شرایط چندپاره جریان اصولگرایی
روزنامه بهار: فرصت کمی تا برگزاری دوازدهمین انتخابات ریاست جمهوری باقی مانده است؛ اما هنوز مشخص نیست که این انتخابات نهایتا با چند نامزد برگزار خواهد شد. از میان شش نامزد مورد تایید شورای نگهبان، گاهی زمزمه احتمال کناره‌گیری برخی شنیده می‌شود. هر چه به موعد برگزاری این رقابت بزرگ نزدیک می‌شویم فضای انتخابات نسبت به روزهای پیش شفافتر می‌شود. اصلاح طلبان از همان ابتدا نامزد اصلح خود را انتخاب کرده و از حجت الاسلام حسن روحانی اعلام حمایت کرده بودند و ثبت نام اسحاق جهانگیری معاون اول رئیس جمهور در کنار او در رقابت‌های پیش رو عزم جدی اصلاح طلبان را برای حمایت هرچه بیشتر از روحانی و خواست جدی آنها در امتداد مسیر چهار سال گذشته را نشان داد.
جناح مقابل اما نامزد واحدی ندارد. مکانیزم اجماع در جمنا که این روزها محوریت انتخاباتی این جریان را بر عهده دارد نیز پاسخگو نبود. آنها ابتدا ۱۰ نفر و سپس ۵ نفر را نامزد خود در انتخابات دانستند اما بیش از ۱۵ نفر از آنها برای حضور در این انتخابات ثبت نام کردند که تنها سه نفرشان توانستند به عنوان رجل سیاسی از سوی شورای نگهبان تایید شوند. از میان این سه میرسلیم که تکلیفش را تقریبا مشخص کرده اما دو کاندید دیگر اصولگرایان که مورد توجه جبهه مردمی نیروهای انقلاب هستند این جبهه قرار بود از میان آنها، یک نفر را نامزد نهایی خود معرفی کند؛ در مواجهه با تک رویهای آنها و عدم تمکینشان به نظر جمنا؛ اعلام کرد که از هر دو نفر حمایت می‌کند.
این در حالی بود که رئیسی در بیانیه اعلام حضورش، خود را کاندیدای مستقل نامید و محمدباقر قالیباف هم بارها اظهار کرد که آمده تا بماند. اگر عنوان می‌شود که هدف روحانی و جهانگیری در این انتخابات تشریح دستاوردهای دولت یازدهم است؛ متقابلا هدف قالیباف و رئیسی هم زیر سؤال بردن اقدامات همین دولت است. کما اینکه رئیسی در همان بیانیه اول خود و در بدو اعلام کاندیداتوری نسبت به این دولت جبهه گرفت و نوشت: «سنتهای نادرست مدیریتی مردم را رنج می‌دهد و دولت از پاسخگویی به انتظارات مردم و تحقق اهداف قانون اساسی ناتوان است. آیا نمی‌توان قفل رکود و بیکاری و انسداد در کسب و کار و آسیب‌های اجتماعی ناشی از آن را گشود؟ «مواضعی که بعدها در تمامی سخنرانیهایش در جمع هواداران و حتی در برنامههای صداوسیما تکرار شد.
محمدباقر قالیباف هم با لیستی از اتهامات علیه دولت در این عرصه نقش آفرینی کرده و تا آنجا پیش رفت که دولت مستقر را نه انقلابی و نه کارآمد مینامد. او که مدام بر سه عبارت «می‌شود، داریم و میتوانیم» تاکید دارد مدعی است که دولت کنونی «نمیتواند» کاری از پیش ببرد. قالیباف در حالی مدعی افزایش سه برابری نرخ یارانه و اشتغال ۵ میلیون نفر است که آمارهایش با هیچ منتقد اقتصادیای جور در نمی‌آید و شعارهای پوپولیستیاش که در تقلید از احمدینژاد طرح می‌شود، عموما بر خلاف قوانین جاری کشور، منابع مالی موجود و خارج از حیطه اختیارات رئیس قوه مقننه است.
فارغ از همراهی و هم صدایی دو نامزد مورد توجه‌تر اصولگرا در رقابت‌های انتخاباتی ریاست جمهوری، نفس ادامه حضور هر دو در این عرصه، محل‌تردید است. برخی با این تصور که انتخابات دو مرحلهای خواهد شد؛ حضور توامان رئیسی و قالیباف را توجیه میکنند و نگران تقسیم آرا میان این دو نفر نیستند. اما برخی دیگر با تجربه دو انتخابات ۸۴ و ۹۲، بر این باورند که برای جلوگیری از تشتت آرا باید یکی به نفع دیگری کنار برود. اما کدامیک حاضرند چنین ایثاری کنند؟ رئیسی که هیچ وقت از کناره‌گیری به نفع شخص دیگری حرفی نزده و سفرهای استانی پیاپیاش نشانگر عزم جدی وی برای ادامه حضور در این رقابت است. قالیباف هم که مدام بر دولتش با عنوان «دولت مردم» تاکید دارد فقط خودش را نجات بخش کشور معرفی می‌کند.
اصولگرایان در ارتباط با کناره گیری یا حضور هر دو کاندیدای جدی این جریان نظر منسجمی ندارند. بعضی با این تحلیل که با شرایط فعلی شکست حسن روحانی در دور اول انتخابات غیر ممکن است از حضور هر دو کاندیدا تا انتهای رقابت‌ها دفاع میکنند و برخی دیگر معتقدند پس از اتمام آخرین مناظره تلویزیونی اگر یکی از این دو که در نظر سنجی‌ها جایگاه بهتری دارند به نفع دیگری کنار رود می‌توان به تمام کردن کار رئیس جمهور مستقر در دور اول انتخابات خوشبین بود. حال باید نشست و دید در این میانه که آقایان رئیسی و قالیباف به گواه رفتار‌های خود و کمپین‌های انتخاباتی شان تا به اینجای رقابت‌ها نشان داده‌اند سرسختانه به حضور تا آخر چشم دوخته اند، این چند پارگی آنها را در جریان تند باخت‌های اخیرشان غرق خواهد کرد یا در انتظار معجزه‌ای باید بود تا وحشت این شب‌هایشان را تسکین دهد.
البته همه آنهایی که پیگیر اخبار انتخابات هستند نیک می‌دانند که جمنا در این روزگار اصولگرایی نه آن توان را دارد که گره تشتت را میان جریان غیر یک دست اصولگرا بگشاید و نه شاید این میل دیگر در جریانی که هر روز بازیگران بزرگش را به سوی دیگر میدان رهسپار می‌کند وجود داشته باشد که زیر یک چتر جمع شوند.
منبع: بهارنیوز