جان ارزشمند و جایگاه سلامت نخبگان
مهناز تسلیمی*
هر روزه حوادث ترافیکی معضلی است که جان عزیز نخبگان و عزیران را به خزان مبتلا می‌سازد و این داستانها تکرار می‌شود و مقصری جز قضا و قدر پیدا نمی‌شود. مدتی بعد هم به دست فراموشی سپرده می‌شود.
گرچه تحصیل در پشت درهای بسته مدرسه نمی‌تواند روح پر شور و هیجان دانش آموزان و دانشجویان را اغنا کند و فعالیت های بیرونی تکمیلی، لازم و ضروری است اما چه می‌شود امنیت و سلامت در این محیط ها و برنامه های فوق برنامه آموزشی؟!
در ساختارهای حوزه های سلامتی و امنیتی رکن مهمی از این اقدامات نظارتی و اجرایی و فنی لحاظ می‌شود. زبان سلامت یک زبان بین المللی است ولی در مقام اجرا هر نوع کوتاهی و قصور با دلایلی همچون کمبود اعتبارات این محدودیت ها را رقم می‌زند و این دلیل و توجیه به عنوان پاسخی مدیریتی به افکار عمومی جامعه و حتی متخصصان و نخبگان هم مطرح می‌شود.
حضورمتخصصان و مراقبان سلامت در مدارس و دانشگاهها، تجهیزات ایمنی و مراقبتی داخل سازمانهای آموزشی و در اردوها و کمپ‌ها، تامینات بهبود تغذیه‌ای و بهداشتی دانش آموزان و دانشجویان، زیرساخت های بهداشتی در محل برنامه های تعلیم و تربیت، کتب و منابع آموزشی و پیشگیری، وسائل ایاب و ذهاب و… یک ادبیات مشترک و علمی و جهانی دارد و دریغ این که آیا فرزندان نخبه مملکت ارزش این سرمایه گذاری و هزینه را ندارند؟!
بنابراین اگر معیارها با حذف و دستورالعمل های تنبهی فقط در توان ارگانهای آموزشی است و صاحب نظر بودن آنها صرفا در آموزش است، حل مسئله راحت خواهد بود و خانواده ها تعیین تکلیف خواهند شد وگرنه در ساختارهای آموزشی می‌بایست از توان متولیان سلامت و متخصصان استفاده شود. اینان لازم است در این سازمانها اعمال اثر قویتر و واقعی‌تری داشته باشند، که هم تخص‌شان هست و هم جزء وظیفه رسمی‌شان واحکام صادره آنها علاوه بر سازمانهای صنعتی برای سایر نهادها نیز لازم الاجرا باشد.
*پژوهشگر سازمانهای آموزشی و متخصص آموزش سلامت و تربیت بدنی مدارس
منبع: بهارنیوز