تفاوت امام با فقهای همعصر و پیش از خود
حجت الاسلام محسن غرویان به روزنامه اعتمادگفت:معتقد نیستم که امام خمینی(ره) در نگاه خود به تشکیل حکومت و به بحث ولایت فقیه، تحت تاثیر شدید اساتید یا معاصران خود بود.
به هر حال، بحث ولایت فقیه در کتاب‌های دیگران مثل شیخ انصاری، صاحب جواهر، میرزای نایینی مطرح شده بود اما نه به گستردگی‌ای که امام خمینی(ره) آن را مطرح کرد و در واقع این امر، منحصر به خود ایشان بود و دیدگاه وسیعی که امام خمینی در بحث ولایت فقیه داشت. ایشان معتقد بود ولی فقیه مانند پیامبران و امامان وظیفه دارد که حکومت تشکیل بدهد و به عنوان یک فقیه برای خودشان مسوولیتی را احساس می‌کردند. حرف دیگران این بود که فقها در حد امور حسبیه ولایت دارند اما امام خمینی(ره) بیش از امور حسبیه قایل به ولایت بود که تفصیل این مطالب باید در بحث‌های فقهی مطرح شود.
* امام خمینی(ره) از نظر ذاتی و ژنتیکی یک فرد انقلابی بود. یعنی پرشور، پرحرارت و شجاع و بی‌باک بود. این ویژگی‌های روحی و ثبات شخصیتی امام(ره) نیز تاثیر خود را بر انقلاب و توانایی ایشان برای تشکیل حکومت اسلامی گذاشت. این شهامتی که در امام باعث رهبری یک حرکت انقلابی شد در دیگر فقها وجود نداشت و این باعث شد که امام جرات و شهامت به خرج دهد و از زندان و شکنجه و برخورد رژیم شاه نترسد و همه اینها را به جان خرید و انقلاب کرد. البته از نظر دیدگاه فقهی، سایر فقها هم مطالب و اصول را می‌دانستند اما شجاعت امام را نداشتند.
*این نکته را نیز نباید از نظر دور داشت که فقط دیدگاه فقهی امام(ره) نبود که در انقلاب تاثیر داشت بلکه مسائل گوناگون شامل سخنرانی‌های امام، شجاعت، مردمی بودن و صحبت صریح ایشان با مردم موجب شد مردم به امام اعتماد کنند و دلسوزی که ایشان نسبت به مشکلات مردم داشتند موجب محبوبیت ایشان در بین مردم شد و سپس این محبوبیت با مظلومیتی که در پی تبعید شدن‌شان همراه بود، سبب شد تا شخصیت امام به عنوان یک فقیه انقلابی مردمی شناخته شود و این مساله منجر به جذب مردم و همراهی مردم با حرکات و تصمیمات انقلابی امام(ره) شد.
منبع: alef.ir