فقر، دلیل اصلی فروش اعضای بدن
روزنامه بهار: همه ما بارها در کوچه و خیابان اعلامیههایی مبنی بر فروش اعضای بدن دیدهایم. به تازگی هم شاهد یک اعلامیه تلخ فروش قرنیه چشم بودیم که عکس آن در فضای مجازی به اشتراک گذاشته میشد. با یک جستجو در اینترنت با آگهیهای فراوانی از این دست روبهرو میشویم که قیمتهای مختلفی را برای اعضای بدن در نظر گرفتهاند و بازارشان بسیار داغ است. گذشته از آن دست افرادی که با نیت ایثار کلیه خود را به فرد دیگری میبخشند، افرادی نیز هستند که تنها با امید کسب سرمایه وبه صورت غیرقانونی به فروش کلیه روی میآورند. با اینکه این عمل خسارات سنگین اجتماعی و اقتصادی برای جامعه و فرد فروشنده دارد، حالا صداهایی از سوی برخی مقامهای مسئول شنیده میشود که معنایی جز تلاش برای قانونی کردن آن ندارد. *** عواملی هستند که میخواهند پیوند کلیه از افراد داوطلب را ممنوع کنند چند سالی هست که بازار فروش کلیه در ایران داغ و برای دلالان آن سکه است؛ هرچند هماکنون خرید و فروش کلیه در برخی کلانشهرهای ایران مخفیانه انجام میشود و کسی هم آن را انکار نمیکند، اما چندی پیش شاهد آن بودیم که حسینعلی شهریاری، عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس گفت: با جلوگیری از پیوند زنده به زنده و وقتی که فرد دهنده رضایت دارد باعث میشویم خیلی از افراد دچار عوارض جبران ناپذیر شوند. زمانی که ما در مورد اقتصاد مقاومتی صحبت میکنیم، بهترین کار همان پیوند کلیه است، چون هزینهها نیز کاهش مییابد و دیالیز هزینههای بسیار بالایی دارد و تعداد زیادی دستگاه باید خریداری شود. به نظر میآید عواملی هستند که میخواهند پیوند کلیه را از افراد داوطلب ممنوع کنند. ضمن اینکه در این فرآیند همیشه هم خرید و فروش صورت نمیگیرد، بلکه در خیلی از موارد اهدای عضو صورت میگیرد، ولی عدهای دوست دارند که پیوند زنده به زنده را متوقف کنند چون در این کار منفعت دارند و دستگاه وتجهیزات دیالیز را خریداری و وارد میکنند. چه اشکال دارد افرادی که در فقر هستند کلیه خود را بفروشند؟ شهریاری در مورد فروش کلیه توسط افرادی که در فقر مفرط هستند نیز در اظهار نظری عجیب، گفت: چه اشکالی دارد وقتی که فرد در فقر است و با دریافت ۲۰ تا۳۰ میلیون زندگیاش متحول میشود، این کار را انجام دهد؟ این موضوع عوارض و مشکلات خاصی ندارد و انسانهای زیادی هم با یک کلیه زندگی میکنند و از آن طرف هم عده زیادی نیازمند کلیه هستند که اگر کلیه به آنها نرسد دچار عوارض میشوند و جان خود را از دست میدهند. پیوند اعضا از نظر شرعی هم مشکل ندارد و مجوز دارد و حضرت امام (ره) هم مجوز داده و مراجع هم مخالفت ندارند. پس به نظر من هر کسی باید به دنبال کار و تخصص خود باشد. گفتههای این نماینده مجلس در مورد موضوع فروش کلیه در ایران و اجتناب ناپذیر بودنش، واکنشهای بسیاری را برانگیخت، جدا از بحث هایی که درباره این موضوع عنوان شد باید به این توجه کرد که در ایران افرادی هستند که با گرم شدن بازار فروش کلیه به منافع مالی میرسند؛ افرادی که در این فرآیند نقش رابط میان فروشنده و بیمار نیازمند را ایفا میکنند و با انجام عمل دلالی منافع قابل توجهی را به دست میآورند. تلختر آنجاست که میبینیم ایشان به جای تلاش در جهتترویج فرهنگ ایثار و اهدای عضو، بر بی اشکال خواندن فروش کلیه، ضمن توجه به خسارات اجتماعی و اقتصادی آن، اصرار میورزند و به نوعی نیازمندان را به این کارترغیب میکنند، در حالی که انتظار میرود درصدد معرفی و ارائه راهی برای مشکل اقتصادی افراد نیازمند برآمده و به دنبال راهی برای مقابله با آن دسته از افراد سودجو و منفعت طلب باشند که به بیماران دیالیزی به چشم منفعت مینگرند. دلالان فروش اعضای بدن روزنامه شرق در ۱۹ آذر ۹۲ مصاحبهای با یکی از دلالهای اعضای بدن داشته که در این مصاحبه آمده است که کامبیز ۳۹ ساله و دیپلمه علومانسانی که دلال اعضای بدن است درباره درآمدش میگوید: «بستگی داره! گاهی ماهی صدمیلیون، گاهی ۲۰۰میلیون، بستگی داره! ولی الان خیلیها منو میشناسن حتی بعضی از دکترها مریضهاشون رو به من معرفی میکنند به همین خاطر هر روز فهرست فروشنده و خریدارهام زیاد میشن.» ظاهرا رکود اقتصادی سالهای اخیر برای کامبیز خوشبیاری داشته و عده زیادی از مردم برای فروش اعضای بدن به نزد او میآیند. حالا وارد بحث اصلی گزارش میشود: «اعضای بدن قیمت نداره و معمولا من بر اساس مشتری قیمت تعیین میکنم ضمنا بعضی از گروههای خونی مثلB+ گرونتر هستند.» او پس از آن قیمتها را اعلام میکند که ارقام تا چند دقیقه دور سرم میچرخند، دلال محترم اینگونه قیمت میدهد «کلیه بین ۲۵ میلیون تا ۷۰میلیونتومان، قلب ۷۰تا ۲۰۰میلیونتومان، ریه ۱۲ تا ۵۰ میلیونتومان، کبد ۳۰ میلیونتومان و لوزالمعده یا همان پانکراس ۴۵ میلیونتومان.» اگر سرانگشتی حساب کنیم حداقل یک بدن سالم ۵۰۰میلیونی میارزد! ولی جالبتر این است که یک دلال قیمت آن را تعیین میکند. خرید و فروش اعضای بدن محکومین به اعدام پس از آن شاهد این بودیم که در سال ۹۳، ایرج فاضل، رئیس انجمن پیوند اعضای ایران گفت: خرید و فروش اعضای بدن محکومین به اعدام یک عمل غیرانسانی و غیرقانونی است که تاکنون نمونه آن در کشور ما گزارش نشده است. در کشور ما این کار تاکنون انجام نشده است و تنها در گذشته در کشور چین انجام میشد که در حال حاضر صورت نمیگیرد. استفاده از اعضای بدن محکومین به اعدام یک نغمه شومی است که عمل به آن جز شرمندگی برای ما نخواهد داشت و پرونده حقوق بشری در مجامع بینالمللی باز خواهد کرد. در کشور ما که میزان تصادفات رانندگی و مرگهای مغزی بسیار زیاد است، استفاده از اعضای بدن محکومین به اعدام هیچ سودی برای کشور به همراه نخواهد داشت. فاضل تاکید کرد: خرید و فروش اعضای بدن، انسان در هیچ جای دنیا پذیرفته نیست و ما نیز به عنوان بخشی از جامعه پزشکی نگران مساله فروش اعضای انسانی هستیم. اگر فردی بخواهد به دلیل مشکلات مالی اقدام به فروش اعضای بدن خود کند، کارش مورد تایید جامعه پزشکی نیست. گفته میشود که برخی افراد برای فروش اعضای بدن خود از خارج از کشور به