ترامپ آن‌ها و اقدامات ما

گروه سیاسی- رسانه‌ها: دیگر در این روزها می‌توان به سا دگی نوع مواجهه ایالات متحده در دوران‌ ترامپ با ایران را حدس زد؛  افزایش فشارها از طریق اهرم تحریم، لفاظی‌های تهدید آمیز و احتمال ارتکاب حماقتی مانند آنچه جرج دبلیو بوش در عراق و افغانستان مرتکب شد.  قاعدتا باید برای هر یک از این سه گزینه روی میز‌ ترامپ تصمیم‌گیران در این سوی میدان تدابیری را اندیشیده باشند. به واسطه آن که تصویر روشنی از تدابیر پیش بینی شده از سوی نهادهای تصمیم‌گیر به مشاهده‌گران دنیای سیاست ارائه نشده، این دلواپسی وجود دارد که نکند مسئولان کشور در وقت تصمیم گیری دچار خطای محاسباتی شده و شاهد نوعی سردرگمی در تصمیم گیریها باشیم. از این رو به نظر می‌رسد می‌توان با لحاظ کردن برخی مسائل که ناگفتنی است چارچوب‌های کلی برای مواجهه با سیاست‌های مخرب‌ترامپ علیه کشورمان برای مردم شرح داده شود. برای مقابله با افزایش تحریم‌ها در حوزه‌های غیر هسته‌ای انتخابی پیش روی کشور وجود دارد که در صورت برگزیدن آن از سوی تصمیم‌گیران می‌توان با حفظ خط قرمز ممنوعیت مذاکره مستقیم با امریکا نتایج مفیدی را شاهد بود و اثرات منفی وضع تحریم‌های آینده از سوی دولت‌ترامپ بر زندگی مردم حاضر در متن جامعه را کاهش داد. در شرایط حاضر ظاهرا مذاکره دو جانبه با ایالات متحده در موضوعات غیر هسته‌ای ممنوع اعلام شده است اما در واقعیت شاهد آن هستیم که در عمل امکان مذاکره جدی در موضوعات پرونده‌های اختلافی و تنش زا بین ایران و غرب با سایر کشورهای غربی هم وجود ندارد. ایران در دوران‌ترامپ می‌بایست با وجود اینکه امکان مذاکره مستقیم با امریکا فراهم نیست با کشورهای اروپایی باب مذاکره جدی برای حل و فصل اختلافات و موارد تنش زا را باز کند. نتیجه چنین مذاکراتی حتی اگر ملموس و قطعی نباشد هم می‌تواند از احتمال همراهی کشورهای اروپایی با فشارهای امریکا بکاهد. در روزهای اخیر شاهد سفرهای مقامات اسرائیل به کشورهای غربی و برخی گمانه زنی‌ها در خصوص همراهی کشورهای منطقه با طراحی برای انزوا و فشار علیه کشورمان بوده ایم. این تحرکات نشان می‌دهد که‌ترامپ و حامیانش در منطقه به همراه اسرائیل به دنبال ایجاد ائتلافی فراگیر برای تکرار تجربه تلخ انزوای ایران در پرونده هسته‌ای هستند.  از همین رو به نظر می‌رسد که تصمیم گیران کشور تا بیش از این دیر نشده باید فکری برای این موضوع کنند. تجربه پرونده هسته‌ای به ما نشان داده است که می‌بایست با همه توان از همراه شدن هماهنگ قدرت‌ها علیه کشورمان جلوگیری به عمل آوریم؛ به این معنا که در مدت زمانی که تیم مذاکره کننده هسته‌ای ایران به رهبری حسن روحانی و پس از او در مدت کوتاهی با حضور علی لاریجانی به دنبال مذاکره جدی با اروپایی‌ها و چین و روسیه بود فشارهای ناشی از تحریم کمتر از دورانی بود که سعید جلیلی و تیم ناکارآمد همراهش میز مذاکره را با کلاس درس یکسان دید و به جای حل مسئله «بیانیه خوانی» می‌کرد. از این واقعیت گریزی نیست که بهترین شیوه برای مواجه شدن با طراحی‌های‌ترامپ سپردن کار به دست دیپلمات‌ها و تفویض اختیار به آنهاست و مذاکره جدی و مستقیم با دیپلمات‌های امریکایی راه بهتری برای مدیریت و حتی حل و فصل تنش‌ها است اما به واسطه محدودیت‌ها و ممنوعیت‌های صریح موجود گشودن باب مذاکرات جدی با اتحادیه اروپا می‌تواند راه جایگزین موقتی خوبی برای مواجهه با «ترامپی» شدن امریکا باشد.


منبع: baharnews.ir