تِکرار شکست و تَکرار پیروزی
روزنامه بهار: با وجود گذشت چند روز از اعلام نتیجه انتخابات۹۶ همچنان تحلیل‌ها و نظرات گوناگونی در خصوص این انتخابات به گوش می‌رسد. رسانه‌های اصولگرا به دو دسته تقسیم شده اند. دسته‌ای از این رسانه‌ها که متمایل به چهره‌های تندرو این جریان سیاسی هستند همچنان به دنبال نشانه‌های تخلف و تقلب در انتخابات می‌گردند و باورشان نمی‌شود که اکثریت، بار دیگر به آنان پاسخ منفی داده است. بخش دیگری از همین رسانه‌ها به دنبال توجیه‌های مضحکی از جنس آن چه در یادداشت اخیر مدیر مسئول روزنامه کیهان شاهدش بودیم می‌گردند و یا با جملاتی مانند آن که «ما قوی‌ترین اقلیت همه دوره‌های انتخابات در چهل سال اخیر هستیم» سعی در آرام کردن حامیان خود دارند. حامیانی که به واسطه تکیه کردن بر توهمات رهبران جریان اصولگرا مبنی بر اینکه اکثریت با آنان است و با تصور آن که «جمعیت اتوبوسی» رای اتوبوسی هم خواهد آورد نامزد محبوب خود را پیروز قطعی انتخابات می‌دانستند و شعار می‌دادند که «آخر هفته روحانی رفته» ولی در عمل آخر هفته آمد رئیسیِ محبوب آن‌ها به مشهد رفته است.
بخش اندکی از رسانه‌های جریان اصولگرا که به معتدلین این جریان سیاسی تمایل دارند هم مسیری درست را در پیش گرفته‌اند و با پذیرش شکست در انتخابات و تبریک به منتخب اکثریت به دنبال یافتن دلایل شکست‌های تکراری جریان اصولگرا در انتخابات۹۲ ریاست جمهوری، انتخابات۹۴ مجلس و انتخابات۹۶ ریسات جمهوری و شوراهای شهر هستند. به نظر می‌آید برای فهم دقیق‌تر تِکرار شکست برای جریان اصولگرا و تَکرار پیروزی برای جریانات اصلاحی می‌بایست با نگاهی فارغ از جناح‌بندی‌های مرسوم سیاسی به صحنه دوره‌های اخیر انتخابات نگاهی دوباره بیندازیم. اولین نشانه‌ای که در علت‌یابی برای این نتایج اخیر به چشم می‌آید دور شدن جریان اصولگرا از خواسته‌ها وتمایلات متن جامعه است. با مقایسه آن چه کاندیداهای این جریان سیاسی در انتخابات۹۶ گفته‌اند با گفته هایشان در انتخابات۹۲ می‌توان به این نکته رسید که گویا اصولگرایان نیز به خوبی متوجه این فاصله شده‌اند به گونه‌ای که در انتخابات اخیر نسبت به انتخابات گذشته کمتر شاهد آن بودیم که نامزدهای این جریان در پی مطرح کردن موضوعاتی در حوزهای سیاسی، اجتماعی و فرهنگی باشند. عرصه هایی که نظراتشان چندان مقبول جامعه نیست. اما مشکل از این جا آغاز می‌شد که مردم سوابق این افراد را در این زمینه‌ها فراموش نکرده‌اند و هر چقدر هم نامزدهای اصولگرا تلاش کنند چهره‌ای غیر از آن چه در واقعیت هستند را عرضه کنند فعلا با این روش امکان تاثیر گذاری بر مردم را به دلیل سوابق منفی گذشته شان نخواهند داشت، و از همین روست که حتی در انتخابات۹۶ هم که همگی به پشتیبانی از یک کاندیدای واحد روی آوردند هم باز خبری از عبور کردن از سد سبد رای ثابت همیشگی نبود. دیگر علت تِکرار شکست اصولگرایان حذف بزرگان این جریان سیاسی از روندهای تصمیم گیری است. عدم وجود رهبری واحد در این جریان سبب آن شده است که افرادی از اقلیتی تندرو که جز خود دیگران را مصداق باطل می‌پندارند تمامی فرآیندهای تصمیم گیری را در اختیار گرفته و عرصه را بر عقلای با تجربه این جریان تنگ کنند.
دور افتادن قابل ملاحظه از خواسته‌های مردم و همین طور عدم وجود رهبری واحد در این جریان سبب آن شده است شاهد تِکرار شکست‌های پیاپی برای این جریان سیاسی باشیم. در خصوص تَکرار پیروزی‌های جریان اصلاحات در چند دوره اخیر انتخابات هم باید اندیشید تا هم از این کامیابی‌ها غره نشد و هم در دوره‌های آتی مسیر را اشتباه نرفت. با بررسی دوره‌های مختلف انتخابات می‌توان متوجه شد که در کسر قابل توجهی از این دوره‌های انتخابات که ساختار قدرت اجازه حضور اصلاح طلبان در رقابت‌های انتخاباتی را داده است اهداف و برنامه‌های اعلامی جریانات اصلاحی با آن چه مردم می‌خواهند هم‌پوشانی قابل ملاحظه‌ای داشته است. آنان به خوبی خلاء‌های واقعی زندگی روزمره مردم را یافته‌اند و فهمیده‌اند که می‌بایست در کنار داشتن برنامه هایی برای اقتصاد و معیشت مردم به موضوعاتی دیگر نیز توجه ویژه‌ای نشان داد. برخی از تحلیل‌گران معتقدند که افزایش قابل ملاحظه آراء روحانی نسبت به انتخابات۹۲ دقیقا به واسطه همین پررنگ کردن برخی از موضوعات در یکی دو هفته آخر تبلیغات انتخاباتی بوده است. موضوعاتی که طرف مقابل تمایلی به صحبت درباره آن‌ها نداشت زیرا می‌دانست اگر در آن موضوعات سخنی بگوید قطعا دیدگاه هایش خلاف خواست و نظر اکثریت خواهد بود. دیگر علت تَکرار پیروزی‌ها برای اصلاح‌طلبان وجود فردی همچون رییس‌جمهور اسبق کشور در جایگاه رهبری این جریان سیاسی- اندیشه‌ای است. اگر جریان اصلاحات فردی همچون او و محبوبیت غیر قابل تصورش را در کنار خود نمی‌داشت قطعا امکان تحقق این پیروزی‌ها حداقل به این شکل وجود نداشت. این نکته از جهاتی می‌تواند نگران کننده هم باشد، زیرا رای دادن مردم به واسطه محبوبیت یک شخص بالاخره روزی به هر دلیلی به خط پایان خود خواهد رسید و به نظر می‌آید که اصلاح‌طلبان اگر باز هم خواهان تَکرار موفقیت‌هایشان در انتخابات هستند می‌بایست در کنار استفاده از راهنمایی‌ها و هدایت‌های رهبر جریان اصلاح‌طلبی کشور سازوکارهای مقبولی را برای بسط و گسترش فعالیت‌های واقعی حزبی فراهم سازند.
منبع: بهارنیوز