به استقبال مردی که مرهم دردهایمان بود

دیشب با مصطفی رزاق کریمی ، عادل معمارنیا و علیرضا حبیبی به فرودگاه بین المللی امام ره رفتیم تا با افتخار تمام ،  قدخم کرده و میزبان یک مهمان بزرگ و انسانی به تمام قد انسان ،  با نود سال سن از اتریش باشیم . پروفسور گرهارد فرایلینگر  که سی و پنج سال پیش و در دوران جنگ ، وقتی اولین هواپیمای حامل مجروحین شیمیایی ایران اعم از زن و بچه و کودک در فرودگاه وین اتریش بر زمین نشست ، به درون هواپیما رفت و با تعجب سوختگی هایی را دید که در طول چهل سال پزشکی اش هرگز مشابه انها را ندیده بود .



دولت اتریش و رسانه هایش شروع کردند به توجیهات مختلف تا بتوانند حادثه را صحنه سازی ایران برای فریب جامعه جهانی نشان دهند ولی او تصمیمش را گرفته بود . وقتی او را دروغگو و جیره خوار ایران معرفی کردند برخلاف میل دولت اتریش و به بهانه سرزدن به چند بیمار مجروح جنگی اش به ایران و سپس جنوب کشورمان سفر کرد و در بازگشت شیشه ای پرتاپر از این مواد را در ساک خود جاسازی و  بدرون هواپیما برد و در فرودگاه وین بدور از چشم ماموران امنیتی و گمرک ان کشور به ازمایشگاه خود رساند تا سندی مسلم از بکارگیری سلاحهای شیمیایی توسط صدام برعلیه مردم کشورمان را به اثبات بر ساند.

او بیش از پانصد مجروح شیمیایی و غیر شیمیایی ما در جنگ را مورد تیمار و درمان قرار داده و اکنون بنا به تشخیص  دکتر معالجش در  اخرین سفر زندگیش دعوت مردمی ما را پذیرفته و به همراه پسرش به ایران سفر کرده . او امروز بعدازظهر در بازدید از موزه صلح و دیدار دوباره با  جانبازان شیمیایی اشکها ریخت و ما را از داستان عجیب و افسانه ای  پیگیری و افشاء ماجراهای بکارگیری سلاحهای شیمیایی در ان دوره ناجوانمردی،  برعلیه رزمندگان و بخصوص  زنان و کودکان در شهرها و روستاهایمان بشدت شگفت زده کرد.

او و پسرش مارکوس از انکه هنوز کسی در ایران به یاد آنان است بشدت متعجب بودند، ولی ما به عنوان انسانهای ایرانی وظیفه خود میدانستیم تا با این دعوت چند روزه و تنها به عنوان قطره ای کوچک از دریای محبت مردمانمان، در مقابل آن همه صداقت و ایستادگی در مقابل دنیای دون رسانه ها و دولت های ناجوانمرد جهان ،  از او تشکر و قدردانی هرچند ناچیز  داشته باشیم .

او واقعا انسان است ، واقعا … خودتان در عکس پیدایش کنید و برای سلامتی اش از ته دل دعا کنید.
 

منبع: alef.ir