فواید ویتامین های B3 ، B6 و B12

ویتامین B_3 :
این ویتامین در جگر، قلوه، گوشت، جوانه گندم، برنج و مخمر آبجو وجود دارد.
کمبود این ویتامین، بیماری پلاگر را سبب می شود و کافی نبودن میزان مصرف ویتامین B_3 عوارضی از جمله کم خونی و ضعف عمومی را به وجود دارد.
مصرف زیاد ذرت، اشعه شدید آفتاب، عفونت، الکلیسم، عمل جراحی، رشد و نمو، آبستنی و نخوردن گوشت به حد کافی، کمبود ویتامین B_3 را سبب می شود.
بدن به طور معمول روزانه بین ۱۰ تا ۲۰ میلی گرم ویتامین B_3 باید دریافت کند. مقدار آن بستگی به سن، میزان کالری دریافتی و نوع کار و فعالیت دارد.
ویتامین B_6 :
کمبود این ویتامین بسیار نادرست است و فقط در شیر خوارانی که با شیر مصنوعی فاقد ویتامین B_6 تغذیه می شوند، دیده می شود. عارضه این کمبود حملات تشنجی عمومی است که باید تحت نظر پزشک مداوا شود.
مقدار نیاز بدن به این ویتامین حدود ۲ تا ۳ میلی گرم در روز است و از آنجا که در بسیاری از مواد غذایی به فراوانی بافت می شود، تأمین این مقدار به آسانی صورت می گیرد
ویتامین B_6 برای درمان بیماریهای عصبی، پوستی، گوارشی و خونی به کار می رود. افزون بر اینها، در مورد مشکلات پوستی نیز این ویتامین حلال بسیار موثری است و برای درمان آکنه (جوش صورت)، زخم گوشه لب، اگزما، در کودکان و بسیاری موارد دیگر به کار می رود و در این صورت باید به میزان مصرف روزانه افزوده شود.
ویتامین B_6 در جگر و مخمر آبجو به مقدار زیاد و در سبزیها و شیر به مقدار کمتری وجود دارد.
ویتامین B_12 :
این ویتامین به مقدار زیاد در گوشت و جگر و شیر و پنیر و زرده تخم مرغ موجود است.
کمبود این ویتامین کم خونی را سبب می شود و مقدار نیاز روزانه بدن به این ویتامین یک میکروگرم است. این ویتامین باید روز به روز مصرف می شود، زیرا میزان اضافی مصرف روزانه آن دفع می شود و در بدن ذخیره نمی شود.
ویتامین B_12 در سلامت و زیبایی پوست تأثیر فراوانی دارد و باید به میزان کافی به بدن برسد.
منبع: مه شو