تومورهای خوش خیم کبد را بیشتر بشناسید

سه نوع تومور خوش خیم کبدی وجود دارد که هر سه عمدتاً در خانم ها ایجاد می شوند. این تومورها عبارتند از: همانژیوم ها، آدنوم ها و هیپرپلازی گرهی کانونی (focal nodular hyperplasia:FNH).
همانژیوم ها شایعترین تومورهای خوش خیم کبد و کاملا خوش خیم هستند. FNH معمولا خوش خیم است و به درمان نیاز ندارد. آدنوم ها در ارتباط با مصرف قرص های ضد بارداری ایجاد می شوند و میتوانند موجب درد، خونریزی یا پارگی و ایجاد مشکلات حاد شوند. آدنوم ها گاهی بدخیم می شوند و ۳۰ درصد خطر خونریزی دارند. همانژیوم ها نیاز به درمان ندارند مگر آنکه انتشار آنها علایم ایجاد کند. به دلیل تفاوت این سه نوع تومور با یکدیگر، از نظر احتمالی بدخیم شدن، تمایز آنها از طریق استفاده از رادیولوژی ضرورت دارد. معمولا آدنوم ها را به دلیل احتمالی بدخیم شدن با جراحی خارج می کنند. بهترین روشی تشخیصی، انجام CT اسکن سه فازی است. MRI برای تشخیصی بافت جوشگاهی مرکزی FNHحساسی تر است.
تومورهای بدخیم کبد
کار سینوم سلولی کبدی (کارسینوم هپاتوسلو لار؛ ۵ S (hepatocellular carcinoma; HCC میلیون نفر به این بیماری مبتلا می شوند و نسبت ابتلای زن به مرد حدود ۴:۱ است. میزان بروز بیماری با میزان مرگ ناشی از آن برابر است. در ایالات متحده آمریکا حدود ۴ میلیون نفر، ناقلی مزمن ویروس هپاتیت C هستند که تقریبا ۱۰ درصد از آنها (۴۰۰۰۰۰ نفر) در خطر ابتلا به سیروز قرار دارند و حدود ۵ درصد از این گروه (۲۰۰۰۰ نفر)، به طور سالیانه مبتلا به کارسینوم هپاتوسلو لار می شوند. دو عاملی مستعد کننده شایع دیگر این نوع سرطان کبد، ویروس هپاتیت B و مصرف مزمن الکل هستند.
نکته: احتمالا پرقدرت ترین ماده شیمیایی طبیعی سرطانزای کبد، فرآورده ی قارج آسپرژیلوسی، موسوم به آفلاتوکسین B است که در غلاتی که در مکان های گرم و مرطوب نگهداری می شوند و بادام زمینی، پسته و برنج های انبار شده در خارج از سردخانه و یخچال یافت می شوند.
علایم بیماری عبارتند از: درد شکم، کاهش وزن، ضعف، احساسی پر بودن و تورم شکم، یرقان و تهوع، تورم شکم ممکن است در اثر تجمع مایع (آسیت) ثانویه به بیماری مزمن کبدی زمینهای ایجاد شود یا ناشی از گسترش سریع تومور باشد. یرقان معمولا به دلیل انسداد مجاری داخل کبدی در اثر بیماری کبدی زمینه ایجاد می شود. در معاینه، بزرگی کبد شایع ترین علامت است و در ۵۰ تا ۹۰ درصد بیماران دیده می شود. آسیت (تجمع مایع در شکم) در ۳۰ تا۶۰درصد موارد وجود دارد. تشخیص بیماری با سنجشی سرم شناسی آلفا – فیتوپروتئین (Cl – FetOprotein: AFP) که نوعی نشانگر تومور است، سونوگرافی کبد، CT اسکن مارپیچی / سه مرحله ای شکم و MRI صورت می گیرد. نمونه برداری (بیوپسی) کبد موجب تشخیص قطعی بیماری می شود. درمان مراحل اولیه بیماری به طور موفقیت آمیز با روش های مختلف، شامل جراحی، ریشه کنی موضعی (سوزاندن تومور با حرارت یا رادیو فرکانس) و تزریق موضعی اتانول یا اسید استیک انجام می شود.
در مراحل پیشرفته تر بیماری، چنان چه سیروز کبدی ایجاد نشده باشد می توان از برداشتن قسمت وسیعی از کبد استفاده کرد ولی پیش آگهی این درمان خوب نیست. از شیمی درمانی سیستمیک در بسیاری از موارد استفاده می شود. شیمی درمانی منطقه ای که در آن، دارو در سرخرگ کبدی تزریقی می شود در برخی موارد به کار میرود.
از جمله سرطان های دیگر کبد می توان کارسینوم هپاتوسلو لار فیبرو لاملار (FL – HCC)، همانژیوآندوتلیومای اپیتلیویید (EHE) و کلانژیو کار سینوما (CCC) را نام برد.
منبع: mahsho.com