچنین به عنوان بهترین فیلم سال در دوره ۱۲ منتخب نویسندگان و منتقدان در سال ۱۳۷۶ قرار گرفت. این فیلم را میتوان به نوعی تکمیل کننده سهگانه «سارا» و «پری » محسوب کرد که فیلمنامه آن همچون دو اثر قبلی اقتباسی است و بر اساس داستانی نوشته مهناز انصاریان به نگارش درآمده است.
این فیلم داستان زنی به نام لیلا را روایت میکند و قصه آشنایی او با رضا در یک مراسم شلهزرد پزان. آشنایی که به ازدواج منجر میشود. آن دو اما بعد از مدتی متوجه میشوند که لیلا نمیتواند فرزندی به دنیا بیاورد. آنها درمانهای متعدد و آزمایشهای گوناگونی را دنبال میکنند اما…
داریوش مهرجویی به مناسبت اکران «لیلا» در گروه هنروتجربه یادداشتی برای این گروه نوشته و از نمایش این فیلم پس از ۲۰ سال ابراز خرسندی کرده است:« از اینکه بعد از ٢٠ سال فیلم «لیلا» در سینما براى علاقهمندان این حرفه نمایش داده خواهد شد بسیار خرسند شدم، این فیلم که در سال گذشته توسط لابراتوار صدا و سیما و استودیو فام اسکن و اصلاح رنگ و تبدیل به نسخه دیجیتال با کیفیت ۲k گردید، دوباره قابلیت اکران در سینماهاى ایران و جهان را پیدا کرده تا علاقهمندان این عرصه بتوانند از آن لذت ببرند و این جاى بسى امیدوارى است. این امر به کوشش گروه سینماى هنروتجربه به ثمر خواهد رسید که از مدیریت محترم آن کمال تشکر و قدردانى را دارم، امیدوارم وزارت فرهنگ و ارشاد و مدیران سینمایى با همین رویکرد کلیه نُسَخ فیلمهاى تاریخ سینماى ایران را به نسخه دیجیتالى با کیفیت تبدیل نمایند و براى حفظ و ماندگارى آنها دریغ نکنند زیرا آیندگان به آنها رجوع خواهند کرد و تاریخ و ادبیات نیازمند بعضى از این آثار است. پس به نوعى سرمایه ملى محسوب میشوند که در صیانت و حفظ آن باید کوشا بود».
منبع: عصرایران