سایر علل هیپرآندروژنیسم هیرسوتیسم
سایر دلایلی که باعث ایجاد هیپرآندروژنیسم هیرسوتیسم می شود را در این بخش آماده کرده ایم. با ما همراه شوید.
تومورهای تخمدانی و آدرنال ترشح کننده آندروژن
حدود ۱ تا ۳ درصد تومورهای تخمدانی قادر به تولید آندروژن هستند و تقریبا تمامی آنها با مقدار تستوسترون تام سرم ۲۰۰ ng/ dl < مشخص می‌شوند. اکثر تومورهای مذکرساز تخمدانی منشا gonadal stromal داشته و در راس آنها تومور سلول سرتولی- لایریگ (arrhenoblastoma)قرار دارد. اگر چه سن شایع این تومور ۲۰ تا ۳۰ سالگی است ولی در ۵/۲ سالگی تا ۷۰ سالگی هم گزارش شده است.. این تومور در ۵/۹۸ درصد موارد یک طرفه بوده و غالبا در موقع تشخیص قابل لمس است. سایر تومورهای تخمدانی که ممکن است موجب هیپرآندروژنیسم شوند عبارتند از: تومورهای gyneandroblasoma hilus cell، دیس ژرمینوها، تومور Brenner، serous cystodenoma و تومور krukenberg تومورهای آدرنال ترشح کننده آندروژن نسبتا نادر بوده و غالبا بدخیم هستند و یا DHEA- S سرم بیش از ۷۰۰- ۸۰۰ ug/ dl مشخص می‌شوند.
نکته:
در arrhenoblastoma غلظت تستوسترون سرم تقریبا همیشه بالا بوده و اکثر بیماران دارای آمنوره و توده تخمدانی قابل لمس هستند.
هیپرپرولاکتینمی
افزایش پرولاکتین از طریق مهار اثر ۳ بتا- هیدروکسی استروئید دهیدروژناز، اثر بر پروسه سولفاته شدن DHEA و نیز مهار آروماتیزاسیون وابسته به FSH، موجب افزایش تستوسترون آزاد، کاهش SHBG و افزایش DHEA- S و در نتیجه موجب هیپرآندروژنیسم و درجاتی از هیرسوتیسم می‌شود.
هیپوتیروئیدی
هیپوتیروئیدی از طریق افزایش تولید متابولیک تستوسترون و کاهش SHBGممکن است موجب هیپرآندروژنیسم نسبی و هیرسوتیسم شود ولی معمولا مذکرسازی (masculinization) رخ نمی‌دهد، مگر در هیپوتیروئیدی جوانان.
نکته:
هیپوتیروئیدی بیشتر موجب هیپرتریکوز می‌شود تا هیرسوتیسم
Luteoma of pregnancy
این توده‌ها متفاوت از کیست‌های کورپوس لوتئوم بوده و نه یک نئوپلازی واقعی بلکه یک حالت واکنش هیپرپلاستیک سلول‌های استرومال یا تکال لوتئینیزه شده نسبت به گونادوتروپین جفتی (hCG) هستند و در زمینه افزایش بیش از حد hCG نظیر بیماری‌های تروفوبلاستیک (در این حالت به آن Hyperreaction luteinalis گفته می‌شود و به صورت کیستیک می‌باشد) و یا حاملگی چند قلویی شایع‌تر هستند اما ممکن است در حاملگی طبیعی نیز رخ دهند. لوتئوماها به صورت توده‌های سفت به اندازه ۸ تا ۲۰ سانتیمتر، اکثرا دو طرفه و معمولا بدون علامت هستند و فقط در ۲۰ تا ۳۰ درصد موارد موجب هیپرآندروژنیسم (هیرسوتیسم و ویریزلیزاسیون) می‌شوند. از مشخصه‌های لوتئومای حاملگی پسرفت آنها بعد از زایمان است.
نکته
به دلیل سد جفتی (متابولیزه کردن آندروژن‌ها) در موارد هیپرآندروژنیسم مادر، ویریلیزاسیون در جنین به ندرت رخ می‌دهد.
منبع: mahsho.com