تب حصبه تا چه حد جدی است؟

تب حصبه در صورت عدم درمان بسیار جدی و خطرناک است. حتی با وجود درمان، تعدادی از بیماران از عوارض بیماری جان سالم به در نمی برند سالمندان و افراد مبتلا به بیماری های مزمن به خصوص در برابر این بیماری آسیب پذیرند. در کودکان این بیماری خفیف تر است و عده ای هم ناقل مزمن حصبه می شوند.
در حدود یک سوم افراد مبتلا به حصبه دچار عوارض می شوند.خونریزی روده ای معمولاً در طول هفته سوم با کاهش ناگهانی فشارخون، افزایش ضربان نبض و علایمی از شوک و به دنبال آن خون در مدفوع تظاهر پیدا می کند.احتمال سوراخ شدن روده هم در هفته سوم وجود دارد. این حادثه باعث دل درد، به همراه سفتی و احساس آزردگی در اعماق شکم و افزایش دمای بدن و ضربان نبض می گردد.دیگر عوارض نادرتر حصبه عبارتنداز : سینه پهلو، جنون، التهاب پرده های مغز (مننژیت) و عفونت مثانه، کلیه یا ستون فقرات (استئومیلیت).
برای تشخیص تب حصبه، پزشک ممکن است از خون، ادرار و مدفوع شما نمونه برداری کند(یا درخواست دهد)، تا در آزمایشگاه از نظر سالمونلا تیفی کشت داده شود.
درمان
آنتی بیوتیک هایی برای درمان تب حصبه در دسترس هستند. داروی انتخابی بستگی به گونه باکتری دارد. دیگر اقدامات درمانی عبارتنداز : نوشیدن مایعات برای اجتناب از دفع آب بدن و خوردن غذاهای پرکالری و غیر حجیم به منظور تأمین مواد مغذی برای بدن که احتمالاً فرد در خلال بیماری از دست داده است. گاهی اوقات، تجویز مایعات وریدی (سرم) ضرورت پیدا می کند. از آنجایی که باکتری ها در مدفوع و ادرار وجود دارند، شستشوی صحیح دست ها بسیار حایز اهمیت است. همچنین از تماس با لباس ها و ملافه های آلوده به این باکتری خودداری کنید.
پیشگیری
فعلا دو نوع واکسن حصبه موجود است- شکل خوراکی و تزریقی، واکسن خوراکی متشکل از چهار کپسول است که به صورت یک روز در میان خورده می شوند. واکسن تزریقی به صورت یک دوز منفرد ارایه می شود. هر دو واکسن کمتر از ۱۰۰ درصد موثرند. افرادی که قصد سفر یا زندگی در ناحیه ای حصبه خیز را دارند یا احتمالاً در خلال یک همه گیری با این باکتری مواجه شده اند، باید واکسینه شوند.ناقلین حصبه نباید شغلی که به نوعی با مواد غذایی یا بچه های کوچک (پرورشگاه ها) در ارتباط است، اختیار کنند.
منبع: مه شو