علائم دیابت وابسته به انسولین

بر حسب این که دیابت با چه سرعتی به وجود آمده باشد، ممکن است علائم دیگری نیز ظاهر شوند. تهوع، استفراغ، دردهای شکمی، بی حالی و تنفس سطحی و سریع جزو این علائم می باشند. حتی ممکن است قبل از تشخیص، بیمار به اغما (کوما) برود به عبارت دیگر اغما اولین علامت شناساننده بیماری باشد.
این علائم به دنبال مصرف چربی های ذخیره ای بدن است زیرا هم چنان که قبلا نیز اشاره کردیم وقتی گلوکز نتواند برای تولید انرژی مصرف شود چربی های بدن مصرف خواهند شد. البته در حالت طبیعی نیز در موارد گرسنگی های طولانی بدن مواد چربی ذخیره ای خود را مصرف می کند.
با مصرف ذخایر چربی یک سری مواد اسیدی به نام کتون ها و اجسام کتونی به وجود می آید که البته مقدار آن ناچیز بوده و بی ضرر می باشد. اما وقتی بدن در غیاب انسولین صرفا از مواد چربی به عنوان تولید انرژی استفاده کند تولید کتون ها قابل توجه بوده و توام با افزایش قند خون حالتی به وجود می آید که آن را کتوز می گویند که در موارد شدید با تجمع مواد اسیدی توام بوده و کتواسیدوز دیابتی را به وجود می آورد. کتواسیدوز تهدید کننده زندگی بوده و علائم مذکور در فوق را ایجاد می کند. اگر چه قبل از تشخیص بیماری احتمال کتواسیدوز شایع است اما اگر بیماری خود را کنترل کنید، خطر پیدایش آن ناچیز می باشد.
در صورتی که بدن قادر نباشد گلوکز را به انرژی تبدیل و مصرف کند در خون انباشته شده و حالتی به نام افزایش قند خون یا هیپر گلیسمی به وجود می آید. خونی که میزان گلوکز آن بالا است از کلیه ها نیز عبور می کند. در حالت طبیعی کلیه ها مانند سدی عمل کرده قند خون را جذب و مجددا وارد خون می کنند. اما وقتی قند خون بسیار بالا باشد کلیه ها قادر نیستند تمام گلوکز موجود را باز جذب نموده و به خون بازگردانند.
در نتیجه مقادیر قابل توجهی گلوکز همراه ادرار دفع می شود. دفع قند (گلوکز) زیاد از کلیه ها سبب می شود که با داشتن خاصیت مقادیر قابل توجهی آب خون را گرفته و به صورت ادرار دفع شود. علت این که قبل از تشخیص بیماری و یا با عدم کنترل آن تکرر ادرار داشتید همین مساله می باشد. تشنگی زیاد نیز به همین دلیل است زیرا با ادرار کردن بیش از حد حجم آب خون کاهش یافته و بدن پیام های لازم را به مراکز تشنگی مغز فرستاده و احساس تشنگی و مصرف آب بیشتر به وجود می آید.
منبع: مه شو