استفاده از آنتی بیوتیک های به ظاهر شفابخش در پرورش دام و تولید گوشت

بدیهی است برای کشاورزان نگهداری حیوانات و پرورش آن ها از نظر اقتصادی منافعی در بردارد. لیکن خود این منافع اقتصادی چه برای خود کشاورزان و چه برای دیگر مصرف کنندگان فرآورده های حیوانی، زیان های چندی نیز به همراه دارد:
۱- تراکم حیوانات متعدد در یک فضای محدود، تغذیه نامناسب و فقدان جنبش و عدم تحرک (ورزش) سبب شیوع انواع بیماری بین دام ها می شود.
۲- برای درمان و پیشگیری از بیماری ها، به حیوانات انواع آنتی بیوتیک ها خورانده می شود. به بیش از ۷۰ درصد گاو و گوسفندانف در تمام دوران زندگی شان بدون وقفه آنتی بیوتیک داده می شود. آنتی بیوتیک هایی که به حیوانات خورانده می شود شبیه آنتی بیوتیک هایی است که برای انسان ها تجویز می شوند.
این مشکلات و بروز انواع عفونت های میکروبی مقاوم به بسیاری از آنتی بیوتیک ها سبب شد بسیاری از کشورهای اروپایی استفاده روزمره و مداوم ازآنتی بیوتیک ها را در غذای حیوانات ممنوع کنند.
بخشی از خطرات تغذیه با گوشت ناشی از تکنولوژی حاضر است
از زمانی که چهار پایان در مزارع باز و بدون حصارو با علوفه و دانه های طبیعی به دور از مواد شیمیایی، حشره کش ها و سموم دفع آفات چرا می کردند مدت ها است سپری شده است. اکنون حیوانات به واقع در کارخانه های کشاورزی پرورش داده می شوند. برای سرعت بخشیدن به رشد و نمو آن ها از انواع هورمون ها استفاده می شود و برای جلوگیری از بیماریشان انواع واکسن ها و آنتی بیوتیک و داروهای شیمیایی دیگر به آن خورانده می شود و آن چه آلودگی در محیط و آب های اطرافشان موجود است به تدریج در گوشت و چربی آن ها انباشه می شود.
غذای حیوانات و مرغ ها، برای کاهش هزینه از یک سوو تشدید رشد از سوی دیگر، به نوعی مصنوعی ساخته می شود، در تهیه خوراک مرغ و دام حتی از زباله های شهری استفاده می شود.
منبع: مه شو