اصلاح برنامه‌های مدارس اناث
٢٩ دی ١٣٠٩، نخستین دسته دختران ایرانی برای تحصیل به اروپا فرستاده شدند.
آموزش کودکان و نوجوانان از موضوعات جذاب در تاریخ معاصر ایران به شمار می‌آید. گذر از آموزش سنتی و مکتبخانه‌ای به نظامی نوین در حوزه آموزش به کودکان و نوجوانان ایرانی، پرشتاب اما با دردسرهای فراوان به‌ویژه در زمینه آموزش دختران همراه بود. کمتر از نیم‌سده، از پیدایش دبستان به شیوه نوین تا فرستادن نخستین دانش‌آموختگان مقطع متوسطه به فرنگ برای فراگیری دانش‌های عالی زمان برد.
فرستادن این گروه‌ها، خود ماجرایی خواندنی داشت. عیسی صدیق از کارگزاران خوشنام حکومتی در عصر پهلوی اول، در کتاب «یادگار عمر» خاطره‌ای جالب از چگونگی فرستادن یکی از گروه‌ها بیان می‌دارد؛ «طبق قانون اعزام به اروپا می‌بایست هر‌سال لااقل یکصدنفر از فارغ‌التحصیلان مدارس متوسطه و عالیه به خارجه فرستاده شود. چون عده فارغ‌التحصیل‌های پزشکی و حقوق که تنها مدارس عالی آن‌وقت [١٣٠٧ خورشیدی] بودند، بسیار قلیل بود و شماره فارغ‌التحصیل‌های متوسطه هم به یکصد‌وپنجاه نفر نمی‌رسید.
اداره تعلیمات عمومی ناگزیر به تکمیل مدارس متوسطه موجود و تأسیس دبیرستان‌های جدید بود. برای نیل به این مقصود می‌بایست معلم خارجی استخدام شود، زیرا دبیر واجد شرایط در مملکت پیدا نمیشد. به موجب لایحه‌ای که در ٢١ مرداد ١٣٠٧ به تصویب مجلس رسید، اجازه داده شد ٨نفر معلم از فرانسه استخدام شود… برنامه‌های مدارس ابتدایی و متوسطه ذکور و اناث اصلاح گردید و به عمق تحصیلات و صحت امتحانات نهایی توجه مخصوص شد. در مدارس دخترانه تدبیر منزل و خانه‌داری و درزی‌گری و بهداشت از اهم مواد برنامه گشت و در دهات مقرر شد. قسمتی از وقت شاگرد صرف کمک به خانواده و زراعت و دامداری شود».
منبع: فرادید
