دفاع از یک ابتکار قابل تقدیر
اعلام شد که به ابتکار دو تن از فعالان سیاسی و رسانه‌ای (عباس عبدی و احمد توکلی) قرار است سازمان دیده‌بان شفافیت و عدالت برای انتخاب روزنامه‌نگاران و رسانه‌های برتر فعال در موضوع شفافیت و عدالت، مبارزه با فساد و دفاع از حقوق شهروندی اقدام کند. این کاری بایسته است و طبعا ملاحظات خاص خودش را هم دارد.
١- بخش بزرگی از رسانه‌های کشور در اختیار نهادهای حکومتی هستند و رسالت تعریف شده‌ای دارند و از امکانات عمومی هم استفاده می‌کنند. سیاست‌های حاکم بر این رسانه‌ها را عمدتا نهادهای بالادستی تعیین می‌کنند و نباید استقلال زیادی برای آنان قایل بود. در واقع هر اقدامی در حیطه مبارزه با فساد و دفاع از حقوق شهروندی را باید از رسانه‌هایی باور کرد که مستقل هستند و برای انتخاب چنین رویکردی هزینه آن را هم پرداخت می‌کنند.
٢- در همین راستا باید مواظب بود که برخی اقدامات سیاسی و تشکیلاتی خاص به حساب یک کار جدی و مستقل مبارزه با فساد گذاشته نشود. این روزها برخی از مراکز و نهادها با تخصیص بودجه عمومی به یک دسته از رسانه‌ها و خبرنگاران، سعی دارند ژست مبارزه با فساد حکومتی بگیرند در حالی که اساس شکل‌گیری خودشان بر عدم شفافیت و نفی عدالت گذاشته شده است. باید میان این اقدامات با تلاش‌های روزنامه‌نگاران و رسانه‌های مستقل تمایز قایل بود و عنوان «برتر» را برای کسانی خرج نکرد که با اراده نهادهایی خاص، به دستورات تشکیلاتی یا اداری خود عمل می‌کنند.
٣- عدم شفافیت و فساد اقتصادی و مالی و سیاسی در کشور ما متاسفانه گریبان بسیاری از نهادها و مراکز را گرفته است و نمی‌توان این بلیه اجتماعی را مختص گرایش سیاسی خاصی دانست. بر همین اساس یک کار جدی و ماندگار و باورپذیر در این حوزه باید ماهیت فراخطی و فراجناحی داشته باشد. گام اول در این زمینه خوب برداشته شد چون آقایان عبدی و توکلی به دو خط فکری و سیاسی متفاوت تعلق دارند.
۴- برخورد گزینشی در مبارزه با فساد، سمی مهلک برای این حرکت است. رسانه‌ها و روزنامه‌نگاران ضدفساد هم دست به گزینش نمی‌زنند. همین، یک ملاک خوب برای تشخیص «برترین»ها در این حوزه است.
منبع: اعتماد
منبع: الف