با از دست رفتن میزان زیادی خون در بدن چه اتفاقی می افتد ؟

هنگامی که مقدار زیادی خون از دست برود، کمبود مایع از دست رفته خطرناک تر از کمبود اریتروسیت ها است. علی رغم ساز و کارهای جبران کننده بدن، کمبود مایع ممکن است به قدری باشد که مایع باقی مانده برای تامین فشار خون عادی کافی نباشد و این خود سریع تر موجب مرگ می شود تا کم خونی حاصل از خونروش.
گاهی بدون آن که خونی از بدن دفع شده باشد، بدن قدرت ساختن بعضی از اجزای سیستم ناقل اکسیژن را از دست می دهد. در این حالت (اگر فشار خون کم نباشد) خون دچار همان کمبودهایی می شود که از خونروش حاصل می گردد. یکی از نقایص آشکار اوضاع شیمیایی بدن که کم خونی را به وجود می آورد، ساخته نشدن هموگلوبین است. یعنی بدن در کمبود اجزای آهن دار در ضعف به سر می برد. به استثنای اتم های آهن، همه اجزای مولکول هموگلوبین، از عناصر موجود در مواد غذایی در بدن شکل گرفته و تغذیه می شود. بدین سبب تنها چیزی که ساخته شدن پروتئین هموگلوبین را مختل می سازد، تغذیه ناکافی به مدت طولانی است، این امر نه تنها ساخته شدن هموگلوبین را مختل می کند بلکه ساخته شدن همه انواع پروتئین بدن را از بین می برد.
گاهی کم خونی با وجود آهن کافی حاصل می شود. مانند آن که احتمالا عملکرد حمل اکسیژن مختل شده است. گاهی نقص در وضعیت شیمیایی بدن به وجود می آید، و هموگلوبین به وجود آمده، اندکی با هموگلوبین معمولی متفاوت می گردد لذا هموگلوبین غیر عادی کمتر از هموگلوبین معمولی در انتقال اکسیژن اثر دارد.
نوع فراوان چنین هموگلوبین غیر عادی، زمینه رشد بیماری کم خونی سلول داسی (sickle-cell anemia) را به وجود می آورد.
این نوع هموگلوبین کمتر از هموگلوبین معمولی محلول می باشد لذا هنگامی که اکسیژن خون کاهش می یابد، مانند رسوب اریتروسیت در سیاهرگ ها که هموگلوبین غیر عادی دارد، به سبب متبلور شدن، شکل های عجیب به خود می گیرد و گاهی به شکل هلال درامده، و همانند داس می گردد. اریتروسیت ها از شکل افتاده تر و به سرعت متلاشی می شوند و کم خونی به بار می آورند. این بیماری ارثی است و علاجی ندارد.
منبع: مه شو