حرکات ممنوعه ورزشی برای عضلات دو مفصلی
برخی از عضلات بدن، به ویژه عضلات اندام های فوقانی و تحتای، از روی پیش از یک مفصل عبور می کنند، این عضلات را معمولا عضلات دومفصلی می گویند. عضلات دو مفصلی برای خم کرن کامل و یا به صورت هم زمان با آن برای باز کردن کامل تمام مفاصلی که آنها از روی ان عبور می کنند، بسیار کوتاه هستند. برای مثال، عضلات بخش خلفی ران (همسترینگ)، عضلات دو مفصلی هستند که می توانند مفصل ران را باز مفصل زانو را خم کنند، ولی این دو عمل را نمی توانند در یک زمان به طور حداکثر و در دامنه کامل انجام دهند. با استناد به توضیحات فوق، در انجام دادن تمرینات ورزشی باید عضلات دو مفصلی را شناسایی کرده و به نحوه فعالیت های آنها توجه خاص شود و از طرح حرکاتی که فعالیت هر دو مفصل در آن به طور هم زمان اجرا می شود خودداری کرد.
ناکار آمدی فعال واحد عضلانی – وتری
زمانی که یک واحد عضلانی – وتری در یک وضعیت کاملا کوتاه شده دوباره منقبض می گردد، در نتیجه، نیروی کمی را تولید می کند و اصطلاحا گفته می شود که آن واحد عضلانی وتری در نارسایی یا نا کارآمدی فعال قرار دارد (الفتمین۱۹۶۶). این حالت بیشتر در آن واحد عضلانی – وتری که از روی بیش از یک مفصل عبور می کند، اتفاق می افتد. برای مثال، عضلات بخش خلفی ران (عضلات همسترینگ) مفصل ران را باز کرده و مفصل زانو را خم می کنند.
با وجود این، تارهای عضلانی در عضلات همسترینگ به اندازه کافی طویل نیستند تا مفصل ران را به طور کامل بازکنند و هم زمان با ان مفصل زانو را خم نمایند. در صورتی که یک فرد سعی کند مفصل ران پای خود را به طور کامل بازنماید و درهمان زمان، مفصل زانوی همان پا را به طور کامل خم کند، او قادر نخواهد بود تا مفصل زانو را بیش از ۹۰ درجه خم نماید. اما اگر این فرد مفصل ران را خم کند و سپس سعی کند تا مفصل زانو را به طور کامل خم نماید، او قادر خواهد بود تا مفصل زانو را تا تقریبا ۱۴۰ درجه خم کند.
همچنین می توان انجام حرکت خم کردن انگشتان دست را هم زمان با خم بودن مچ دست مثال زد. برای خم کردن انگشتان دست و مشت کردن محکم آن، عضلات خم کننده انگشتان دست باید در حدود ۳۷ میلی متر کوتاه شوند. از آنجا که ۲۷ تا ۳۷ میلی متر، کاملا در دامنه عملکردی و مؤثر طبیعی عضلات خم کننده انگشتان دست قرار دارند، از این رو، این عضلات می توانند هردو حرکت فوق را به طور مجزا انجام دهند.
با این وجود، این عضلات نمی توانند هردو حرکت فوق را به طور هم زمان انجام دهند، زیرا برای انجام هردو حرکت، این عضلات باید در حدود ۴۵ میلی متر(۲۷ میلی متر به علاوه ۳۷ میلی متر)کوتاه شوند که دراین صورت، دچار حالت ناکار آمدی فعال خواهند شد (الکساندر ۱۹۹۲). بنابراین، عضلات خم کننده انگشتان حرکت خم کردن انگشتان (مشت کردن) را فقط در زمانی می توانند انجام دهند که مچ دست در حالت صاف نگه داشته شده و گرایش این عضلات برای خم کردن مچ دست خنثی می شود.
از توضیحات فرق می توان نتیجه گوشت، اگرچه فواید و مزایای اصلی عضلات دومفصلی و وضعیت های ناکارآمدی فعال عضله این است که به جای این که تنش در دو عضله یا بیش از آن تولید شود، ترجیحا در یک عضله تولید می شود و با انجام این کار از هدر رفتن انرژی جلو گیری می شود، اما بهتراست که روش های درست تمرین و تقویت این عضلات را دانسته و از کشش های اشتباه عضلات دو مفصلی پرهیز می کنیم و در حالتی که عضله کاملا کوتاه شده و منقبض است از آن انتظار تولید نیروی بیشینه نداشته باشیم. مسلما آگاهی از وضعیت هایی که عضله در شرایط ناکارآمدی فعال قرار می گیرد می تواند در درک بهتر حرکات ممنوع یاری رسان باشد و قطعا بجاست که از طرح تمریناتی که عضله به حالت غیرطبیعی در نارسایی فعال قرار می گیرد خودداری کنیم.
منبع: مه شو