دفاع بد از حجاب

صادق صدراییخبر کوتاه بود به علاوه چند عکس، «اجتماع بانوان پوشیه ای» در مشهد را می‌گویم. مدتی قبل هم تصویری منتشر شده بود که مناطق مختلف شهر مشهد را از نظر نوع پوشش زنان تقسیم‌بندی کرده بود. قبل‌ترش هم ممنوعیت کنسرت‌های دارای مجوز وزارت ارشاد در این شهر سر و صدای بسیاری را به پا کرده بود. همه اش ذیل یک گفتمان است. گفتمانی به سردمداری امام جمعه این شهر که مجری اش مدیریت شهری مشهد است. طبیعتا کسی با تجمعات مردمی مخالفتی ندارد و هم بانوان پوشیه‌ای و هم دیگران می‌بایست از این حق حداقلی استفاده کرده و اجازه برگزاری تجمعات مختلف در موضوعات مد نظرشان را داشته باشند اما پرسش اساسی از آنان که این برنامه را‌ترتیب داده‌اند این است که نفع چنین کارهایی به سود فرهنگ عفاف و حجاب است؟ به واقع چند درصد زنان این سرزمین این مدل از پوشش را برگزیده‌اند که حالا برای مقابله با آن چه «بدحجابی» اش می‌خوانید به چنین نمایشی روی آورده اید؟ همواره گفته‌اند که دفاع بد دوستداران یک موضوع از حمله دشمنان آن خسارات بیشتری را به بار می‌آورد، آیا این شکل از دفاع از حجاب مصداقی از همان «دفاع بد» نیست؟ چند روز پیش زادروز مرحوم آیت الله طالقانی بود. فردی که در موضوع حجاب در ابتدای انقلاب تا حدودی نوعی دیگر می‌اندیشید و اعتقادی به اجباری شدن نوع خاصی از پوشش در جامعه نداشت، ایده‌ای که هر چه از روزهای ابتدای انقلاب بیشتر می‌گذرد حامیان آن بیشتر و بیشتر می‌شود. پرسشی که می‌توان مطرح کرد این است که آیا روندی که درقریب به چهار دهه اخیر در این موضوع پی گرفته‌ایم ما را به نتیجه مطلوب‌تری رسانده است یا آن چه مرحوم طالقانی به آن معتقد بود؟ واقعیت آن است که در این سالها در این موضوع تقریبا همه ناراضی اند. چه انان که به دنبال نهادینه کردن نوع خاصی از پوشش در جامعه‌اند و چه آنان که «بدحجاب» خوانده می‌شوند. آیا به واقع راه را از ابتدا درست آمده ایم؟ شاید بهتر باشد که این بار به جای چنین تجمعاتی یا برخوردهایی سخت از جنس آنچه در پروژه «گشت ارشاد» در فصل گرما دیده می‌شود کمی فرهنگی‌تر و عمیق‌تر به این موضوع بیندیشیم و یک بار دیگر از ابتدا با خود مرور کنیم که چه کرده‌ایم که میانگین پوشش در جامعه ایرانی به گونه‌ای است که نسبت چندانی را با فرهنگی که جریان رسمی در تلاش برای القای آن بوده است برقرار نمی‌کند.

منبع: بهارنیوز