جلوگیری از وعدههای فسادزا
گروه اقتصادی_رسانه ها: فرشاد مومنی در روزنامه اعتماد نوشت:آنچه در مباحث اقتصادی در مناظره سوم مطرح شد به وضوح نشان داد هیچ یک از نامزدها از اطلاعات بایسته و کافی در زمینه اقتصاد و به ویژه اقتصاد ایران برخوردار نیستند تا این جای مساله چندان شگفتانگیز نیست چرا که سوابق تحصیلی هیچیک از آنها چنین چیزی را نشان نمیدهد. اما مساله حیاتی که در اینجا مشاهده شده این بوده است که اولا مشخص شد که کاندیداهای محترم از پشتیبانی مشورتی قابل اعتنا و صاحب صلاحیت هم برخوردار نیستند، یا حداقل چنین کسانی را که در اختیار دارند، قادر نبودند از مشاورههای آنها به شکل بایستهای بهره ببرند.
دوم اینکه در ماجرای صحبتهای دو تا کاندیدا که وعدههای رانتی داده بودند؛ و من در صحبتهای قبلی خود با مردم شریف ایران و نهادهای نظارتی گوشزد کرده بودم، به اعتبار این واقعیت اینها باید از منابع عمومی این وعدههای رانتی را تامین مالی کنند. کاملا تجربه تاریخی ١٠ ساله گذشته نشان داده بود که تولید رانت در دولت قبل به میزان حدود یک سوم تا یک پنجم وعدههایی که امروز دوباره از سوی دو نامزد رانتمحور مطرح شد، صرفا با هدف خرید محبوبیت از جیب بیتالمال مطرح میشود.
این مصداق بارز سوءاستفاده از موقعیت اجتماعی برای بهرهبرداریهای شخصی محسوب میشود و این تعریف کلاسیک از فساد در همه متون معتبر داخلی و جهانی است؛ و با کمال تاسف با همه هشدارهایی که اینجانب طی دو سال گذشته در این زمینه داده بودم و تذکراتی که به نهادهای نظارتی به ویژه مجلس دادم که فکری برای این آسیب پر فساد و فاجعه آمیز بکنند. اما متاسفانه به واسطه برخوردهای سهل انگارانهای که با این مسله شد در این جلسه این کاندیداهای رانتمحور مجددا همان وعدههای بحرانزا وفسادزا را تکرار کردند.
مساله بسیار حیاتی دیگری که به گمان من نیازمند برخورد فعال رسانهها هست این است که کاندیداهای رانتمحور علنا از پاسخ به این سوال مشخص که منابع این رانتهای جهش یافته از کجا قرار است تامین شود؟ طفره رفتهاند. به نظر من این یک برخورد غیر صادقانه و به غایت غیر شفاف و تاسف بار است و نشان میداد که گویی اینها میدانند برملا شدن منبع تامین مالی این وعدههای رانتی به گونهای دقیقا تجربه فاجعهآمیز دولت احمدینژاد در ابعادی وسیعیتر را تکرار خواهد کرد.
این کاندیداها آگاهانه با مردم غیر صادقانه برخورد کردند به این جهت از اینجا به عنوان یک کارشناس کوچک در حیطه اقتصادی ایران به مردم عزیز یادآور میشوم که در دولت احمدینژاد که وعده آن آوردن پول نفت بر سر سفره مردم بود با پرداخت ۴۵ هزار و ۵٠٠ تومانی در طول دوره مسوولیت آن فردکسری بودجههای خانوارهای ایرانی ۵/۴ برابر افزایش یافت و شاخص فلاکت در ماههای پایانی مسوولیت احمدینژاد به دو برابر در ماههای شروع این دولت رسید. به عبارت دیگر وقتی پرداخت ۴۵هزار و ۵٠٠تومان یک جیببری بیسابقه از ضعیفترین و محرومترین مردم کشور را به همراه داشت و فلاکت را در میان طبقات فرودست دو برابر کرد مردم عزیز باید مطلع باشند که وعدههای پرداختی بین ٣ تا ۵ برابر آنچه که در تجربه دولت احمدینژاد بود، میتواند فاجعههای غیرقابل تصوری را از نظر انسانی و اجتماعی و محیط زیستی به کشور تحمیل کند. این دوره انتخابات به هر حال میگذرد اما به نظر من دو مساله حیاتی وجود دارد که برای همه کسانی که به بقای ایران و حفظ تمامیت ارضی علاقهمند هستند، باید گوشزد کرد.
اول باید از نهادهای نظارتی بخواهیم که در فرصت چهار ساله تا انتخابات بعدی فکری برای پیشگیری از این رویههای فرصتطلبانه حساسیتزا و کشور بر باد ده بکنند و اجازه چنین رفتارهای دونشأنی به کاندیداهای دور بعدی ندهند. مساله دیگر بسیار مهم این است که به موازات ایفای مسوولیت نهادهای نظارتی رسانههای که به توسعه و بالندگی ایران و عزت مردم و عدالت اجتماعی باور دارند باید شرافتمندانه در زمینه وعدههای رانتی و فاجعهآمیزیهای آن به اندازهای روشنگری کنند که مردم بدانند هر کس وعده پول بیزحمت برای خرید رای و محبوبیت میدهد تخریب کننده آینده کشور است و حداقل چیزی که میتوانیم بگوییم این است که اگر کسانی از این کاندیداها تحت تاثیر جو قرار گرفتهاند و چنین وعدههای نامعقول و فاجعهسازی مطرح کردند پس از خارج شدن از جو انتخابات مسوولانه از ملت عذرخواهی کنند و تعهد بدهند که دیگر از طریقهای فسادزا به دنبال خرید رای و خرید محبوبیت نگردند.
منبع: بهارنیوز