جرات آموزی برای رو به رو شدن با دیگران

جرات آموزی
بسیاری از مضطرب جرات رو در رو شدن با دیگران را ندارند، به همین دلیل نمی توانند خواسته خود را مطرح کنند و «نه» بگویند. اگر از این نوع آد ها هستید، اصول و مهارت های جرات آموزی، به شما کمک خواهند کرد (البته بعد از آن که اضطراب تان را تا حدودی کنترل کردید.) فنون جرات به خرج دادن را از کتاب ها (به منابع مراجعه کنید)، کلاس ها یا مشاوران آموزش دیده و مجرب یاد بگیرید.
طرح های کنار آمدن
اگر می ترسید نتوانید با فلا وضعیت کنار بیایید، به راهبردهای زیر متول شوید. این راهبردها دو دسته هستند :
۱- فنون کنار آمدن مثال آرمیدگی، عقب انداختن نگرانی و خود تحلیلی عقلانی. از چند نوع فن کنار آمدن استفاده کنید تا دست شما باز باشد.
۲- پرت کردن حواس، برای آن که به چیزهای اضطراب آور فکر نکنید. خودتان را مشغول کارهای خاصی مثل کوتاه کردن چمن ها یا رنگ کردن ساختمان کنید و روی این نوع کارها متمرکز شوید. یا کارهای سرگرم کننده ای مثل حمام کردن ، تلفن کردن به دوستان، رمان خواندن و فیلم دیدن را انجام بدهید. ۱۰ تا ۲۰ مورد از این کارها را فهرست وار بنویسید.
قبل از اجرای راهبردهای خود، آنها را بنویسید. اقدامات خود را تا حد امکان به صورت واضح بنویسید و مطمئن شوید که اضطراب شما را کم خواهند کرد. یادتان باشد هدف شما از اجرای این راهبردها، کنار آمدن با وضعیت اضطراب آور است نه صرفا مهارت پیدا کردن.
خود آموزی مثبت
مردم معمولاً کارهایی را که نباید انجام بدهند، به خودشان گوشزد می کنند؛ برای مثال می گویند «از کوره در نرو» یا «این را خراب نکن». این نوع آموزش های منفی، به دلیل متمرکز کردن ذهن روی مخاطرات، اضطراب را تشدید می کنند.
به جای آن که به خودتان بگویید «نگران باش» یا «مراقب باش» از فن خود آموزی مثبت استفاده کنید. از واقع بینانه بودن آموزش های خود، مطمئن شوید : از دلگرمی دادن نابه جا و غیر عملی حذر کنید؛ برای مثال نگویید «همه چیز درست خواهد شد» یا «همه چیز تحت کنترل من است» چون این حرف ها لزوماً درست از آب در نمی آیند و غیر اثر بخش هستند. یا فقط در کوتاه مدت مفید هستند. خود آموزی واقع بینانه در بلند مدت نتیجه بهتری می دهد.
جمع آوری اطلاعات برا بهتر حل کردن مسئله
پیدا کردن راه حل، مستلزم دریافت اطلاعات است. در اینجا روش جمع آوری را توضیح می دهم :
* ببینید چه اطلاعاتی می خواهید. بعد از تعریف کردن مسئله، از خودتان بپرسید : «برای آن که مسئله ام را حل کنم چه اطلاعاتی می خواهم؟»
منابع اخذ اطلاعات را مشخص کنید – منابعی مثل تجارب خودتان، آدم های دیگر، کلاس ها، سازمان ها، کتاب هاف مجلات، کاست ها، فیلم های ویدیویی، اینترنت و غیره
* به منابع مشخص دسترسی مراجعه کنید.
* اطلاعات را استخراج کنید. انتخاب کنید؛ فقط اطلاعات مرتبط با مسائل را ثبت و خلاصه کنید.
* اطلاعات را ترکیب کنید. اطلاعات راترکیب کنید تا به راه حل برسید.
تمرین را از مسئله های نه چندان حساس شروع کنید
منتظر نباشید تا مسئله بزرگی پیش بیاید حل مسئله را روی مشکلات جزیی تر تمرین کنید. روش فوق را روی خودتان امتحان کرده و در صورت لزوم، آن را جرح و تعدیل کنید.
منبع: مه شو