علایم و نشانه ها ی سندرم گیلن- باره
• کرختی و مورمور شدن، که از انگشتان دست یا پا شروع می شود.
• ضعف عضلانی
علایم و نشانه های اورژانسی
• مورمور شدن و کرختی فراگیر بدن
• مشکل تنفسی
سندرم گیلن- باره، کلکسیونی از علایم و نشانه هاست که در پی التهاب و تخریب پوشش محافظ اعصاب محیطی (غلاف میلین) پرده های مغزی و نخاعی ایجاد می گردد. این سندرم، حاد و ناگهانی است و غالباً باعث آسیب شدید به کل سیستم عصبی محیطی یا بخشی از آن می گردد.
علت سندرم گیلن-باره معلوم نیست، اما بسیاری از پزشکان و دانشمندان، اکنون بر این باورند که سندرم مذکور نوعی اختلال سیستم ایمنی است.
تحقیقات نشان می دهد که سیستم ایمنی ممکن است به غلاف میلین که پوشاننده اعصاب محیطی است حمله کرده و مانع از انتقال پیام های عصبی به عضلات شود. چنانچه عضلات قادر به دریافت فرامین عصبی نباشند، دچار ضعف و فلج خواهند شد. مغز هم پیام های حسی کمتری را دریافت خواهد کرد که نتیجه آن ناتوانی احساس گرما، سرما درد و حواس دیگر است.
در دو سوم موارد، این سندرم به دنبال یک بیماری عفونی مثل آنفلوآنزا، سرماخوردگی، ویروس آبشتاین- بار یا کمیپلوباکتریوز، که نوعی بیماری گوارشی ناشی از باکتری کمپیلوباکتر ژوژنی است، ایجاد می شود. افراد مبتلا به سندرم گیلن- باره ممکن است دارای بیماری زمینه ای هوچکین هم باشند. ۵ تا ۱۰ درصدمواردگی- ین- باره در پی اعمال جراحی رخ می دهند.
برای یک برهه کوتاه، واکسن را از علل احتمالی این سندرم قلمداد می کردند. این نگرانی از آنجا آغاز شد که موارد زیادی از سندرم گیلن- باره در پی برنامه واکسیناسیون آنفلوآنزا در سال ۱۹۷۶ و ۱۹۷۷ گزارش شد.
اما مطالعات بیشتر نشان داد که این آمارف خیلی بیشتر از آماری نیست که در شرایط غیر از واکسیناسیون به دست می آیند. افرادی که واکسن آنفلوآنزا می زنند، بیش از بقیه مردم در معرض خطر ابتلا به سندرم گیلن- باره نیستند.
علایم و نشانه های این بیماری ممکن است ۱ الی ۴ هفته بعداز عفونت یا عمل جراحی ظاهر شوند. احساس مورمور شدن در انگشتان دست و پا ممکن است ضعف عضلانی کل بدن را در پی داشته باشد، احساس ضعف عضلانی معمولاً از پاها به سمت دست ها و صورت پیشرفت می کند. در برخی از موارد، این ضعف ممکن است آن قدر شدید باشدکه باعث فلج عضلانی و حتی درگیری عضلات تنفسی گردد. عضلات مسئول حرکات چشم، حرکات صورت، تکلم، جویدن و بلع هم ممکن استضعیف یا فلج شوند.
این سندرم در هر سنی بروز می کند و میزان ابتلا به آن در ایالات متحده و کانادا، ۳۵۰۰ مورد در سال است.
منبع: مه شو