درمان آکنه در بیماران مختلف (۱)

هدف از درمان کاهش تولید سبوم ، از بین بردن کلنی باکتریایی و کومدولیتیک است.
توجه: برای درمان ، بیماران را در ۳ گروه طبقه بندی می کنیم: ۱ – بیمار با پوست چرب ۲ – بیمار با منافذ غیر ملتهب (مثل کومدون های سرسیاه و سرسفید) ۳ – بیمار با منافذ ملتهب (مثل پاپول ها و پوستول ها) و ۴ – موارد خاص ، شامل الف) آکنه ندولوکیستیک (ندول و کیست های ملتهب) ب) آکنه مقاوم به درمان در زنان پس از یک دوره مصرف ایزوترتینوئین
– بیمار با پوست چرب
موارد قابل توجه پزشک
– ضد آفتاب های فاقد چربی تجویز شود.
– تجویز ایزوترتینوئن با دوز پائین در پوست های بسیار چرب مفید است.
توصیه به بیمار
– صورت را با آب گرم شستشو دهند و از دفعات زیاد شستشو بپرهیزند.
– توصیه شود مواد آرایشی فاقد چربی مصرف کنند.
– بیماری با منافذ غیر ملتهب (آکنه خفیف)
در بیمار ترکیبی از کومدون های سرسیاه و سرسفید به همراه اندکی پاپول مشاهده می شود.
قابل توجه پزشک
– آداپالن برخلاف ترتینوئین موجب افزایش حساسیت به نور خورشید نمی شود و اثرات تحریکی کمتری نسبت به آن دارد.
– می توان به جای Clindamycin ، آنتی بیوتیک های دیگری مانند Tetracycilne , Cap 250mg هر ۶ ساعت، مصرف برای هفته ها ، Doxycycilne , Tab 100 mg هر ۱۲ ساعت به مدت ۶ ماه ، Cotrimoxazole, Tab400/ 80mg هر ۱۲ ساعت مصرف برای ماه ها ، Erythromycin , tab 400mg هر ۶ ساعت ، برای هفته ها مصرف شود.
– توجه شود از عوارض مهم کلیندامایسین کولیت با غشاء کاذب می باشد که در صورت بروز اسهال شدید در بیمار ، مصرف آن قطع و یا آنتی بیوتیکی دیگر جایگیزین شود.
– داکسی سیکلین ، تتراسایکلین و مینوسیکلین در حاملگی و کودکان زیر ۸ سال منع مصرف دارد به جای آن می توان اریترومایسین را تجویز نمود.
منبع: مه شو