اطلاعاتی در خصوص یائسگی

بعد از یائسگی به دلیل نارسایی تخمدان در تولید استروژن و از طرفی به دلیل افزایش گونادوتروپین‌ها، نسبت آندروژن افزایش یافته و درجاتی از هیرسوتیسم (غالبا رشد موهای ضخیم در پشت لب و چانه) و کاهش موهای پوبیس و زیربغل بروز می‌کند.
در صورت بروز هیرسوتیسم با سیر پیشرونده و سریع یا ویریلیزاسیون بایستی به فکر و دنبال تومورهای تولید کننده آندروژن بود.
نکته:
در زنان یائسه در صورت وجود تستوسترون بیش از ۱۰۰ ng/ dl بایستی به فکر تومورهای آندروژنیک بود.
هیرسوتیسم دارویی و ایدیوپاتیک
برخی از داروها نظیر داروهای آنابولیزان (از جمله دانازول و سایر مشتقات تستوسترون)، کورتیکوستروئیدها، داروهای افزایش‌دهنده پرولاکتین (نظیر فنوتیازین‌ها، تیوگزانتین‌ها، متیل دوپا، رزرپین)، OCPهای حاوی لوونورژسترل یا نورژسترل و والپروئیک اسید می‌توانند موجب هیرسوتیسم شوند. در حدود ۵ تا ۱۵ درصد موارد هیرسوتیسم علتی برای آن یافت نمی‌شود (ایدیوپاتیک).
نکته:
فنی‌توئین، پنی سیلین، مینوکسیدیل و دیازوکساید موجب هیپرتریکوز می‌شوند (همانند بی‌اشتهایی عصبی، درماتومیوزیت و هیپوتیروئیدی)
نحوه ارزیابی و برخورد با هیپرآندروژنیسم و هیرسوتیسم
ارزیابی
هدف اصلی از بررسی مبتلایان به هیرسوتیسم و یا هیپرآندروژنیسم، شناسایی بیماری‌های جدی و مهم به وجود آورنده آنها است. یافته‌های زیر قویا مطرح کننده بیماری زمینه‌ای جدی و لزوم انجام آزمایشات پاراکلینیکی است:

بروز هیرسوتیسم قبل از بلوغ (مطرح کننده تومورهای ترشح کننده آندروژن)
بروز هیرسوتیسم در دوران میانسالی
بروز و پیشرفت سریع هیرسوتیسم یا وجود ویریلیزاسیون
وجود گالاکتوره
وجود هیپرتانسیون
تغییرات پوستی (از جمله استریا و نازک شدن پوست)
لمس توده شکمی یا لگنی
وجود هیرسوتیسم با سیکل قاعدگی منظم (مطرح کننده هیپرآندروژنیسم آدرنال)

منبع: mahsho.com