حرکات ممنوعه ورزشی از نظر ساختار اسکلتی

‏ازنظر ساختار اسکلتی ممنوعیت این حرکات با توجه به تحت فشار قراردادن و آسیب به دو بخش (الف) اسکلت محوری و (ب) اسکلت ضمیمه از مورد بررسی قرار می گیرد.
‏محدویت های حرکتی استخوازن باز و در مفصل شانه
‏به دلیل سطح تماس کم عمیق و نسبتا کوچک سطوح مفصلی شانه و فشارهای نسبتا زیاد منتقل شده به وسط مفصل شانه به هنگام انجام اعمال قوی و نیرومند دست، این مفصل مستعد در رفتگی در تمرینات با شدت زیاد است. حرکات مفصل شانه معمولا به دلیل برخورد قوس ها و زوائد استخوانی و وجود رباط های احاطه کننده آن محدود می شود. برای مثال : حرکت باز کردن مفصل شانه به واسطه برخورد گردن جراحی استخوان بازو به زائده آخرومی کتف محدود می گردد و حرکت دور کردن مفصل شانه به وسیله برخورد برجستگی بزرگ استخوان بازو و رباط غرابی آخرومی محدود می شود.
‏محدودیت های حرکتی مجموعه مفصلی آرنج
‏در آرنج سه نوع مفصل قرقره ای و یک محوره (بین زند زیرین و بازو)، کروی و دو محوره (بین زند زیزین و بازو)، استوانه ای و یک محوره (بین دو زند زیرین و زبرین) را می توان مشاهده کرد. بخش تدامی کپسول مفصلی آرنج و وجود زائده آرنجی باعث جلوگیری از حرکت بازکردن بیش از حد مفصل آرنج می شود و بخش خلفی کپسول مفصلی باعث جلوگیری از حرکت خم کردن بیش ازحد مفصل آرنج می شود. رباط های داخلی و خارجی مجموع مفصلی آرنج از انجام حرکات دور کر‏دن و نزدیک کردن آن جلوگیری می کند.
‏محدودیت های حرکتی مچ دست
مجموعه مفصلی مچ دست از نوع مفصل سینوویال است و از مفاصل بیضوی و سطحی به وجود آمده است. خم کردن، باز کردن، دور کردن، نزدیک کردن و حرکت دورانی از حرکات اصلی مجموعه مفصلی مچ دست محسوب می شوند. تمام این حرکات و نتیجه، ترکیب و تلفیق پیچیده از حرکات مچ دست و مفاصل میانی مچ دست انجام می شود.
اگرچه انجام حرکات مجموعه مفصلی مچ دست فراتراز هریک ازدامنه های طبیعی فوق می تواند منجر به ایجاد آسیب شود، ولی آسیب دیدگی مجموعه مفصلی مچ دست غالبا بر اثر انجام حرکت دورکردن بیش ازحد و معمولا به صورت ترکیب با حرکت بازکردن مچ دست اتفاق می افتد. این قبیل ‏حرکات ممکن است منجر به شکستگی استخوان ناوی مچ دست و یا زائده نیزه ای استخوان ‏زند زبرین شود. علاوه بر این، حرکات چرخشی در ناحیه مچ دست به دلیل مفاصل مسطح آن مضر است و احتمال ساییدگی در این ناحیه را در دراز مدت بالا می برد و بهتر است که برای گرم کردن و نرمش آن از حرکات خم کردن و بارکردن و دور و نزدیک کردن دست ها استفاده کرد.
محدودیت های حرکتی مفاصل انگشتان دست
‏به جز مفصل شست دست که دارای حرکات بسیار متنوعی است، بقیه انگشتان با این که از نوع مفصل زینی هستند ولی حرکت در آنها بسیار خفیف است و این به علت وجود لیگامنت های اطراف آنها و ساختار مفصلیشان است. ساختمان مفاصل انگشتان قرقره ای است و حرکت آنها طبیعتا حول محور فرونتال انجام می شود.
‏حرکت های فلکشن واکستنشن و همچنین هایپراکستنشن به مقدار جزئی در مفاصل استخوان های کف و بند اول انگشتان دست دیده می شود. بنابراین، در هنگام گرم کردن مچ دست رعایت این نکته الزامی است که به جای باز شدن زیاد مچ دست، در مفصل انگشتان هایپرا کستنشن شدید ایجاد نشود. یعنی این که به اشتباه دست ها را در حد فاصل بین نوک انگشتان و بند اول آنها قرار ندهیم.
منبع: مه شو