الهه حصاری؛ بازیگر نقش دهه هفتادی ها
ماهنامه دنیای زنان – ورتا چمانی: در میان بازیگرانی که این سال ها در سینما و تلویزیون کوشیده اند ایفای کاراکترهای مملوس دهه هفتادی را برعهده داشته باشند الهه حصاری جایگاه ویژه ای دارد. این بازیگر هرچند خودش متولد آخرین سال از دهه شصت است اما هم چهره کمابیش نوجوانانه اش و هم عادات رفتاریش در بازیگری و به خصوص نوع نگاهش موجب شده همواره به عنوان یکی از بهترین بازیگران ایفای نقش جوانان دهه هفتاد مورد توجه قرار گیرد.
الهه حصاری که یک فیلم معناگرایانه با نام «سوفی و دیوانه» را آماده اکران دارد به تازگی درگیر بازی در فیلمی با نام «بالن» شده است. «بالن» یک فیلم کاملا جوانانه است که کارگردانی به نام مسعود تکاور آن را می سازد؛ کارگردانی که هرچند نزدیک به دو دهه قبل اولین فیلم بلند خود با نام «پروانه های پشت دیوار» را برای سینما ساخت اما در سال های اخیر بیشتر در تلویزیون و شبکه خانگی فعالیت داشته و سریال هایی مانند «رهایی» و آثاری ویدیویی نظیر «بچرخ تا بچرخیم» را کارگردانی کرده است.
«بالن» داستان تعدادی جوان را می گوید که عازم سفری پرماجرا می شوند و می روند که به خیال خود یک شبه ره صدساله را بپیمایند اما طبیعی است که این سفر برایشان اتفاقات و ماجراهای مختلفی را رقم خواهدزد…
آغاز با نقش های کوتاه
الهه حصاری به مانند بسیاری دیگر از بازیگران تحصیلات دانشگاهی بازیگری ندارد. او لیسانس زبان انگلیسی و فوق دیپلم تربیت بدنی است اما از نوجوانی علاقه به بازیگری داشت و برای همین در دوران دبیرستان در گروه های تئاتر دبیرستان شرکت داشته و رفته رفته جذب گروه های تئاتر مدارس کشور شده و به موازات آن نیز کوشید آموزه های بازیگری را در یک آموزشگاه آزاد بازیگری پشت سر بگذارد.
حصاری در کلاس های بازیگری موسسه فرهنگی هنری (چهره های ماندگار) ثبت نام کرد و کوشید با حضور در این مدرسه دانش آکادمیک خود در بازیگری را افزایش دهد.
میانه دهه هشتاد بود که الهه حصاری با بازی در فیلم «نطفه شوم» وارد بازیگری حرفه ای شد. «نطفه شوم» فیلمی با نقد خرافات و آلودگی برخی جوانان به آن بود. فیلم البته آنقدر باکیفت نبود که مورد توجه مخاطبان قرار گیرد و برای همین حصاری هم به واسطه اش چنان که باید دیده نشد اما حصاری آن قدر تجربه گرا بود که حضور در چنین آثاری را امتداد دهد برای افزون کردن دامنه تجربیات. چنین بود که این بازیگر بعد از «نطفه شوم» در یک کمدی با نام «تاکسی نارنجی» ایفای نقش کرد؛ فیلمی به کارگردانی ابراهیم وحیدزاده که البته در زمره کمدی های روتین زمان خود بود.
ادامه با سینمای تجاری و سپس…
«زن ها شگفت انگیزند» و «زنان ونوسی مردان مریخی» دو فیلم تجاری حصاری بود که در هر دوی آنها ایفاگر دخترانی جوان که اغفال شده اند را ایفا می کرد. ایفای تیپ زن اغفال شده هرچند سال هاست در سینمای ایران جریان دارد و از زمان فیلم فارسی ها به روزگار معاصر و سینمای بدنه و حتی برخی سریال های تلویزیونی آمده اما ایفای نمکین این نقش ها که اسباب پیشبرد درام می شود موضوعی است که کمتر بازیگری بتواند از پسش برآید ولی حصاری شاید ناخواسته به واسطه حالات چهره اش از پس آن برآمد.
