درمان های آینده بیماری آلزایمر که در دست بررسی هستند

تحقیقات بر روی بیماری آلزایمر همچنان ادامه دارد. درک چگونگی ایجاد و پیشرفت بیماری آلزایمر در مغز انسان یکی از عمده ترین حوزه های تحقیقی دانشمندان را به خود اختصاص داده است. چنین اطلاعاتی می تواند متخصصان را در کشف روش های بهتر برای پیشگیری، تشخیص درمان و مراقبت یاری دهد.
راه بردهای مورد مطالعه بدین قرارند :
• درمان ضدآمیلوئیدی. شناخت بهترساز و کارهای مربوط به تشکیل بلاک های آمیلوئیدی و تجمع بالقوه سعی آنها در مغز افراد مبتلا آلزایمر، بسیاری از دانشمندان را به جستجوی راه هایی برای از بین بردن این تجمعات پروتئینی یا پیشگیری از تشکیل آنها را داشته است. اینکه آیا کاهش تشکیل پلاک آمیلوئیدی در پیشگیری از آلزایمر تا چه حد موثر است موضوعی است که محققان امیدوارند در آینده ای نزدیک پاسخ آن را پیدا کنند.
• ترکیبات ضد التهاب. دانشمندان در حال تحقیق و بررسی بر روی شماری از ترکیبات ضد التهاب برای پیشگیری از زوال بیشتر نورون ها هستند. گفته می شود کاهش پاسخ التهابی مغز افراد آلزایمری به این امر کمک می کند. برخی از داروهای در حال تحقیق عبارتنداز : پردنیزون، داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی (ان- سدها) و مهار کننده های COX-2
• استروژن. برخی از تحقیقات حاکی است که هورمون درمانی پس از یائسگی می تواند خطر ابتلا به آلزایمر در زنان را تا ۴۰ الی ۵۰ درصد کاهش دهد. اما زمانی که از استروژن به عنوان شکلی از درمان آلزایمر در زنان استفاده شد. نتایج کار آزمایی منفی بود از آنجایی که اثرات استروژن هنوز به اثبات نرسیده است. زنان نباید از این دارو فقط به خاطر پیشگیری از ابتلا به آلزایمر استفاده کنند.
• آنتی اکسیدان ها. ویتامین E، سلجلین و گینکگوبیلوبا، آنتی اکسیدان هایی هستند که می توانند با نابودی رادیکال های آزاد و سمی، به پیشگیری از آسیب سلول های مغزی کمک کنند. رادیکال های آزاد، محصول فرعی عملکرد طبیعی سلول ها به شمار می روند. افزایش بیش از حد آنها می تواند لطماتی به عملکرد سلول های مغزی وارد کند.
• ترکیبات عصب رویان (نوروتروفیک). ععوامل عصب رویان پروتئین هایی هستند که به نمو و بقاء نورون ها کمک می کنند. یک نظریه در درمان بیماری آلزایمر این است که وارد کردن چنین عواملی به داخل مغز می تواند به نورون های آسیب دیده کمک کند.
منبع: مه شو