این محرومیت برای کیست؟
محمد سررشته‌داری
روزنامه بهار
باید تصمیم درستی در مورد حاج صفی و مسعود شجاعی گرفت . هرچند که آنها خط قرمز را زیر پا گذاشته اند، اما با این وجود باید دید بهترین تصمیم چیست و آیا باید از آنها به دلیل نرفتن به کشور جعلی تقدیر کرد یا باید به آنها بابت بازی برابر یک باشگاه در خاکی دیگر اخم کرد؟
در همه پهنه ایران زمین کسی نیست که کشور اسرائیل رو به رسمیت بشناسد. با این وجود جریان مسعود ما و احسان ما چیز دیگری است. به نظر می‌رسد بچه هایمان را باید حمایت کنیم، جوان‌هایی نخبه و فعال که هدفی جز بالا بردن پرچم ایران زمین نه داشته‌اند و نه دارند.
خبر در این زمینه ساده بود و مفهوم:
محمدرضا داورزنی در گفتگو با صداوسیما بیان کرد: در ۳۸ سال گذشته هیچکدام از ورزشکاران ما در صحنه‌های مهم حتی المپیک حاضر نبودند مقابل ورزشکاران رژیم غاصب صهیونیستی که ما آنها را به رسمیت نمی‌شناسیم به میدان مسابقه بروند و اتفاق اخیر در شرایطی رخ داد که ما بارها با تهدیدهای کمیته بین المللی المپیک مواجه شده بودیم اما به دلیل اینکه این رژیم اشغالگر خط قرمزی برای ایران و ملت‌های مظلوم جهان است طبیعی بود که این حساسیت برای ملت شریف ما وجود داشته باشد. خیلی از جاها بوده است که ورزشکاران کشورمان طلای المپیک را از دست دادند تا پای ارزش‌های ایران اسلامی بایستند و از مردم مظلوم فلسطین حمایت کنند. وی در ادامه گفت: وقتی دو فوتبالیست ما بی تفاوت به این موضوع عمل می‌کنند به صرف اینکه تعهدی به باشگاهشان دارد، پس تعهدشان به ملت شریف ایران چه می‌شود؟ معاون وزیر ورزش افزود: این دو بازیکن قرارداد مالی با یک باشگاهی دارند که پول بگیرند و برای آن باشگاه بازی کنند اما اینکه بروند با نماینده رژیم منفوری که تمام گرفتاری های منطقه ناشی از اقدامات آن است، بازی کنند و بی تفاوت نسبت به همه این فشارها و همه جنایاتی که اسرائیلی‌ها انجام می‌دهند، به میدان بروند این وضعیت برای مردم ایران قابل تحمل نیست.داورزنی افزود: با این شرایط طبیعی است که فدراسیون فوتبال و کمیته انضباطی آن تصمیم جدی درباره آینده این دوبازیکن فوتبال بگیرد اما در حال حاظر به طور قطع مسعود شجاعی و احسان حاج صفی به تیم ملی فوتبال ایران دعوت نخواهند شد زیرا آنها خط قرمزها را زیر پا گذاشتند.»
حرف‌های داور زنی را چند بار می‌خوانیم. این تصمیم به سود چه کسی است؟ به نظر می‌رسد باید برخی تصمیم‌ها را دوباره بازخوانی کنیم.بچه‌های ما با وجود قرارداد حرفه ای که داشتند از رفتن به کشور اسرائیل سر باز زدند و در دیدار رفت حاضر نشدند به این کشور بروند و رسمی در پاسپورتشان مهر جعلی را بپذیرند. آنها مقاومت کردند و ما هم پشتشان بودیم و همیشه هستیم اما آیا می‌شود که آنها برخلاف قرارداد حرفه ای عمل کنند؟ این پرسشی است که باید منصفانه در مورد آن فکر کنیم. پاسخ واضح است. همینکه به کشور جعلی نرفتند عالی بود و شایسته احترام و تشویق اما نمی‌توانند بر خلاف قرارداد حرفه ای همیشه آن کنند که می‌پسندند. گاهی بحث حرفه ای جداست.
