حساسیت هایی که پارچه لباس برای پوست به وجود می آورد

لباس ما ممکن است از علل اصلی درماتیت یا التهاب های ناشی از شغل خاصی باشد. منشا درماتیت ممکن است خود پارچه یا مواد افزودنی به آن باشد. گاهی جنس لباس و ماده افزودنی هیچ دخالتی در بروز حساسیت ندارند بلکه این اندازه لباس است که اگر تنگ و چسبان باشد ، با بستن راه ترشح غدد عرق و چربی موجب بروز حساسیت و ایجاد عرق سوز به ویژه در فصل گرما می شود.
طبیعی یا مصنوعی؟
الیاف پارچه، معمولا مصنوعی ، طبیعی یا ترکیبی از هر دو است. الیاف طبیعی مانند ابریشم و پشم از پروتئین ساخته شده اند و الیافی مانند کتان از سلولز گیاهان تهیه می شوند.
پلیمرهای مصنوعی شامل نایلون ، پلی استر ، فایبر گلاس و چرم است. همه انواع الیاف های طبیعی و مصنوعی موجب بروز درماتیت تماسی حساسیتی یا تحریکی می شوند اما نوع آلرژیک به ندرت دیده می شود. برای مثال بعضی از افراد مبتلا به درماتیت بدون دلیل ، ممکن است به الیاف پشمی حساس باشند در حالی که حالت آلرژیک و افزایش حساسیت وجود ندارد.
واکنش های آلرژیک یا تحریکی ممکن است به علت استفاده از لباس هایی از جنس چرم، رزین های فرمالدئید ، مواد افزودنی شیمایی، رنگ های گوناگون ، چسب ها و عوامل تیره کننده که در روند ساختن لباس وجود دارد ، مشاهده شود.
الیاف الاستیک که در لباس های زیر یا در قسمت مچ بند آستین پیراهن به ویژه انواع زنانه وجود دارد و همچنین نوارهای الاستیک موجود در کش شلوار و لباس های زیر ممکن است موجب بروز درماتیت تماسی تحریکی شود و اگر در مناطق عرق کننده بدن باشد با اصطکاک و جلوگیری از تعریق ، وضعیت را بدتر می کند. یکی دیگر از انواع پوشش هایی که امروزه به آن توجه بیشتری می شود ، دستکش است به خصوص انواع لاتکس. این نوع دستکش ها به علت اینکه از جنس نایلون است با بستن منافذ غدد دست ها موجب بروز حساسیت تحریکی پوست و در مواردی هم حساسیت به مواد شیمیایی محافظت کننده از دستکش و موادی که ساخته شدن آن به کار می رود ، می شود مانند پودر تالک ، مواد افزودنی چرمی ، آنتی اکسیدان و مواد نگه دارنده یا حتی پروتئین خود لاتکس.
رزین های فرمالدئید که در صنایع پارچه بافی برای ضد چروک کردن پارچه های کتان یا کتان و پلی استر به کار می رود ، ممکن است موجب بروز حساسیت پوستی شود که علت حساسیت به علت وجود رزین است نه به علت فرمالدئید.
منبع: مه شو