این اردیبهشت چقدر شبیه آن خرداد بود

گروه سیاسی_رسانه ها: روزنامه اعتماد نوشت: دوازدهمین دوره انتخابات ریاست‌جمهوری با همه حرف و حدیث‌هایش به پایان رسید. جدای از پیروزی هر یک از کاندیداهای این دوره انتخابات، فصلی جدید در تاریخ سیاسی ایران باز شد.  فصلی که سرآغازش را باید بیست و نهم اردیبهشت ٩۶ دانست. روزی که چپ و راست، اصلاح‌طلب و اصولگرا و تندرو و اعتدالی تن به قاعده بازی کلاسیک سیاسی دادند و سعی کردند تا پای ماشین دموکراسی از توده‌های اجتماعی رای بگیرند. 
 

تن دادن همه جریان‌های سیاسی کشور به استانداردهای انتخابات حکایت از آن دارد که با وجود همه دلخوری‌های سابق، مردم رویکردی مثبت به صندوق رای دارند. چه آنکه جدای از توده‌های اجتماعی اعتدالگرا- اصلاح‌طلب که همواره صندوق رای را تنها محل مشروع انتقال قدرت و اختیار خود به حاکمیت و دولت می‌دانند کاری کرد تا اکثریت هادیان و آمران اصولگرا هم برای به محاق نرفتن، همه نیروی انسانی و لجستیک سیاسی خود را بسیج کنند تا پای صندوق رای بیایند.

 

تن دادن اصولگرایان به انتخابات یک پیروزی برای دموکراسی ایرانی خواهد بود. ایرانیان از طرفداران روحانی تا حامیان رییسی دیروز پای صندوق‌های رای رفتند تا یک بار دیگر بلوغ سیاسی خود را به نمایش بگذارند. رایی که دیروز به صندوق ریخته شد و رایی که خوانده می‌شود را باید مدرن‌ترین، مدنی‌ترین و تاریخی‌ترین رای و رفتار سیاسی شهروندان ایران دانست.

 

از سوی دیگر اما آنچه چشم‌نوازی می‌کرد تکرار دوباره دوم خرداد بود؛ یک بازی برد- برد بود. بازی‌ای که هم شهروندان در آن پیروز شدند و هم نظام سیاسی. هم «حماسه» محقق شد و هم «خواست ملی» به صندوق رای ریخته شد. حالا هم اکثریت مردم خوشحال‌اند و هم حاکمیت که مشارکت حداکثری را نمی‌تواند جز آری دوباره مردم در رفراندوم به نظام سیاسی ایران تعبیر نکند. دیروز، روزی بود که تاثیرش تمام محاسبات دشمنان ایران را بر هم خواهد زد. این روز همچون دوم خرداد ٧۶ باعث خواهد شد تا زیاده‌خواهان بین‌المللی که برای فتنه‌گری شان منتظر تغییر دست‌فرمان مدیریت اجرایی کشور بودند دوباره روی تحلیل‌های‌شان خط قرمز بکشند و عقب‌نشینی کنند.

 

بی‌تردید تحلیلگران جهانی به این ادراک می‌رسند که جنس تعقل و سیاست‌ورزی مدرنی که شهروندان ایرانی از خود به نمایش گذاشتند به این راحتی‌ها از وجود آنان زدوده نخواهد شد. «بیست و نهم اردیبهشت» یقینا همچون ٢خرداد٧۶ هرگز فراموش نخواهد شد، چرا که بلوغ سیاسی ایرانیان در معرض دید همه قرار گرفت. حتی کسانی که به نماد اعتدال‌گرایی در این انتخابات رای نداده‌اند دیگر می‌دانند که میانه‌روی، اعتدالگرایی و دوری از افراطی‌گری مطالبه اکثریت ایرانیان است. «بیست و نهم اردیبهشت» روز پیوند سیاست‌ورزی حرفه‌ای و روشنفکری واقع‌گرایانه بود؛ روزی که جنبش‌های اجتماعی با بازی‌های سیاسی و خرد جمعی، سر گمشده خود را یافت تا هرکسی دیگر نتواند نقش این سر گمشده را بازی کند.

 

«بیست و نهم اردیبهشت» روز جبران کاستی‌های «دوم خرداد» بود، روزی که فقر سیاست‌ورزان و فقر سیاست‌ورزی دوم خرداد ٧۶ با عقد برادری بزرگان و رهبران اعتدال‌گرایی و اصلاح‌طلبی برطرف شد تا رضایت در موج موج چهره‌های ایرانیان چشم‌نوازی کند. «بیست و نهم اردیبهشت» یک روز معمولی نبود. روزی است که فهم و ادراک و موقعیت سنجی اکثریت ایرانیان را به نمایش گذاشت. روزی است که بلندگوی تحریم انتخابات شکسته شد و مهر تاییدی کوبید پای سجلد نظام سیاسی ایران. «بیست و نهم اردیبهشت» فراموش نخواهد شد چرا که روز آشتی ملی و پایان قصه‌ها و غصه‌های بی‌اعتمادی است. سلام بر بیست و نهم اردیبهشت٩۶؛ فرزند خلف دوم خرداد٧۶.


منبع: بهارنیوز