انیمیشن «بچه رئیس»؛ پرواز در آسمان بیکران ذهن کودکان
– وصال روحانـی: در میان خیل فیلم‌های کارتونی موفق که طی سال‌های اخیر اکران شده‌اند. لفظ «ابتکاری» و واژگان «خلاق بودن» به کمتر فیلمی اطلاق شده و الگوهای تکراری در بین آنها زیاد بوده اما «بچه رئیس» که دو ماه و اندی از اکران آن می‌گذرد و ۱۶۹ میلیون دلار در امریکای شمالی و ۲۸۲ میلیون دلار در سایر مناطق و قاره‌ها فروش داشته، سزاوار این توصیف و کلمات تحسین‌آمیز و به مثابه پرواز در آسمان نامتناهی افکار و ذهن کودکان است.«The Boss Baby» براساس یک کتاب کمیک بوک کودکانه ۳۶ برگی نوشته مارلا فریزی و با بهره‌گیری از صدای الک بالدوین معروف برای یکی از کاراکترهای اصلی (که پسری خردسال اما سرشار از آرزوها و نیک‌اندیشی است) دارای ابتکارهای متعدد و ایده‌های جدید است و چنان فراگیر عمل می‌کند که می‌تواند هر فردی از هر طبقه سنی را راضی سازد.
یک رئیس کامل
مادر و پدر «تیم» اعتقاد دیگری دارند و روزی یک بچه و بهتر بگوییم چیزی به‌عنوان برادر کوچک را برای او به‌خانه می‌آورند ولی او نه هر بچه‌ای بلکه کودکی است که شبیه آدم‌های بزرگسال صاحب شغل و حرفه نشان می‌دهد و لباس پوشیدنش مانند آنها است و یک کیف کاری و شغلی محصول چنین فرآیندی را در دست دارد.
یک ویژگی عجیب این بچه این است که وقتی کسی اطراف وی نیست با صدای آدم‌های بزرگسال حرف می‌زند و یک رئیس کامل نشان می‌دهد و صدای او همان صدای الک بالدوین است که پس از فزون‌تر از ۳۵ سال بازیگری برای چنین فیلم‌ها و مواردی ایده‌آل نشان می‌دهد و حتی هوش او را نیز در زمان ارائه این صدا و ترسیم این کاراکتر به راحتی می‌توان حس کرد.
ایستادن مقابل شیطان
متفاوت و ویژه بودن این بچه به آرایه‌ها و وسایل او منحصر نمی‌شود. و به آرامی بر بینندگان مشخص می‌شود که وی مأموریتی مهم دارد و شرکت تولید بچه (!) کشور او را موظف ساخته با اتخاذ تدابیر لازم جلوی اقدامات کمپانی پاپیکو را بگیرد که از رقبای اصلی شرکت تولید بچه به حساب می‌آید.
سران پاپیکو با نیاتی شیطانی می‌خواهند کاری کنند که پدر و مادرها در سطح جهان از بذل توجه به بچه‌های خود غافل شوند و حتی بچه‌های پوشک پوش را تنها بگذارند و آواره سازند تا ریشه مهر و محبت در جهان خشک شود! برای «تیم» چاره‌ای نمی‌ماند جز اینکه با برادر کوچکی که تازه وارد زندگی او شده، دست به ائتلاف بزند و در راه دفع اقدامات پاپیکو و نظایر آن با وی همکاری کند.
در دست یک کارکشته
شاید گفته شود ایده ترسیم کودکانی که آنقدرها هم کودک نیستند، در دنیای سینما و فیلم‌های کارتونی چیزه تازه‌ای نیست و ما در گذشته دور و نزدیک این روال را در فیلم‌های «مرد خانواده دوست» و «ببین چه کسی حرف می‌زند» نیز دیده بودیم. با این حال تیم مک گراس در مقام کارگردان «بچه رئیس» چنان باابتکار کار می‌کند که جای تحسین دارد و او و فیلم تازه‌اش را از موارد مشابه قبلی تفکیک می‌کند.
مک گراس البته فردی تازه وارد به سلسله معادلات کارتونی نیست و مردی کارکشته و یکی از کارگردانان هر سه نسخه «ماداگاسکار» بود و فیلمنامه نویس «بچه رئیس» نیز مایکل مک کالرز بوده که روی دومین و سومین فیلم از مجموعه پلیسی اما مسخره و خنده‌دار «استین پاورز» با مایک مایرز همکاری کرده است و این عوامل سبب شده «The Boss Baby» با‌وجود تمامی تشابه‌های ظاهری و ساختاری‌اش از اکثر نمونه‌های قبلی بالاتر باشد و دلیل موفقیتش در گیشه‌ها و از دیدگاه منتقدان نیز همین مسأله بوده است.
حفظ ارزش‌های خانوادگی
«بچه رئیس» در عین حفظ خط سرگرم کنندگی آموزنده هم هست و بر ارزش خانه و خانواده و لزوم متحد و همپا بودن اعضای خانواده‌ها پای می‌فشرد و همسو با آن از قوت وسیع فکر کودکان و دامنه وسیع آن سخن می‌گوید و از این منظر شبیه به سری کارتون‌های «داستان عروسک» است که در آن حس و برداشت کاراکترهای عروسکی برای رسیدن به یک زندگی مسالمت‌آمیز و مفید به سطوحی بالا می‌رسد و صداقت این کاراکترها حرف اول را می‌زند و در کنار این اصول قوی، شوخی‌های کلامی و رفتاری فیلم نیز که به‌هرحال از نیازهای اصلی کارهایی از این دست است، بخوبی رعایت و اجرا شده است.
اوجگیری بیشتر الک بالروین
مشخصات فیلم
عنوان: «بچه رئیس»
محصول: شرکت‌های دریم وورکز و فاکس
تهیه کنندگان: رمزی نایتو و لسلی فلدمن
سناریست: مایکل مک کالرز
کارگردان: تام مک گراس
تدوینگر: جیمز رایان
موسیقی متن: هانس زیمر و استیو ماتزارو
طول مدت: ۱۰۹ دقیقه
صدا پیشه‌ها: الک بالدوین، استیو بوسکمی، جیمی کیمل، لیزا کودرو، مایلز باکشی، توبی مگوایر و جیمز مک گراس
منبع: برترینها