بعد از ایفای نقش در این دو فیلم تجاری فرصتی برای حصاری پیش آمد بلکه بتواند در آثاری متفاوت تر ایفای نقش کند. «آزادراه» فیلمی با مضمون تعارضات پیش آمده برای یک طلبه و همچنین «بیتابی بیتا» که روایتی داشت از زندگی دختران تنها در کلانشهرها از جمله آثار متفاوت بعدی بودند. در این میان «بیتابی بیتا» از این حیث که موجب شد الهه حصاری بعد از مدت ها نقش اول زن یک فیلم را ایفا کند می تواند جایگاهی ویژه در کارنامه وی داشته باشد.
در «بیتابی…» حصاری در نقش دختری جوان ظاهر شده بود که فعالیتیش در یک دندانپزشکی اسباب تهمت هایی ناروا می شود و پسری که به او دل بسته به دنبال نجات او از وضعیت پیش آمده است اما مشکل آنجاست که این دلبستگی هم سودی به حال دخترک ندارد و دختر جوان در بلبشوی مناسبات غلط کلان شهری همچون تهران ذره ذره دچار دگرگونی می شود.
تجربه فضاهای متفاوت
«انتهای خیابان هشتم» امتداد منطقی مسیری بود که حصاری بعد از «آزادراه» و «بیتابی…» برای تجربه فضاهای متفاوت در پیش گرفته بود. فیلم آن قدر تلخ بود که مدت ها طول بکشد تا بتواند روانه اکران شود اما اثرگذاری درام آن قدر بود که بتواند مورد توجه مخاطبان قرار گیرد.
«قاعده تصادف» نقطه عطفی در کارنامه الهه حصاری است. فیلمی که با حضور تعدادی از بازیگران جوان سینمای ایران و با روایت داستانی مینی مال درباره تاثیرپذیری اهداف و آرای آدمیان زا اتفاقات کوچک پیرامونی پیش می رود. حصاری در این فیلم جزیی از کل بود چون فیلم از آن درام هایی بود که اصلا شخصیت محوری نداشت و کاراکترهایش به موازات هم روایت شده بود ولی به هر حال در کارنامه حصاری «قاعده تصادف» جایگاهی مناسب پیدا کرد.
فیلم های میانه
«نقش نگار» که به واسطه بازگشت ناصر ملک مطیعی به سینما مورد توجه قرار گرفت فیلم بعدی حصاری بود. در این فیلم حصاری در نقش خواهر ناتنی دختری پرورشگاهی ظاهر شده بود که در آستانه ازدواج به سراغ والدین ناتنی خود می آید. حصاری همان شوخ و شنگی سال های پیش را به این نقش خود هم منتقل کرده بود. همان خنده های تین ایجری و همان سر به هوا بودن ها و همه اینها بوده که باعث شد نقشش در «نقش نگار» چندان دیده نشود. البته خود فیلم هم به دلایل مدت ها پشت خط اکران ماندن و بعدتر اکران در یکی از بدترین زمان ها نتوانست چندان پرمخاطب باشد.
از «بالن» تا «هایلایت»
الهه حصاری که این روزها درگیر بازی در «بالن» شده یک فیلم سیاسی با نام «ماه گرفتگی» با محوریت حوادث ۸۸ را هم آماده اکران دارد ضمن اینکه به جز «بالن» در فیلمی با نام «هایلایت» هم ایفای نقش داشته است. هم «بالن» و هم «هایلایت» اگر بتوانند در جشنواره فجر امسال حضور خواهندداشت. باید منتظر ماند و دید ارائه این آثار در جشنواره اسباب توجه بیشتر به حصاری را موجب خواهدشد؟؟؟ آیا این بازیگر خواهد توانست نخستین جایزه بازیگری خود را از جشنواره فجر بگیرد؟
منبع: برترینها