همین بچه‌ها و جوان‌ها اگر به اروپا رفته‌اند برای پول نبوده است چه بسا چون هزینه‌های زندگی در اروپا بالاست ضرر هم کرده باشند. آنها رفتند برای آینده، برای تیم ملی و برای آنکه اصول فوتبال را یاد بگیرند و مربی‌های آینده ما باشند. رفتند تا برای جام جهانی آماده‌تر باشند و در ترکیب تیم ملی برای اهتزاز پرچم ایران کمک کنند.پرسش اینجاست اینجا چه کسی ضرر می‌کند؟ ما یا رژیم اشغالگر قدس؟نباید در هیچ جنگی ما بازنده باشیم. در هیچ جنگی. اینها نخبه‌های ما هستند بچه‌های جنگ و موشک و بمب. اینها حالا آرزوی بسیاری از کشور‌های دنیا هستند. بچه‌های تحریم که از میان مشکلات برای ایران جنگیده اند و پرچم را بالا برده اند. شاید باید دوباره در مورد برخی موارد فکر کنیم. نخبه‌ها مال ما هستند، مال مردم ایران و تا روزی که عقیده اشان با من و ما یکی هست عزیز هستند. تا جایی که بتوانیم باید پشت این جوان‌ها باشیم که بروند و یاد بگیرند و برای ایران عزیز بکوشند. آنجا که نمی‌توانند باید چه کنند؟
بحث باشگاه با تیم ملی متفاوت است. در اروپا باشگاه‌ها هویتی مستقل از کشور‌ها دارند . به ترکیب رئال و بارسا و منچستر و بایرن نگاه کنید آنها آمیخته ای از مهاجران و مردمان کشور‌های دیگر هستند، آنها هویتی متفاوت از کشورهایشان دارند. آنها در تایید نظام حاکم نیستند. نمونه بارز آن بارسلوناست که در جنگ با حکومت پادشاهی اسپانیا است و حتی پرچمی متفاوت دارد. کسی بارسا را نماد اسپانسا نمی‌داند. آنها مستقلند و جدا.
در این مورد خاص هم همین اتفاق رخ داده است. می‌توان مثل دلواپس‌ها بابت هر چیزی دلواپسی داشت اما می‌توان کمی هم با رئوفت اسلامی یا نرمش قهرمانانه رهبری به ماجراها نگاه کرد.ما اینجا در روزنامه بهار سیاسی به این صفحه ورزشی نگاه نمی‌کنیم اما واقعا باید ورزش را تا جایی که می‌توان از سیاست جدا کرد. مثل همه دنیا.
ایدئولوژی همه ما همراه احسان و مسعود یکی است. دوست داریم سر به تن دشمن ایران زمین نباشد اما در پاره ای موارد به نظر می‌رسد در حال خودزنی هستیم و کم کردن قدرت و توان خودمان.وقتی یک تیم اروپایی به جوان‌های ایران نیاز دارد تا باشگاهی از کشور معلوم الحال را شکست بدهد برخی می‌توانند به این موضوع افتخار کنند.به هر موضوعی می‌توان از همه زوایا نگاه کرد. می‌توان مریم میرزاخانی را دشمن تصور کرد و می‌توان به او فخر فروخت. برخی چنین می‌کنند و برخی چنان. اما او –پروفسور ریاضی – به هر حال و با هر دیدگاهی جزو این خاک است و مایه افتخار ایران در سراسر جهان. این مورد آخر را نمی‌توان کتمان کرد. مسعود و احسان هم جزو این خاک‌اند. شاید- شاید باید آنها را هم جور دیگری دید. آنها مبارزه کردند و ما ندیدیم. آنها به خاک اسرائیل پا نگذاشتند در حالی که ممکن بود قراردادشان فسخ شود و باز ما ندیدیم.
اینک تصمیم جنجالی در رابطه با این بازیکنان تبعاتی برای فوتبال ما بهمراه دارد؛ با محرومیت مسعود شجاعی و احسان حاج صفی از تیم ملی، کم کم چهره‌های ورزشی به این مسئله واکنش نشان می‌دهند.مهدی مهدی کیا کاپیتان سابق تیم ملی با انتشار عکسی از مسعود و احسان می‌نویسد: «لحظاتی که باعث خوشحالی مردم ایران شدید هیچوقت از یاد نخواهد رفت. به امید روزی که سیاست دست از سر ورزش بردارد و عمل جای شعار را بگیرد. ای کاش به فکر زیرساخت‌های ورزش، ساختن چند ورزشگاه آبرومندانه و توجه به ورزش‌های پایه این مملکت، از بین برد فقر، اعتیاد، بیکاری و… بودیم نه اتفاقات لبنان و سوریه و عراق و… پاینده باد ایران و ایرانی.»
البته در کنار این واکنش‌ها باید منتظر نطق‌های آتشین کی روش هم بود چراکه او اثبات کرده که برای حفظ منافع تیم ملی با هیچ فرد و جریانی سر سازش ندارد.جالب اینجاست که فعلا کارلوس کی روش در این زمینه به طور کامل سکوت کرده و حتی بیانیه ای روی فیسبوک خود قرار نداده است. ظاهرا قرار است او در بازگشت به ایران با تاج در این باره صحبت کند.
نکته مهم این است که شجاعی و حاج‌صفی هر دو از بازیکنان کلیدی تیم ملی هستند. شجاعی که در سال‌های اخیر پیشرفت زیادی کرده، مغز متفکر تیم ملی به حساب می‌آید و اگر دعوت نشود، باید کی روش بازیکن جدیدی را برای این پست آماده کند چراکه اشکان دژاگه هم زیاد مصدوم می‌شود. حاج صفی هم در پست هافبک دفاعی یک مهره کلیدی به حساب می‌آید و بی شک با غیبتش، علی کریمی شانس بیشتری برای حضور در ترکیب به دست می‌آورد. البته کی‌روش نشان داده تغییرات در تیمش هیچگاه کیفیت را آنقدرها پائین نیاورده است.
منبع: بهارنیوز