تدبیر را هم چاشنی کار کنیم

محمد توکلیآنچه در نیمه شب یکشنبه برای محمود صادقی (نماینده تهران در مجلس) رخ داد و تلاش برای بازداشت او را می‌توان از زوایای مختلفی بررسی کرد. درباره‌ی مسائل حقوقی و قضایی این پرونده به واسطه‌ی عدم انتشار اطلاعات کافی چندان نمی‌توان قضاوتی داشت و می‌بایست با گذر زمان و شنیدن اظهارات همه اطراف این پرونده به تحلیلی جامع و منطبق بر واقعیات دست یافت اما در خصوص نحوه‌ی اجرای حکم گفتنی‌هایی است که قطعا مسئولان دستگاه قضا و ماموران اجرای این حکم بهتر از نویسنده‌ی این چند خط از آن آگاهند لیکن به دلیل آنکه همه محتاج تذکار و تذکر هستیم یادآوری آنها خالی از لطف نیست.اینکه نظام، تحت رصد همیشگی و زیر فشار توطئه‌های دشمنان خارجی و برخی در داخل است واقعیتی انکار ناشدنی و حقیقتی عیان است که اتفاقا تمام تصمیم گیران نظام نیز از آن آگاهند؛ در نتیجه‌ی چنین امری همواره می‌بایست برای هر اقدامی نوع تصویری که از اقدامات نظام توسط این عده به جامعه ارائه می‌شود را مدّ نظر قرار داد. مرجع تشخیص اینکه اقدامات این نماینده‌ی مجلس مستوجب چنین حکمی بوده یا خیر قاعدتا دستگاه قضایی است اما این موضوع که چنان اجرای حکمی آن هم در چنین زمانی تا چه حد می‌توانسته بهتر از این رخ دهد موضوعی است که می‌توان درباره اش اندیشید و به گفتگو نشست.اگر به جای آن ساعت شب و در روزی که در فردایش شاهد تطیلی نشریات هستیم در زمان معقول‌تری ماموران به خانه‌ی نماینده مجلس مراجعه می‌کردند بهتر نبود؟ اگر به جای این روند از طریق هیئت رییسه مجلس و مطابق قوانین عمل می‌شد نتیجه‌ی بهتری حاصل نمی‌شد؟ اگر اجرای این حکم به زمانی دور‌تر از نطق جنجالی اخیر این نماینده‌ی مجلس موکول شده بود احتمال سوء استفاده‌ی سوء استفاده گران کمتر نمی‌بود؟ اگر به جای برخورد قضایی از روش‌های دیگری برای حل و فصل این مسئله استفاده می‌شد امکان آن که مسئله با جار و جنجال کمتری ختم شود نبود؟به نظر می‌رسد می‌بایست پیش از اقدامات این چنینی به این پرسش‌ها و مانند آن اندیشید و در کنار مقررات خشک قانونی، تدبیر را هم چاشنی کارها کرد. بر فرض که آقای صادقی مرتکب جرمی هم شده باشند ایجاد چنین جوّی بیش از آن که باعث همراهی جامعه با عدلیه شود کفّه‌ی حمایت‌ها را به سمت نماینده‌ای که علی‌الظّاهر در این پرونده متهم است خواهد برد. فارغ از موضوع این پرونده، این یک گزاره بسیار ساده روانشناختی است که با دستان خود به مظلوم نشان دادن هر فردی که نامش به عنوان متهم در پرونده‌ای برده شده است کمک کنیم و باعث محبوبیت و یا حداقل ایجاد نوعی فضای عاطفی با افکار عمومی برایشان شویم آیا می‌تواند منطقی باشد و توام با تدبیر؟ پاسخ به این سووال اساسی، درستی یا نادرستی نوع برخورد یکشنبه شب را روشن می سازد.

منبع: baharnews.ir