علایم هشدار دهنده آلزایمر

زمانی که افراد چیزی را گم می کنند اغلب به شوخی می گویند که دارند آلزایمر می گیرند. اما آلزایمر داشتن، مساوی با فراموشکاری اتفاقی نیست. آلزایمر نوعی بیماری است که روز به روز بدتر از قبل می شود. اکثر افراد مبتلا به آلزایمر خصوصیات مشترکی دارند. از جمله این ویژگی می توان به موارد زیر اشاره کرد:
فراموش کاری فزاینده و مداوم
بیماری آلزایمر در آغاز با دوره هایی از فراموش کاری به خصوص در مورد حوادث اخیر یا مسیرهای ساده و معمولی تظاهر می کند اما آنچه به صورت یک فراموشی خفیف شروع می شود تداوم یافته و روز به روز شدت می یابد . افراد مبتلا به این بیماری ممکن است برخی کارها را تکرار کرده و حرف ها یا قول و قرارهایشان را فراموش نمایند. این بیماران مرتب اشیاء را در جاهای اشتباه و اغلب غیر منظمی قرار می دهند. اسامی را مرتب فراموش می کنند و در نهایت نام اعضاء خانواده و اشیاء دور و بر، مثل شانه یا ساعت را هم از یاد می برند.
مشکل داشتن در تفکر انتزاعی
افراد مبتلا به بیماری آلزایمر ممکن است در آغاز در تسویه حساب چک های بانکی خود با مشکلاتی روبرو شوند. این مشکل رفته تا جایی پیشرفت می کند که دیگر قادر به درک و شناخت اعداد و ارقام هم نخواهند بود.
مشکل داشتن در یافتن واژه های صحیح
برای افراد مبتلا به آلزایمر ممکن است یافتن واژه های مناسب برای بیان افکار یا حتی پیشگیری یک گفت و شنود به چالشی بزرگ تبدیل شود. این بیماران نهایتاً در خواندن و نوشتن هم دچار مشکل می شوند.
اختلال سویابی
افراد مبتلا به آلزایمر ممکن است، حساب وقت و تاریخ از دستشان در برود، آنها ممکن است در اماکن معروف و آشنا گم شوند و در نهایت ممکن است حتی از خانه بیرون زده و راه برگشت به خانه را بلد نباشند.
از دست دادن قوه قضاوت
حل مشکلات روزمره، مثل آگاهی از نحوه واکنش به غذای در حال سوختن، رفته رفته دشوارتر می شود. مشخصه آلزایمر دشواری انجام کارهایی است که نیازمند برنامه ریزی، تصمیم گیری و قضاوت می باشند.
مشکل داشتن در انجام کارهای معمولی
کارهایی که قبلا جزو امور روزمره بوده اند و انجام آنها طی چند مرحله متوالی صورت می گرفته، مثل غذا پختن، با پیشرفت بیماری به معضلی برای فرد بیمار تبدیل می شوند بیماران آلزایمری ممکن است کارهای خیلی پیش پا افتاده مثل نحوه مسواک زدن را هم از یاد ببرند.
تغییرات شخصیتی
اشخاص مبتلا به آلزایمر ممکن است دچار نوسانات خلقی شوند. این بیماران ممکن است اعتماد خود به دیگران را از دست بدهند، سرسخت تر و لجوج تر بشوند و با دیگران قطع رابطه کنند. در اوایل، این مسئله ممکن است پاسخی به یأس و ناامیدی آنها به خاطر غیرقابل کنترل بودن تغییرات حاصل در قوه حافظه باشد. غالباً آلزایمر توأم با افسردگی است. بی قراری هم یکی از علایم شایع این بیماری است. با پیشرفت بیماری افراد ممکن است مضطرب یا پرخاشجو شده و رفتار نامناسبی از خود بروز دهند.
منبع: مه شو