ایران میآیند، این کار نیز غیرقانونی است؛ پیشتر این اقدام در کشورهایی مانند فیلیپین و هند صورت میگرفت اما در آنجا نیز متوقف شد اما با گذشت تقریبا ۳ سال از این صحبتها هنوز هم بازار خرید و فروش اعضای بدن داغ است و این موضوع غیرقابل انکار است. در هر جامعهای که فقر و احتیاج باشد فروش اندامهای مختلف رایج میشود پدرنفرولوژی ایران میگوید: در هر جامعهای که فقر و احتیاج باشد فروش اندامهای مختلف هست کما اینکه عدهای هم از روی احتیاج به فسادهای گوناگون روی میآورند و در واقع کسی که از روی فقر هر عضوی از بدش را بفروشد بیتردید این عمل به نوعی فحشا است و این مسئله نادرست، غیر اخلاقی وغیرانسانی میباشد. دکتر بهروز برومند، افزود: در هر جامعهای مقداری فساد و تعدادی هم انسان فاسد هست، همانطور که شما در هر معاملهای پارهای تخلف و تقلب و کارهاری غیر قانونی میبینید و درواقع عدهای از افراد هم منتظرند تا از راههای غیر قانونی پول به دست آورند و یا از خلأهای قانونی استفاده کنند. زمانی پیوند اعضاء در کشور به علت اینکه دهنده نداشتیم بسیار ضعیف بود و تعداد پیوندها نیز کم بود به همین علت قانونی تصویب شد و دولت برای تشویق دهندگان کلیه یک میلیون تومان هدیه ایثاربرای آنان در نظر گرفت. دولت هدیه ایثار را برای دهندگان کلیه قرار داد تا تشویقی برای رونق اهدای عضو باشد که تأثیر گذار هم بود و در سال۱۳۷۱ عملهای پیوند کلیه حدود ۱۰۰ مورد بود و در حال حاضر بالغ بر ۲۵۰۰ مورد عمل پیوند در یک سال است، ولی متأسفانه داستان به همان هدیه ایثار ختم نشد و این مسیری شد برای رسمیشدن خرید و فروش کلیه. وی تصریح کرد: در هر جامعهای که فقر و احتیاج باشد فروش اندامهای مختلف هست، کما اینکه عدهای هم از روی احتیاج به فسادهای گوناگون روی میآورند و در واقع کسی که از روی فقر هر عضوی از بدش را بفروشد نادرست و غیر اخلاقی است. ما همیشه طرفدار این هستیم که زندگی افراد به صورتی تأمین باشد که مجبور نباشند هیچ قسمتی از اعضای بدنشان را بفروشند چون در هر صورت فروختن عضوی از بدن« خود فروشی» است و اگر ذکر شود که این کار با نیت حفظ نجات جان فردی صورت میگیرد؛ چراکه امروز به صراحت میتوان گفت تقریبا هیچ غریبهای حاضرنیست کلیهاش را به صورت رایگان به بیماری اهداء کند. وی تأکید کرد: گاهی چانه زنی بر سر قیمت کلیه تا پشت در اتاق عمل هم ادامه مییابد و این بی قانونی در زمینه خرید و فروش کلیه باعث فساد در این زمینه شده و همچنین کشورهایی مانند عربستان و قطر که خودشان انواع حقوق انسانی را زیر پا میگذارند و کارگران را در شرایط نامناسب قرار میدهند تا از بین بروند و اعضاء آنان استفاده کنند؛ بر ما خرده میگیرند که کشور شما تنها کشوری است که دولت هم، به فروشندگان پول میدهد و خرید و فروش اعضاء در کشور شما قانونی است و این ننگی بس بزرگ برای ماست. اهداءکننده تحت فشار روانی ناشی از این بیعدالتیهای اجتماعی و اقتصادی خواهد بود و بیتردید به واسطه آن عواقب ناخوشایندی گریبانگیر جامعه خواهد شد.
منبع: بهارنیوز