علیرضا رجایی؛ شرافت؛ روزنامه‌نگاری
یک روزنامه اصلاح‌طلب، امروز تصویر او را عکس یک خود کرده است.
…………………………………………….
گروه سیاسی: بر سر علیرضا رجایی چه آمد؟ این اولین سووال برای هر فردی است که عکس‌های منتشره از او در بیمارستان را می‌بیند. دراز کشیده بر تخت بیمارستانی در تهران. نیمی از صورتش باند پیچی شده، چشم چپ‌اش نیمه‌باز است و به جایی نامعلوم نگاه می‌کند٬ چشم راست‌اش اما در جراحی ۱۴ ساعته به دلیل ابتلا به سرطان سینوس تخلیه شده٬ بخشی از استخوان فک‌اش را هم به همین دلیل برداشته‌اند.
تصویر راست: قبل از بیماری تصویر چپ: پس از بیماری
او علیرضا رجایی٬ ۵۵ ساله (متولد ۱۳۴۱) روزنامه‌نگار٬ عضو هیات مدیره‌ی انجمن صنفی روزنامه‌نگاران٬ مدیر انتشارات گام‌نو و فعال سیاسی ملی – مذهبی است. از اردیبهشت سال ۱۳۹۰ به اتهام «اقدام علیه امنیت ملی» و «فعالیت تبلیغی علیه نظام»٬ تا آبان ۱۳۹۴ را در زندان اوین گذراند.۴ سال سخت برای او و خانواده‌اش. یک زندانی سابق سیاسی که هم‌زمان با رجایی در زندان اوین٬ بوده نوشته او در زندان بارها گفته که صورت و فک‌اش درد می‌کند٬ بارها به بهداری رفته و آن‌‌ها تنها به او مسکن داده‌اند و گفته‌اند درد از دندان است. دردی که حالا منجر به سرطان٬ تخلیه چشم و برداشتن استخوان فک شده است. به محض آزادی از زندان٬ سرطان سینوس را در او تشخیص دادند و شیمی درمانی شروع شد. او چندین دوره شیمی‌درمانی و همین‌طور رادیوتراپی شد با این وجود سرطان انقدر پیشرفت کرد که منجر به برداشتن چشم و بخشی از فک شدند.
«شرافت» ترجیع‌بند واکنش‌ها به بیماری علیرضا رجایی در شبکه‌های اجتماعی است. روزنامه‌نگاران و فعالان مدنی زیادی با ابراز ناراحتی از شرایط او از استقلال و صداقت و روزهای سختی که بر او می‌رود٬ نوشته‌اند. هم‌کار سابق او هم او را روزنامه‌نگاری منصف و مستقل می‌داند: «جالب است که با وجود این که فعال سیاسی هم بود به روزنامه‌نگاری و کارش نگاه سیاسی نداشت. او علاوه بر ۴ سال زندان به پنج سال محرومیت از تمامی حقوق اجتماعی و حق عضویت در تشکل‌های سیاسی و مدنی نیز محروم شد. برای مردی که روزنامه‌نگاری و فعالیت مدنی مثل نفس کشیدن حیاتی بود این حکم از زندان هم بدتر بود.» این روزنامه‌نگار می‌گوید همه کسانی که او را می‌شناسند گواهی می‌دهند که او انسان و روزنامه‌نگاری «شریف» است. حسین دهباشی، فعال سیاسی و تاریخ‌نگار در باره او چنین نوشته است: علیرضا رجایی می‌نویسی و تا بن جانت آتش می‌گیرد که چه کردیم با آدمی اینقدر پاک، با صفا و با سواد و ملایم و مومن و میهن دوست و همه حسن تمام…
دستگیری علیرضا رجایی در سال ۱۳۸۸ و زندان او در سال ۱۳۹۰ اما تنها سوابق بازداشت او نیستند او پیش از این نیز در سال ۱۳۸۱ به اتفاق جمعی از فعالان ملی-مذهبی دستگیر و به ۳ سال زندان و ۵ سال محرومیت از حقوق اجتماعی محکوم شده بود. گفتنی اینکه، رجایی در سال ۱۳۷۸ و در جریان انتخابات هفتمین دوره مجلس شورای اسلامی ایران نفر ۲۷ تهران شد اما پس از باطل شدن ۷۰۰ هزار رأی حوزه انتخابیه تهران از سوی شورای نگهبان، از ورود به مجلس بازماند و غلامعلی حداد عادل به جای او وارد مجلس شد!
منبع: بهارنیوز
